Merk: Airfix
Schaal: 1/72
Onderwerp: Mitsubishi A6 2b Zero
Doosnummer 01005
Spuitgiet model met 47 onderdelen
advies prijs: € 5,95
Geschiedenis
De Mitsubishi Zero is waarschijnlijk het bekendste Japanse vliegtuig uit de 2e Wereldoorlog en vormde de ruggengraat van de Keizerlijke Japanse Marineluchtmacht, vanaf 1940 tot het eind van de oorlog. In zijn begindagen was het een uitmuntend toestel met een grote wendbaarheid, een enorm bereik en goede vuurkracht. Dit alles ging echter ten koste van de bepantsering; de achilleshiel van veel Japanse ontwerpen.
Door gebrek aan een goede tegenstander bij de geallieerde luchtstrijdkrachten was dit aanvankelijk niet zo'n probleem, maar na verloop van tijd begon de Zero het af te leggen tegen modernere westerse vliegtuigen. Uiteindelijk werden er ruim 11.280 Zero's geproduceerd in verscheidene varianten. De Zero (A6M) werd eind jaren '30 ontwikkeld als opvolger van de al even succesvolle Mitsubishi A5M. Het eerste van de twee A6M1 prototypes vloog in april 1939. Het toestel was bijzonder wendbaar maar het was langzamer dan gedacht. Besloten werd om een tweede serie prototypes te bouwen met een krachtiger motor. Deze werd ook in serie gebouwd (A6M2), waarbij de A6M2b opvouwbare vleugeltips kreeg om het gebruik op vliegkampschepen te vergemakkelijken. Bij aanvang van de strijd tegen de geallieerden waren dit de belangrijkste varianten. Een
andere belangrijke variant was de A6M3 met een krachtiger motor en afgeknotte vleugeltips, maar deze had daardoor wel een kleiner bereik. De hierop volgende varianten werden vaak ingezet als jachtbommenwerper, maar bereikten daarmee niet de faam van de A6M2 en -3. Bij gebrek aan een goede opvolger bleef de Zero de rest van de oorlog in productie en ontwikkeling. Door de geallieerden werd het toestel overigens aangeduid met de nu minder bekende bijnaam 'Zeke'.
De kit
Deze nieuwe kit van Airfix kwam ongeveer een half jaar geleden op de markt. De detaillering is prima. Op het model zitten fijne ingegraveerde paneellijnen. De zijwanden van de cockpit zijn voorzien van hendels en meters en ook zijn er ribben aanwezig. Hoewel op het instrumentenpaneel geen meters aanwezig zijn, kunnen details aangebracht worden met een aantal mooie decals. Verder is er een piloot aanwezig, maar die is wat grof.
Kleinere onderdelen - zoals de stuurknuppel en het landingsgestel - bevatten een heel klein beetje flash, maar dat kan eenvoudig weggeschuurd worden.
De bouw verloopt volgens een duidelijke bouwbeschrijving. Handig is dat er afbeeldingen zijn van hoe het er gebouwd uit hoort te zien. Zo is er bij de assemblage van het landingsgestel aangegeven welke hoeken deze moet maken met de romp, zowel in zij- als in vooraanzicht.
De bouw begint met de cockpit en daar dient zich een eerste probleempje aan. De decalsvoor het instrumentenpaneel zijn net een fractie te breed, waardoor ze aan de zijkanten een beetje overhangen. Je ziet het niet heel duidelijk, maar toch. Je zou kunnen proberen het instrumentenpaneel met plasticcard of plamuur wat breder te maken, of de decals iets kleiner uitknippen. Na het plaatsen van de cockpit in de ene romphelft moet je volgens de bouwbeschrijving de andere romphelft plaatsen. Dat is echter niet handig, want dan krijg je de bovenkant van het paneel met de mitrailleurs niet meer in de romp. De mitrailleurs vallen namelijk in het cockpitpaneel.
De passing van beide romphelften is overigens wel goed, er is onder en boven een klein beetje plamuur nodig om het geheel strak te krijgen. De vleugel levert verder geen problemen, de passing was heel goed. Opvallend is dat er bij de wielkasten geen kleuraanduiding is. Volgens verscheidene bronnen en aan de hand van bouwbeschrijvingen van andere Japanse modellen moet dit een metallic blauwe kleur zijn die ook op de binnenkant van de kappen van het landingsgestel aangebracht is. De binnenkant van de motorkappen heeft, anders dan de bouwbeschrijving vermeldt (koolzwart, Humbrol 85), ook deze metallic blauwe kleur. De kleur is te koop (Tamiya X-13), maar je kunt ook wat blauw met zilver mengen. Bij het plaatsen van de brandstoftank onder de romp blijkt dat er, anders dan aangegeven op de bouwbeschrijving, geen punt is waar je deze bevestigen kunt. Maar met goed kijken en een beetje gezond verstand kom je daar wel uit. Blijf je wel achter met twee andere gaten midden in de onderkant van de vleugel. Waarschijnlijk kun je daar andere droptanks of bommen onder hangen voor een andere Airfix Zero, nu rest niets anders dan opvullen.
Het schilderen van het model kan met Humbrol kleuren, maar ik heb gekozen voor Tamiya Army Green (XF-13), die is net wat minder fel groen, en voor de onderkant Tamiya Navy Grey (XF-12). Decals zijn er voor één versie, die vloog vanuit East New Britain (Papua New Guinea) in 1944, en zijn van goede kwaliteit. Om het model af te maken heb ik een antennedraad bevestigd met EZ line. Mogelijke aanpassingen Je kunt de cockpit voorzien van extra details. In de stoel zitten in het echt verscheidene gaten. De meeste daarvan zijn in het model verzinkt aangebracht, maar je kunt deze met een 0,6 mm boortje doorboren. Voor het ophangsysteem geldt hetzelfde, daar horen parallel aan elkaar ook wat gaten te zitten (1,1 mm boortje). Verder heb ik een zitkussen gemaakt van Revell Plast putty. Ik had nog wat photo-etch stoelriemen liggen en deze heb ik ook bevestigd. Hendels en radio in koolzwart met metallic knoppen, dat maakt de cockpit net wat mooier. Wil je dat echter goed blijven zien dan zul je wel het cockpitraam moeten doorzagen, maar dat is een best lastig werkje. In die zin is het jammer dat Airfix het raamwerk niet in delen aangeleverd heeft. Je kunt natuurlijk aftermarket cockpitramen (Squadron) aanschaffen, maar dan wordt dit fijn geprijsde model ineens wel wat duurder. Bij de vleugel kun je er voor kiezen om de vleugeltips af te zagen en daar de opvouwbare tips op te zetten.
Conclusie
Een prima kit voor een prima prijs. Het is een mooi model dat zo 'out of the box' gemaakt kan worden. Als je de bouwtekening volgt en je houdt je aan de door Airfix gegeven informatie over kleuren en dergelijke, eindig je met een goed resultaat. Wil je echter gaan detailleren, dan zijn er voldoende mogelijkheden. Ook zijn voldoende decals te krijgen voor allerlei typen, kleurstellingen en dergelijke. Schaalnauwkeurigheid is ook goed. Een aanrader!
Reviewer: Walter van der Heijdt
TIP: kijk bij onze IPMS NL A6M Zero walkaround...
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in MIP 2012-3. Op deze IPMS Nederland website staat maar een beperkt deel van onze recensies. In het clubblad MIP staan alle recensies! Wordt dus vooral IPMS lid om ons mooie blad te ontvangen!