Fabriek AVRO
Vliegtuig Anson
Type-aanduiding type 652
Cat III , IV -- totaal 42 stuks mk.1

avro-anson-profile

Informatie

In 1933 ontwierp men bij AVRO type 652, op basis van specificaties van Imperial Airways voor een toestel voor de binnenlandse lijndiensten. Het toestel was min of meer van dezelfde constructie als de Fokker tijdgenoten, namelijk een staalbuizen romp met linnen bekleed en een houten vleugel. De staart was wel met metaal bekleed. De eerste vlucht vond plaats begin 1935. Imperial Airways bestelde uiteindelijk drie toestellen.

In mei 1934 was ondertussen door het Britse Luchtvaartministerie specificatie G.18/35 opgesteld voor een driepersoons kustverkenner, vanwege de urgentie en de kosten moest het gebaseerd zijn op een bestaand ontwerp. Avro diende een iets gewijzigd ontwerp van de 652, de Avro 652A, in. Deze verschilde van de AVRO 652 door de rechthoekige cabineramen (i.p.v. de oorspronkelijke ovale ramen) en verder door de mogelijkheid tot het meevoeren van een bomlading ( twee bommen van 45 kg in de romp en acht 9,1 kg bommen onder de vleugels) en een standaard bewapening van een vaste 7,7 mm Vickers mitrailleur aangebracht in de neus en een beweegbare 7,7 mm Lewis mitrailleur in een koepel op de rug. Avro mocht van het ministerie een prototype bouwen welke een competitie zou aangaan met de De Havilland DH-89 Dominie. Het prototype van de 652A vloog voor het eerst in maart 1935. Het type kwam als beste uit de bus, waarna de productie van de Anson, zoals de 652A intussen was gedoopt, kon beginnen.

In december 1935 rolde het eerste productietoestel, uitgerust met twee Armstrong Siddeley Cheetah IX motoren, de Anson Mk I uit de fabriek. De allereerste serie had nog een schuin windscherm. Het ging naar RAF Coastal Command en was het eerste Britse militaire toestel met intrekbaar (handmatig) landingsgestel.

De Anson Mk I werd het standaard kustpatrouille- en reddingsvliegtuig van zowel de RAF als de RAAF (Australie), maar bleek eind jaren negentiendertig al weer verouderd en te langzaam voor zijn oorspronkelijke taak. In de beginjaren van de Tweede Wereldoorlog bleek de Anson vooralsnog echter een geduchte tegenstander en had een hoog incasseringsvermogen. De Anson werd vervolgens de standaard meermotorige trainer in een groot trainingsprogramma tijdens de oorlog in Canada.

In totaal zijn er meer dan 8000 Ansons in Engeland en bijna 3000 in Canada gebouwd.

Gegevens (mk.1):
Spanwijdte: 17,22 m
Lengte: 12,88 m
Hoogte: 4,0 m
2 Armstrong Cheetah IX motoren van circa 350 pk. (mk.1)
Leeggewicht: circa 2500 kg
Maximum gewicht: circa 4000 kg
Maximum snelheid: 300 km/u
Vliegbereik circa 1050 km
Plafond: 5790 m
2 piloten en maximaal zo'n 7 passagiers

(Tekst M. de Vreeze en bijdrage W. Jonker)


Literatuur:
Modelbouw in Plastic, MIP 1977-3   IPMS Nederland  
Anson Hall Park
Warpaint 53

 

Websites:
--  Warbird Alley

 

FOTO GALERIJ:

  • avro-anson-2-mdv-archive
  • avro-anson-3-mdv-archive
  • avro-anson-4-mdv-archive
  • avro-anson-6-mdv-archive
  • avro-anson-lvk-1
  • avro-anson-lvk-2
  • avro-anson-lvk-3
  • avro-anson-lvk-4-goth-auth
  • avro-anson-mdv-a2
  • avro-anson-mdv-archive
  • avro-anson-mdv-author
  • avro-anson-profile
  • avro-anson-roerdink-author

 

Deze inhoud op deze pagina werd voor het eerst opgesteld zomer 2004 door M.de Vreeze