| Model | : Dodge Viper SRT |
| Merk | : Revell |
| Schaal | : 1/25 |
Doosnummer: 07386
Prijs: rond € 18,-
Nieuw model: Niet helemaal, informatie op de kit geeft aan 2004.
Aantal onderdelen: 15 chroom (en echt mooi chroom!), 30 zwart, 17 aluminiumgrijs, 8 middengrijs, 10 wit, 8 doorzichtig wit, 3 doorzichtig rood, 4 zachte rubberbanden, 4 metalen pennen en een klein decalsetje met 32 decals.
Inhoud: De eerste blik op de inhoud van de doos geeft een goed gevoel. Alle gietramen zijn vrijwel allemaal apart verpakt in 10 zakjes, waarom heen nog één grote gesealde zak zit. Zo raak je niks kwijt.
Detaillering: Ziet er goed uit op het eerste gezicht. De onderdelen zitten op een aantal gietramen met verschillende kleuren. Een goede zet om dit model op deze manier ook bij jongere en of beginnende modelbouwers onder de aandacht te brengen. Door de verschillende kleuren plastic is het geen noodzaak om voor je eerste model een fortuin aan verf uit te geven. De gekozen kleuren zijn goed genoeg om voor de minder ervaren bouwer ook tot een overtuigend resultaat te komen. Ook heel leuk is dat er bij de decals gedacht is aan een setje Nederlandse kentekenplaten. Jammer dat het niet voordat het naar de drukker is gestuurd, even ter goedkeuring aan iemand uit Nederland is voorgelegd. De gekozen combinatie is niet uitgegeven en zal nooit uitgegeven gaan worden. Een domme fout. De onderdelen zien er goed uit. Fijne detaillering, niet al te dik plastic, ook niet voor de carrosserie. Een betere Revell-auto zo te zien, een beschrijving in 38 stappen en (helaas) een verfschema met het (eeuwige Revell) menggeneuzel. Van de 18 kleuren zijn er 3 van een mengsmering en van die drie zijn er twee van twijfelachtig allooi. De ene omdat je amper verschil zult zien tussen glans zwart en zwart met een beetje zilver en het andere mengsel is gewoon een “nieuwe” kleur, die nog niet in het Revellgamma zit. Een heel ander kleurprobleem krijg je bij de motorruimte. De afbeelding op de doos laat zien donkergrijs, het verfschema geeft aan zijdemat wit… Ik heb het papier gevolgd, maar het donkergrijs is een betere optie, gezien de afbeeldingen op internet (Googlen met viper srt-10 engine). Ondanks deze kleinigheden, een kit die mij voor het eerst in lange tijd aanspreekt om gelijk na uitpakken aan te vangen met de bouw ervan. En dat gebeurt me niet vaak met Revell-auto’s. Maar de inhoud van deze doos lijkt meer van Tamiegawajimi-kwaliteit dan het aloude Revell-werk. Bouw: De bouw is recht toe recht aan en biedt de mogelijkheid om tegelijkertijd verschillende delen te bouwen. Ik ben begonnen met de motor en heb terwijl die delen lagen te drogen het interieur aangepakt. Daarna het chassis voorzien van de nodige onderdelen en de carrosserie voorzien van de spiegels en uitlaatafdekplaten voordat die gespoten kon gaan worden.
De passing van de onderdelen is goed, al valt wel op dat een deel van de gietramen (de zwarte en donkergrijze) van een zachtere plastic soort zijn dan gebruikelijk. Te vergelijken met het soort plastic dat Bburago gebruikt voor hun metal/plastic kits. Nadeel van dat zachte plastic is dat vermoedelijk niet elke plasticlijm er goed mee overweg kan. Omdat de passing goed is, er weinig gietnaden weggewerkt hoeven te worden en de instructies duidelijk zijn, gaat het bouwen zelf erg vlot. Er is maar één probleemgebied, de verbinding van de wielen met de assen. In plaats van de zachte polyringetjes die Tamiya, Hasegawa en Fujimi gebruiken, heeft Revell voor dit model weer eens iets anders bedacht. De velgen worden aan de binnenkant voorzien van een metalen pen (prima), die vervolgens in de verticale delen van de wielophanging moeten worden geduwd. Dat laatste kan problemen geven, omdat zowel de voorwiel- als de achterwielophanging fragiel zijn. Voor je het weet, druk je de boel in elkaar. Vooral de minder ervaren bouwer kan hierdoor onbedoeld een fraai model in de vernieling helpen. De oplossing is het een klein beetje ruimer maken van de gaten waar de pennen in moeten, en even droogpassen van de pennen voordat ze aan de velgen gemonteerd worden. Maak je de gaten te ruim, dan helpt alleen nog superlijm… Als dit gelukt is, blijft er nog maar één raadsel over, de kleur van de zonnekleppen boven de voorruit. Hiervoor moet je op zoek naar referentiemateriaal (internet is zeer gewillig in deze), of je kiest (zoals ik in een luie bui) een mooie kleur donkergrijs. Ondanks dat het model op zich goed te bouwen is, heb ik er te lang over gedaan. Oorzaak hiervan is de kleur geweest. Revell wil graag dat je het model in glanzend wit maakt. Jammer dat Revell hier niet op Amerikaanse wijze aan de slag is gegaan en je laat kiezen uit een aantal bij elkaar passende interieur- en exterieurcombinaties. Dat zie je wel bij een aantal andere Amerikaanse bouwdozen. Dat maakt kiezen een stuk leuker en de oorsprong van dit model is ook Amerikaans.
Ik heb gekozen voor een afwijkende verf. Ik wilde het model wel eens in flip-flop-kleur doen met behulp van een Tamiya-spuitbus. Die verf is wel bedoeld om aan de binnenkant van een doorzichtige kap te spuiten, om die vervolgens te voorzien van een zwarte afwerklaag aan de binnenkant en dus niet voor gebruik aan de buitenkant. Als je de volgorde omkeert, eerst zwarte glanslak op je model en daarna de flip-flop-verf van Tamiya dan lukt het ook. Na vier pogingen heb ik een redelijk eindresultaat weten te bereiken. De eerste drie keren mislukte het omdat de onderlaag niet voldoende was uitgehard. De laag Tamiya-lak zorgde steeds weer voor craquelévorming… De laatste poging heb ik gedaan met zwarte glanslak die 6 weken heeft mogen uitharden, waarna de flip-flop-lak erop is gespoten. Afstand tussen model en spuitbus een 20-25 cm, één keer heen en één keer terug geeft voldoende dekking. Het laagje hoeft maar heel dun te zijn voor een goed resultaat. Indien de dekking niet goed genoeg is, het proces een keer herhalen, maar kom niet in de verleiding om de spuitafstand te verkleinen of om lekker veel verf op één plek te spuiten. Dat gaat ten koste van het resultaat en kun je weer helemaal van voor af aan beginnen. Gaat het fout, dan kan de zak met ovenreiniger gebruikt worden. De flip-flop-lak wordt in dat geval zichtbaar als een doorzichtig dun filmpje, met de dikte van een decal, maar met de taaiheid van plastic. Geen idee wat Tamiya in die verf heeft gestopt om dit zo voor elkaar te krijgen, maar op je model levert het wel een redelijk harde laklaag op. Voor de afwerking levert Revell een setje prima decals. Flinterdun, mooie hechting, en volop keuze als het gaat om nummerborden. Er is maar één decal waar je niks mee kan en dat is het nummerbord aan de voorzijde. Er is geen nummerbordplaat waar de decal op zou moeten. Gelukkig maar, want zonder nummerplaat voorop komt de neus van de Viper goed uit.
Conclusie: Een goed model, prima passing, mooie detaillering, prima decals en goed te bouwen, ook voor de minder ervaren bouwer. Er is ruimte voor extra detaillering mogelijk (vooral onder de motorkap), maar de basis is gewoon goed. Het enige dat bij de instructies ontbreekt zijn de verschillende kleurencombinaties voor dit model. Daarmee zou Revell de bouwer een groot plezier kunnen doen. Kortom, een aanrader. Met dank aan Revell voor het beschikbaar stellen van het model,
Reviewer: Peter Neinhuis
Verschenen in IPMS / MIP 2007-2