ARADO AR.68F.
MERK: CMK
SCHAAL: 1/72.
Prijs: Fl 15,00. (in 1992)
Soort: Spuitgiet/vacform.
Schaalnauwkeurigheid: De spanwijdte van de boven- en ondervleugels zijn 3mm tekort. Gelijkenis: Zeer goed.
Aantal onderdelen: 28.
Passing onderdelen: Goed.
Historie: De Arado Ar.68 werd ontworpen als opvolger uoor de Heinkel 51, en kwam in 1936 bij de Luftwaffe in dienst als de laatste tweedekkerjager die de Luftwaffe aanschafte. De Ar 68 was echter snel achterhaald toen in 1937 de eerste Me-109s van de band rolde. De Arado's werden aan het begin van de 2e wereldoorlog korte tijd ingezet als nachtjager maar al snel werden de toestellen ouergedragen aan trainingseenheden.
Het model: Dit model is het 2e toestel van dit nieuwe merk (Czech Master’s Kits). Het geheel ziet er verzorgd uit, een nette doos met schilderwerk van het toestel in kwestie. Bij het openen van de doos valt meteen de zorg op die is besteed aan het geheel, het model is verpakt in 2 aparte zakjes waarin ook de decals en het vacu canopy deel zich beuinden, verders vindt men er een zeer goed en duidelijke bouwtekening in met kleurenschema.
De cockpit is uoorzien van een stoel, stuurknuppel, voetpedalen en een instrumentenpaneel. Dit paneel is zeer fraai fotografisch weergegeuen.
Voor wie deze details nog niet genoeg zijn is er een uitgebreidde cockpittekening op de bouwbeschrijving aanwezig.
De korte uitlaatstompjes moet de bouwer zelf maken. De mitrailleurkanalen op de motorkap zitten iets te ver naar achter maar met wat plamuur mag dit geen probleem opleveren. De vleugels zijn voorzien van een zeer realistische ribstruktuur. In tegenstelling tot de Humakit zijn de merkwaardig gevormde l\l-struts bij CMK wel korrekt weergeven.
De decals gemaakt door Propagteam zijn helaas van matige kwaliteit (te vergelijken met Hobbycraft) en geven de keus uit een vooroorlogse machine en een geel toestel uit de oorlog. Bij de eerste kit van CMK was de keuze voor de Ar 68E uit een toestel van Legion Condor 1938, Geschwaderadjutant September 1938 en III/JG171 Munich crisis 1938 of een machine van I staffel herfst 1936.
Conclusie: Als men de te kleine spanwijdte, die in dit geval niet storend is, voor lief neemt, is met wat kleine verbeteringen, dit een zeer geslaagd model van de Ar 68F. En als de modellen zoals deze zijn vermeld op de zijkant van de doos net zo goed worden dan kunnen we ons hart nog ophalen.
REVIEWER : BART WENSTEDT
GEPUBLICEERD PIM 1992-2