....

Fabriek Fokker
Vliegtuig   
Type-aanduiding S.13
Cat 3 --  <geen>  alleen 1 test exemplaar
model 236

 

 fokker s13 pro

Informatie:

De S-13 Universal Trainer werd ontwikkeld als meermotorige trainer door Fokker na de Tweede Wereldoorlog. Dit projekt was ook bedoeld om de Fokker vliegtuigfabriek weer op te bouwen en werd ondersteund door het Nederlands Instituut voor Vliegtuigontwikkeling (NIV) van de Overheid. Het eerste ontwerp no.236 behelste een opleidingsvliegtuig om de Oxford en Anson op te volgen. Het ontwerp werd vanwege extra wensen aangepast en werd 1000 kg zwaarder en ook waren nu geen 450 pk maar 600 pk motoren nodig. Men hoopte bij Fokker meer dan 100 toestellen te verkopen. De constructie was lichtmetaal met 2 demonteerbare buitenvleugeldelen. De stuurvlakken zoals ailerons, hoogteroeren en richtingsroer waren bekleed met linnen. In de romp was er een voorsectie, de pilotensectie met schot en deur naar de cabine alwaar de opleidingsplekken voor vijf leerlingen zaten. Achterin zat nog een ruimte voor apparatuur. 

De RLS haakte al snel af in het projekt en het toestel werd beoogd als belangrijke trainer voor de luchtmacht voor navigators, boordschutters, bommenrichters, piloten voor meermotorige ervaring, telegrafisten en waarnemers. Mid 1948 was de luchtmachtstaf echter al aanzienlijk minder geïnteresseerd en duidelijk was augustus 1949 dat men geen S-13 voor de KLu ging bestellen.

Slechts 1 toestel met registratie PH-NDW werd gebouwd met de eerste vlucht op 11 maart 1950. Het bleek een goed te vliegen kist te zijn. De enige S-13 welke eigendom bleef van het NIV heeft ook gevlogen in een "nep' KLu schema.

De Fokker verkopers deden nog diverse pogingen het te verkopen in het buitenland en er werd zelfs een versie met drijvers ontworpen voor gebruik in Nieuw Guinea. Ook werd gedacht aan licentiebouw bij Fairchild. Maar er kwamen uiteindelijk geen bestellingen en veel luchtmachten kozen voor Beech C-45 trainers.  

De enige gebouwde S-13 kreeg op 15 juni 1951 de registratie PH-NEI met een attractief kleurenschema. In 1954 huurde Schreiner van het NIV deze enige kist voor doelsleepvluchten. In 1957 werd het aan Fokker overgedragen maar op 10 juni 1960 afgevoerd uit het register en kreeg een plekje in de Vliegtuigbouwstudieverzameling van de TH Delft en later gingen delen naar diverse stichtingen en musea, zoals de cockpit naar het vliegtuigmuseum Texel. 

Gegevens volgens Fokker brochure:
7 persoons inclusief 2 piloten en leerlingen
2 Pratt en Whitney Wasp R1340-S1H1-G motoren van 600 pk
Hamilton Standard Hydromatic 2-bladige propellers
Lengte: 13,6 m
Spanwijdte: 19,2 m
Hoogte: 5,5 m
Vleugeloppervlakte: 46 m2
Leeggewicht circa 4185 kg
Maximum startgewicht circa 5775 kg
Maximum snelheid circa 355 km/u
Kruissnelheid circa 315 km/u
Bereik circa 2000 km
Plafond circa 6500 m

 

Literatuur:
Piloot en vliegtuig
   -
Reed publishing co.
 no. 2009-10
    
Avia Wijt uitgevers
 no. 1972- 1
Luchtvaart  Thijs Postma maandblad  april 1989  
The Aviation Historian  Nico Braas historische periodiek  no. 18  

 

Websites:
--

.

FOTO GALERIJ:

  • fokker-s13-lvk-1
  • fokker-s13-lvk-2-goth-auth
  • fokker-s13-pro

Deze inhoud op deze pagina werd voor het eerst opgesteld zomer 2004 door M.de Vreeze