airfix-pucara-b

MERK: Airfix Doosnummer A03068.

SCHAAL: 1/72

Prijs 17,95 euro (In het Verenigd Koninkrijk kost deze kit echter £8,00 (ca. 9 euro).

Soort Spuitgiet model.

Aantal onderdelen:  In totaal 93 onderdelen. Ze zitten op vier grijze rekjes en er is een doorzichtige cockpitkap. De onderdelen zijn van een kwaliteit die we van Special Hobby kennen en is eigenlijk duidelijk “Short-run” en geheel zonder paspennen. De oppervlakken zijn ingegraveerd, al zullen een aantal onderdelen wat profijt hebben van een schuurstick om de ruwe randjes weg te werken.

Geschiedenis

Het toestel, genoemd naar de 500 tot 1000 jaar oude forten van de Argentijnen op de Pampa’s, is eind jaren zestig ontwikkeld als toestel voor grondaanvallen en anti-guerilla missies (counter insurgency) en voor gebruik op “ruige” strips met beperkte ondersteuning van grondpersoneel. Het eerste toestel vloog op 20 augustus 1969 en het eerste productietoestel op 8 november 1974. De Argentijnse luchtmacht heeft er vanaf 1976 circa 100 in dienst gehad. Het toestel kreeg vooral grote bekendheid in 1982 tijdens de Falklandoorlog. Tijdens deze oorlog verloren de Argentijnen 24 toestellen door aanvallen op de grond en vanuit de lucht en één werd neergeschoten met een Stingerraket. Ook zijn na afloop van de oorlog een aantal toestellen door de Britten buitgemaakt en naar Groot-Brittannië overgebracht. Eén van deze toestellen werd weer vliegwaardig gemaakt voor evaluatiedoeleinden. De Pucara is nog steeds in gebruik bij twee squadrons van de 3 Aera Brigada. Ook is het geëxporteerd naar Uruguay, Colombia en Sri Lanka, waarvan alleen Uruguay nog met het toestel vliegt. airfix-pucara

Het model

Het model is een heruitgave van de Pucara die door Special Hobby in 2003 voor het eerst is uitgebracht. Het grote verschil met de uitgave van Special Hobby is dat deze doos onderdelen in resin en foto-ets heeft, die bij in de kit van Airfix zijn vervangen door spuitgietonderdelen. Die zijn wat detaillering betreft van mindere kwaliteit. Het betreft hier de schietstoelen, details in de cockpit en de motoren. Schaalnauwkeurigheid Deze lijkt goed te zijn ten opzichte van foto’s en de weinige tekeningen die er zijn. Wat wel opvalt is dat de motoren er erg dik en kort uitzien. Dit is iets wat zeker opvalt bij de Astazou turboprop motor. De bouw De bouw begint met de schietstoelen en deze kunnen wat verbeterd worden door het aanbrengen van stoelriempjes, hendels en de breekijzers op de bovenzijde van de schietstoel. Daarna wordt de vloer van de cockpit in de onderzijde van de romp gelijmd en komen hierop de zijpanelen van de cockpit. Deze zijpanelen moeten iets naast de uiterste zijkant komen. Gebruik dus de schietstoelen om de juiste breedte te bepalen. Deze actie resulteert in een paar gaten naast de zijpanelen. Het beste kan hier een dun plaatje plasticcard van voldoende hoogte tegenaan gelijmd worden. Later kun je dat met de bovenrand van de cockpit gelijkmaken.

In werkelijkheid zitten hierachter de vier 7.62mm machinegeweren. Het beste kunnen de instrumentenpanelen en de stuurknuppels nog weg gelaten worden, om deze later in de cockpit te lijmen. Niet aangegeven in de bouwbeschrijving zijn de pedalen van het voetenstuur, maar de onderdelen zitten wel in de gietramen. Vergeet deze pedalen dus niet in de cockpit te lijmen. Hierna wordt de romp in elkaar gezet, waarna de cockpit in zijn geheel samen met de onderzijde van de romp en de onderzijde van de binnenvleugels van onderen af erin wordt geschoven. Vergeet niet wat lood in de neus te stoppen om te voorkomen dat het model op zijn staart gaat staan. De volgende stap is het assembleren van de buitenvleugels met de motoren en de wielbakken. Vergeet niet de schotjes voor het afsluiten van de wielbak in de vleugel te lijmen.

De vleugels zelf passen goed, maar de aansluiting van het voorste deel van de motorgondels op de rest hiervan laat te wensen over. Evenals de aansluiting van de vleugelwortel op de romp. Hier is dus wel wat plamuur- en schuurwerk noodzakelijk. Nadat dit alles enigszins in model is gebracht kan het beste eerst de cockpit dicht gemaakt worden en de pylons onder de vleugel worden geplakt, zodat het model kan worden gespoten. Daarna volgt het landingsgestel, de propellers en de overige details zoals antennes en wieldeuren. De wielen zijn ieder opgebouwd uit twee helften die vlak tegen elkaar moeten worden gelijmd en daarna, wegens de ontstane richel, rondom moeten worden geschuurd. Bij de poten van het landingsgestel ontbreken de torsiescharen. Deze zullen we dus zelf moeten maken uit stukjes plastic strip. (Dit zijn foto-ets delen bij de Special Hobby uitgave).

De propellers zijn nog een uitdaging op zich. Deze bestaan uit een losse achterplaat, een losse naaf, drie losse propellerbladen en een spinner. De drie bladen moeten dus netjes verdeeld, onder een hoek van 120 graden ten opzichte van elkaar komen en allemaal de juiste bladhoek (pitch) hebben. Met andere woorden, bijna niet te doen. Gelukkig hebben we daar tegenwoordig twee setjes van Aeroclub voor. Eén van die setjes is er een met een complete motor en propeller met spinner (Aeroclub E018). Van deze set heb je er twee per model nodig. En het andere is een setje met losse propellers (P119). Het voordeel van de eerste set is dat je zowel de dikte als de lengte van de motoren corrigeert en er ook voor zorgt dat je wat extra gewicht hebt voor de hoofdwielen tegen het achterover vallen. Ook heeft Aeroclub nog wielen voor de Pucara in de aanbieding (V221). Helaas zijn voor de schietstoelen geen vervangende exemplaren beschikbaar. Overigens ontbreken de wapens onder de vleugels volledig. We zullen dus een beroep moeten doen op de voorraad reserveonderdelen voor een paar pods met ongeleide raketten.

Afwerking

Er is keuze uit twee schema’s. De eerste is een Pucara van de Argentijnse luchtmacht met registratie A-522. Dit toestel vloog tijdens de Falklandsoorlog in een bruin-groen camouflageschema met een lichtblauwe onderzijde. Het is door de Britten buitgemaakt en naar Engeland overgebracht. We kunnen het bewonderen in het North East Air Museum in Sunderland. Als tweede is er de mogelijkheid voor een Pucara van de Urugayaanse luchtmacht uit 2007 in een groen-grijs schema met een lichtgrijze onderzijde. De aangegeven kleuren zijn van Humbrol, dus dat moet geen problemen geven.

De decals zien er erg dik uit en zijn niet overal netjes gecentreerd op de transparante drager. Verder lijken de registraties van de Argentijnse versie erg samengedrukt. De horizontale streep van de “5 “ en de “2 “ lijken erg laag te zitten.

Conclusie

Een leuke kit, maar absoluut niet geschikt voor de beginnende modelbouwer, waar Airfix zich, zeker gezien sommige prijsstellingen, op richt. Ook gezien de prijs die hier in Nederland voor de kit gevraagd wordt, geef ik de voorkeur aan de uitgave van Special Hobby wegens de fijnere resin en foto-etsonderdelen en betere (dunnere) decals. Zou de prijs vergelijkbaar zijn met die in Engeland, dan zou ik hem daarvoor zeker niet laten liggen. Mocht je een Pucara willen voor je collectie uit Falklandoorlog, dan is dit eigenlijk de enige redelijke uitgave. Er is ook een kit van Gran Ltd. die waarschijnlijk uit Rusland komt. Foto’s van deze kit op het internet zien er echter niet erg uitnodigend uit.

Met dank aan Hobbytime voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.

REVIEWER:  Michel Heuveling   

mei 2010

 

Kijk ook bij de SIG Falklands voor een bouwverslag...