....
Fabriek | Fokker |
Vliegtuig | Instructor |
Type-aanduiding | S.11 |
Cat 3, 4 -- totaal 39 + 1 stuks |
Informatie:
Eenmotorig lesvliegtuig van Fokker, ontwikkeld tijdens de heropbouw van de Fokker na de Tweede Wereldoorlog. Het toestel was voor de elementaire vliegopleiding als opvolger van de Tigermoth; Ontwerp no.223 werd de S-11. Leerling en instructeur zitten naast elkaar onder een grote plexiglas kap en hadden ieder een stuurknuppel. De romp is een vakwerk constructie met triplex en linnen bekleding en de vleugel, kielvlak en stabilo van lichtmetaal. De richting- en hoogteroeren waren bekleed met linnen. Een aantal motoren werd overwogen maar er werd gekozen voor een sterkere Lycoming motor.
De eerste vlucht was op 18 december 1947. Bij een demo vlucht op 16 juni 1949 in Zweden brak een vleugel en dat betekende dat sterkte-aanpassingen in de constructie nodig waren.
Er waren nog wat aanloop problemen met de S-11 zoals een beperkte dwarsstabiliteit. Daarom kreeg het stabilo een lagere positie en werd een grote kielvlak met richtingsroer toegepast alsook een kleine rugvin. De plexiglas kap werd ook wat langer gemaakt en was er zelfs nog wat krappe ruimte voor een derde persoon achter piloot en leerling of enige bagage. Er was zelfs een klapdeurtje voor maar dat werd later niet meer toegepast.
In de zomer van 1950 kwam de S-11 productie op gang. Het toestel mag aerobatic manoeuvres maken maar het geknikte Olaer landingsgestel in combinatie met dwarswind maakte soms het moeilijk te vliegen. De Fokker S-11 productie in Nederland duurde tot 1952. De eerste houten prop voldeed niet en in daaropvolgende Aeromatic prop kwamen haarscheurtjes. Later werden daarom alle propellers bij de KLu kisten vervangen door de Hoffmann HO-33 prop; op deze laatste kon een spinner worden geplaatst maar in de praktijk gebeurde dat vaak niet.
S-11 gegevens:
Lycoming O-435A van 190 pk met 6 cilinder boxermotor bij 2550 omw.; kruisvermogen 110 pk bij 2100 omw.
Lengte: 8,18 m
Spanwijdte: 11,00 m
Vleugeloppervlakte: 18,5 m2
Leeggewicht: circa 810 kg
Startgewicht: circa 1100 kg
Maximum snelheid: 209 km/u
Kruissnelheid: 164 km/u
De S-11 trainer werd ook geexporteerd en wel 41 toestellen aan Israel S-11.2 welke in 1950/1951 werden geleverd. AerMacchi in Italië bouwde de S-11.3 in licentie ook als M.416 (180 stuks!). In Brazilië was ook licentie bouw van 95 stuks "T-11" onder Fokker auspicien door de opgerichtte Fokker Industria Aeronautica; dit type was lokaal bekend als de T-21 Instructor.
( De derde S.11 werd als type ook omgebouwd door Fokker met een neuswiel op verzoek van het Ned.Instituut voor Vliegtuigontwikkeling; Het had een neuswiel en meer naar achter geplaatst hoofdonderstel met nog een paar aanwijzingen. Dit werd de S-12 waarvan het prototype vloog november 1948. Het was verder geen succes maar door Brazilië werden in licentie toch 50 stuks "T-22" gebouwd; uit de T-22 werd aldaar ook de FG-8 Guanabara ontwikkeld met een intrekbaar onderstel en tiptanks).
Literatuur: | ||||
Modelbouw in Plastic, MIP (vele details) | J. de Wolf | 1991-3 | bouwverslag CMK model | IPMS Nederland |
Modelbouw in Plastic | Wim Nijenhuis | 1991-2 | IPMS Nederland | |
Geschiedenis Fokker S-11 | Fred Roos | 1987 | eigen uitgave | Nijmegen |
Fokker S.11 in serie luchtvaartencyclopedie | Bart v.d. Klaauw / P. Alting | jan 1977 | Afd. Luchtvaartkennis LvK | |
Fokker S.11 komt eraan | Kosman | maart 1949 | Avia tijdschrift | |
het S-11 boek | Henk Amstelveen | 2019 | ?? | |
Camouflage en kentekens | J.H.N. Greuter e.a | zijaanzicht kleur impressie pag.200 e.v | |
Bonneville, 1997 |
..
Websites:
|
IPMS NL Walkaround Fokker S-11
|
.
FOTO GALERIJ:
Deze inhoud op deze pagina werd voor het eerst opgesteld zomer 2004 door M.de Vreeze