EERSTE INDRUK:
Op de doos staat een afbelding van Wellington Mk 1C nummer L7818, vliegend door een maanbeschenen wolkennacht. Op de vleugel is Sgt. Ward, een RAF piloot uit Nieuw Zeeland en de 2e piloot van dit toestel, aan het proberen om de brand in de rechter motor te blussen. De kist was onderschept door een ME-110 nachtjager, en onder andere de rechter motor was geraakt en brandstof uit de tank in de motorgondel gutste door een kapotte leiding naar buiten. De piloot gaf al de order tot springen, maar Ward ging eerst even kijken en meende dat hij uit de waarnemerskoepel kon klimmen en proberen de brand te smoren met een stuk zeildoek. De piloot ging op minimum snelheid vliegen en Ward klom naar buiten. Hij schopte met zijn laarzen gaten in het doek van de romp om houvast te hebben en klom naar beneden. Op de vleugel had hij houvast in de gaten die door de kogels van de ME-110 waren gemaakt. Het lukte niet om het zeildoek in de motorgondel te proppen (het woei weg, de nacht in) maar het vuur ging even later toch uit. Een volstrekt verstijfde Sergeant Ward werd door zijn maten weer naar binnen geholpen en de Wellington maakte op de thuisbasis een veilige buiklanding. Ward kreeg het Victoria Kruis, de hoogste Engelse onderscheiding, maar sneuvelde een paar maanden later alsnog boven Duitsland.
Als je de doos opent zie je een handleiding van 19 pagina’s, een in kleur gedrukt A3 vel met aan weerskanten één van de kleurenschema’s die uit de doos kunnen worden gebouwd, en een decalvel zonder veel poespas, naast de roundels en codeletters een paar dienstaanwijzingen en 5 decals voor in het interieur.
Het lichtblauwe, wat zachte plastic bestaat uit 5 grote gietramen en één kleinere, en een doorzichtig gietraam. De kaders van de gietramen zijn mooi stevig, en de aanhechtpunten zijn mooi klein. De doorzichtige delen zijn mooi helder en dun. Ik zie geen flash, en maar weinig gietnaden. De kwaliteit van de onderdelen is op het eerste gezicht erg mooi. Om een paar voorbeelden te noemen: het doek effect op de romp en vleugels is heel subtiel, erg goed gelukt. De uiteinden van de uitlaatjes zijn hol, de binnenkant van de romphelften is van voor tot achter gedetailleerd, opengewerkte rompschotten met een geodetische constructie zijn daadwerkelijk opengewerkt, de stabilisatiebuizen van de bommetjes zijn mooi dun, en er is een zeer compleet interieur bijgevoegd. Er is zelfs een schets waarop maar liefst 15 onderdelen zijn aangegeven waarvan wordt gezegd dat je die niet meer ziet als de romp is dichtgeplakt, en die je dus desgewenst kunt weglaten (niet doen!). Deze onderdelen zijn in de bouwbeschrijving ook nog eens groen gekleurd.
Een bijzonderheid is dat de mitrailleurs van de geschutskoepels aan de onderdelen van het interieur van de koepels zijn meegegoten, we zullen zien hoe dat bij de bouw uitpakt. Apart is ook dat de bomdeuren en de deuren van het onderstel aan de betreffende onderdelen zijn vastgegoten; dus als je het bommenruim dicht en het onderstel ingetrokken wilt hebben, moet je die deuren lossnijden en de bijgeleverde alternatieve onderdelen gebruiken. De hoogte-, richtings- en rolroeren zijn in onder- en bovenkant uitgevoerd en zijn in uitgeklapte stand vast te lijmen. De propellers kunnen, samen met de voorste delen van de motoren, op het laatst worden toegevoegd en kunnen dan draaien, er is een ladder voor onder de neus, het onderstel kan aan het eind van de bouw geplaatst worden en de banden hebben de bekende afgeplatte stukjes. Volgens de instructies moet je de driehoekige ramen in de romp dichtplakken, maar omdat er ook Mk 1C’s waren die daar wel een raam hadden, met een Browning mitrailleur, zijn er ook doorzichtige delen bijgeleverd.
Er zijn twee cockpitkappen, 1 met en 1 zonder opengeschoven zijraam. Ik heb maar één foutje kunnen ontdekken. Bij één van de onderdelen van de motoren is wat teveel plastic in de mal gekomen en zit er een randje ‘plastickruipsel’ (tja, flash kun je het niet noemen) wat voorzichtig weggekrabd moet worden.
Een interessant punt: Uit deze bouwdoos kun je een Mk 1A en een 1C bouwen. Het enige verschil wat je met de 1C aan de buitenkant kon zien, was dat bij de 1A de rompneus de koepel strak omsloot. Gevolg was dat de koepel maximaal recht opzij kon vuren, en niet een beetje naar achteren, en er zo een dode hoek ontstond (die maar al te vaak tot de dood van de bemanning leidde). Bij de 1C is wat van de rompneus weggelaten, waardoor de koepel meer ruimte had; dit ten koste van meer tocht in het interieur. In de instructies geeft Airfix netjes aan dat je wat plastic bij de neus uit de rompzijkanten moet snijden. Maar, Airfix geeft als tweede uitvoering de Mk 1A aan, waarvan het wrak in de jaren ’80 uit Loch Ness is geborgen. Dit toestel staat nu deels gerestaureerd in een museum. Maar, bij dit toestel was de neus gemodificeerd naar 1C standaard! Deze modificatie kwam overigens meer voor. Als je dus een ongemodificeerde 1A wilt bouwen, zul je bij dit model die reepjes plastic niet uit de neus moeten snijden.
Conclusie: een bouwdoos waar je hebberig van wordt, en als je hem eenmaal hebt, je vingers van gaan jeuken. Airfix lijkt de lat weer een beetje hoger te hebben gelegd.
Reviewer: Henk de Jong
Gepubliceerd op de website 3 augustus 2018