foto 0

   met ook verder een "beoordeling van de passing"....  

Model:  MV-22B  Osprey
Merk:   Hobbyboss
Schaal: 1/48
Kitnr:   81769
Aantal onderdelen: circa 240
Prijs: varieert nogal tussen 80 - 105,- euro

Eerste indruk

Onlangs kreeg ik de kans om voor de IPMS dit model te recenseren van een vliegtuig (of is het dan toch een helikopter?) dat uniek is in zijn soort. Volgens Wikipedia is de V-22 Osprey het eerste toestel ter wereld dat onder het zogenaamde tiltrotor concept werd ontwikkeld en in serie werd geproduceerd. Een tiltrotor concept houdt in dat het verticale hefvermogen van een helikopter wordt gecombineerd met de hoge voorwaartse snelheid en tevens het grotere bereik van een normaal tweemotorig door turboprops aangedreven vliegtuig.

Het toestel heeft daarmee tweemaal de snelheid, driemaal zoveel laadvermogen, een vijfmaal zo groot bereik en kan tweemaal de maximale hoogte bereiken van zijn verouderde voorgangers de Boeing CH-46 Sea Knight en de Sikorsky CH-53 Super Stallion die hij moet vervangen. De Osprey kan 24 manschappen met volledige gevechtsuitrusting of 9072 kg aan interne of 6804 kg aan externe lading vervoeren. De laadruimte kan worden ingericht op het vervoer van een hospitaal bestaande uit negen cabines met medisch personeel en uitrusting. Het toestel is ontwikkeld door de firma's Bell en Boeing. Om de Osprey voor gebruik op schepen geschikt te maken kan de vleugel rond de Z-as roteren en kunnen de rotors opgeklapt worden. Dit hele proces neemt slechts tussen de 90 en 120 seconden in beslag.

Behalve dat Italeri in 1989 een model van het prototype van de Osprey heeft uitgebracht met een paar heruitgaven tot 2012, is er daarna niemand meer geweest die zich aan het maken van een moderne, operationele uitvoering van dit model in schaal 1:48 heeft gewaagd. Hasegawa kwam in 2013 nog wel met een prachtig nieuw model in 1:72, maar tot voor kort bleef het dus een beetje behelpen voor liefhebbers van de Osprey.

Tot voor kort dus, want nu is het dus de beurt aan Hobbyboss die met een nieuw model van een operationele Osprey is gekomen. Als liefhebber van Amerikaanse marinevliegtuigen vond ik het heel gaaf om iets over dit toestel en mijn eerste indruk van het Hobbyboss model te schrijven.

Eerste indruk
De eerste indruk bij het bekijken van de stevige doos is dat deze heel dik en zwaar is, bij het openmaken valt dan ook meteen op dat hij tot de nok is gevuld met onderdelen. Het is meteen duidelijk dat ook in het echt de Osprey een groot toestel is. Kijkend naar de inhoud van de doos, springen de gietramen met grote onderdelen, elk netjes en los verpakt met folie, meteen in het oog. Ook de cockpitkap zit apart in folie, voorzien met nopjesfolie. Keurig hoor!

Onderin zie ik een nette bouwbeschrijving en een apart vel in kleur gedrukt met kleurenschema voor 1 uitvoering van de US Marines.

Nadat ik de gietramen uit de doos heb verwijderd worden de decals gezocht. Hoewel ze scherp zijn gedrukt en de kleur juist lijkt, is de keuze van squadron en uitvoering wat mij betreft echt een teleurstelling. In elk Osprey squadron is, zoals met goed gebruik bij US Navy toestellen, de staart van het toestel van de squadroncommandant altijd in felle kleuren uitgevoerd. Hobbyboss heeft hier echter gekozen voor een relatief anonieme en weinig opvallende kist. Ik heb eens op het internet gekeken naar meer kleurig uitgevoerde aftermarket decals en je merkt meteen dat de meeste setjes voor deze bouwdoos hier in Europa zijn uitverkocht. Laat mij nou denken dat er meerdere bouwers zich teleurgesteld hebben gevoeld bij die ene decaloptie en allemaal naar dezelfde decalset van Xtradecal op zoek zijn geweest!

Ook bij bekijken van de gietramen heb ik een beetje een dubbel gevoel. Aan de ene kant zijn er mooie, inliggende paneellijnen en is er gebruik gemaakt van slide molding (schuifmallen), waardoor aan alle kanten van een onderdeel de oppervlaktedetails mooi en scherp aanwezig zijn. Het doorzichtige glaswerk is kraakhelder. Aan de andere kant is de textuur van de onderdelen een beetje ruw, is het plastic vrij bros en zijn de bevestigingspunten van de onderdelen aan de gietramen erg dik. Inmiddels merk ik trouwens bij het losknippen van de delen met een printplaattang, dat de bevestigingspunten bijna allemaal aan het lijmvlak vastzitten. Dat maakt het wegvijlen van de bramen wel een heel stuk gemakkelijker en minder lastig om later onzichtbaar weg te werken. Deze gemengde indrukken maken dat ik echt heel benieuwd ben naar de passing en afwerking, die kan wat mij betreft echt 2 kanten op.

Ten slotte vind ik nog een klein velletje foto-ets met stoelriemen, 2 brandblusserhouders en nog wat kleinigheden. Al met al voegt het eigenlijk niet zoveel toe, ik denk dat ze de moeite liever in andere dingen hadden gestopt, waarover later meer.

Constructie
Wat in de constructie opvalt, als ik door de bouwbeschrijving blader, is dat het laadruim bestaat uit een binnen- en buitenschelp. Zo’n zelfde constructie heeft de Revell C-54 en AN-225 (die ik zelf gebouwd heb) ook en dat geeft als het goed is heel veel stevigheid aan de rompstructuur. Dat gaat zeker van pas komen bij het lijmen van de relatief lange en rechte rompnaden en later bij het oppakken van het model.
Mooi detail ook: er zitten los monteerbare flaps aan de vleugels, waarmee er een mogelijkheid is om die neer te klappen. Helaas vraagt Hobbyboss je die dan weer aan de vleugel te bevestigen via T-vormige nokjes waardoor het geheel dan toch weer niet zomaar in neergelaten toestand gemonteerd kan worden. Beetje jammer maar met een beetje handigheid zijn die flaps wel te verstellen, denk ik.

Prachtig uitgevoerd maar wat ook weer een beetje een gemengd gevoel geeft, zijn de draaibare motorgondels en de inklapbare propellers. Prima natuurlijk dat hier een optie wordt geboden om het toestel in geparkeerde en vliegende stand uit te voeren, maar de constructie heeft zoveel speling dat je de assen moet vastlijmen om de gondels stabiel in de gewenste stand te laten staan, waarna je de handel natuurlijk nooit meer draaien kan. Gemiste kans in mijn optiek! Waar Tamiya en Hasegawa kleine ‘poly caps’, oftewel zacht plastic ringetjes in vergelijkbare gevallen erbij leveren, had hier Hobbyboss zich het foto-ets setje met stoelriemen kunnen besparen en er liever een paar ringetjes erbij kunnen doen.
De laadklep achter in de romp kan in 2 delen open of dichtgezet worden. Met het meegeleverde interieur nodigt het dan ook uit om die deuren open te zetten. Echter hier ontbreken de cilinders die de onderste deur manipuleren. Dus wat mij betreft: foto-ets eruit, cilinders erin!
De zijdeur die een inkijkje geeft in de cockpit is meegegoten in de romp en kan helaas dus niet open. Dusssss, foto-ets eruit…..

Conclusie
Al met al krijg je dus heel veel model voor je geld. Met de basisdetails zit het wel goed en met hier en daar een paar kleine zelfgemaakte aanpassing in flaps en toegangsdeur, en toevoegingen van details in het laadruim met ten slotte een stel kleurige decals, kan je er een mooie blikvanger van maken. Als je niet zoveel ruimte op je plank hebt kan je de vleugel beweegbaar houden en inklappen en dan ziet het geheel er ook nog eens extra interessant uit. Met dit model heb je alle opties om er de laatste versie operationele kisten van te maken, in tegenstelling tot de uitgave van Italeri, waarmee je alleen het prototype kunt bouwen. Een hele verbetering dus ten opzichte van het veel oudere alternatief, waarbij je alleen nog de hoge prijs als afweging hoeft mee te nemen.

Later komt er een MIP bouwartikel. 

Tot nu toe dus warm aanbevolen.

 

Reviewer:  Hugo Petiers

  • foto_0
  • foto_1
  • foto_10
  • foto_11
  • foto_12
  • foto_13
  • foto_14
  • foto_15
  • foto_16
  • foto_17
  • foto_18
  • foto_19
  • foto_2
  • foto_3
  • foto_4
  • foto_5
  • foto_6
  • foto_7
  • foto_8
  • foto_9

  ==========================

DEEL TWEE d.d. januari 2022

Beoordeling van de passing door Hugo Petiers

Omdat ik tijdens het opdoen mijn eerste indruk van dit model wat gemengde gevoelens had (stevig plastic, mooie details maar ruw plastic oppervlak en grote aanhechtingspunten, saaie decals), heb ik de pasvorm van de grootste delen getest door het toestel met lijm (waar ik later nog kon schilderen) en plakband (voor wat later nog eens uit elkaar moest) in elkaar te zetten. Tipje van de sluier: Ik moet zeggen dat ik in het algemeen erg onder de indruk ben!

Aan de slag: de cockpit

De handleiding laat je beginnen bij de cockpit. Die ziet er op het oog wel een beetje krap uit en de stuurknuppels zitten wel heel dicht op het instrumentenpaneel. Omdat dit een recensiemodel is heb ik dat verder maar zo gelaten. Meteen achter de cockpit is een klein halletje waardoor normaal gesproken via een zijdeur de bemanning kan instappen. Nu blijft er van alle details niet veel te zien omdat deze deur in gesloten vorm met de romp is meegegoten. Gelukkig is ook aan de binnenkant van de romp een omlijning van die deur aangebracht dus je kunt hem zelf eenvoudig uitsnijden.

Landingsgestel

Het landingsgestel past goed, is verder niet heel speciaal (in het echt ook niet) en zit grotendeels verborgen in de romp dus gaat niet heel veel aandacht vragen. De wielpoten zijn massief en stevig uitgevoerd, dat moet ook wel want ze moeten een behoorlijk gewicht dragen, later.

Laadruim

Het laadruim bestaat uit een losse binnenschelp van vloer en zijwanden-met-plafond, verfraaid met een hele rij ingeklapte klapstoelen (die helaas meer weg hebben van WC brillen) en hier en daar een elektronicadoos. Kijkend naar foto’s van het origineel missen er echt een heleboel kabelbomen, slangen en pijpen, daar kan je helemaal op los gaan bij deze kist. Als je de buitenromp om de laadruimte heen sluit dan valt ook hier op dat alles keurig, zonder klemmen of spleten, uitstekend past.

Romp

Als je de dikke aanhechtingspunten tussen gietraam en onderdelen met een printplaattangetje netjes wegknipt dan is het wegwerken van de overgebleven rand eigenlijk heel eenvoudig en onzichtbaar. Dit is de eerste keer dat ik een model bouw waar de aanhechtingspunten op het lijmvlak zijn aangebracht en dat is toch wel handig, hoor. Verder valt op dat alle grote romponderdelen keurig passen, ook daar waar er complex gekromde vlakken op elkaar moeten aansluiten.

Staart

Bij het in elkaar zetten van het stabilo en de staartdelen blijft de handel zelfs zonder lijm netjes in elkaar klemmen. Hetzelfde geldt voor de stroomlijnkappen van de hoofdwielen en de vleugelonderdelen, die toch een heel ingewikkelde scheidingsnaad hebben. Complimenten Hobbyboss!

Motoren

Wat ook heel mooi past zijn de helften van elk propellerblad. Ondanks hun complexe rondingen passen de delen ook hier als gegoten. Je kunt een hele set met uitgevouwen en een hele set ingevouwen propellers maken, jammer alleen dat de stroomlijnkap voor de propellernaven niet dubbel zijn uitgevoerd. Als je eens propellers wilt verwisselen dan moet je de kappen ook demonteren en die zitten maar met een paar pietluttige pinnetjes vast.

De motorgondels passen prima in elkaar, hebben een mooie oppervlaktestructuur en kunnen in in- of uitgedraaide positie in de vleugeluiteinden gelijmd worden. Dat is eigenlijk heel jammer wat deze constructie schreeuwt natuurlijk om draaibaar te kunnen blijven. Ik denk dat ook hier met een kleine aanpassing (het iets dikker maken van de as) dit euvel te verhelpen is. Waar Hobbyboss een detail heeft laten liggen is in de luchtinlaten van de turbinemotoren: Hier zijn in het echt de turbinebladen eenvoudig te zien, maar Hobbyboss heeft de luchtinlaten gewoon dichtgemaakt. Ook hier denk ik dat je zelf e.e.a. kan verbeteren door de luchtinlaat open te vijlen.

Kleinere onderdelen

De handleiding laat je de tankbuis voor bijtanken in de lucht en een radarneus monteren, maar dit is niet voor elke versie juist en dus erg afhankelijk van de uitvoering die je bouwt. Ook de schotelontvangers op de romprug zijn niet op elke Osprey beide aanwezig. Kijk dus goed naar je referenties!

De cockpitkap past prima en sluit mooi aan op de romp en de neus en dat is belangrijk omdat in het echt de overgang tussen ramen en romp heel vloeiend zijn.

Als alle kleine subsamenstellingen in elkaar staan kan je de propellers op de motoren steken, motogondels in de vleugel, vleugel op de romp klikken en dan staat daar je Osprey. Afhankelijk van de ruimte die je hebt kan je het toestel in parkeerstand zetten, iets wat dit toestel een heel uniek uiterlijk geeft.

Conclusie

Met de passing zit het wel goed, op slechts een paar kleine naadjes hoeven we aan de slag met een beetje vuller. Als je netjes werkt dan staat er in mum van tijd een prachtige MV-22. Inmiddels zijn nieuwe decals in bestelling, alsmede een velletje maskeertape. In het derde en laatste artikel ga ik het toestel van kleur voorzien en het maximale resultaat óut of the box’ proberen te halen. Wordt vervolgd!

  • foto_21
  • foto_22
  • foto_23
  • foto_24
  • foto_25
  • foto_26
  • foto_27
  • foto_28
  • foto_29
  • foto_30
  • foto_31
  • foto_32
  • foto_33
  • foto_34
  • foto_35
  • foto_36
  • foto_37
  • foto_38
  • foto_39
  • foto_40
  • foto_41
  • foto_42
  • foto_43

Bronnen:

www.seaforces.org

 

 

dit artikel werd op de IPMS.NL website gepubliceerd 12 september 2021 en de beoordeling van de passing op 3 januari 2022