Schaal: 1/48
Doosnummer: Revell 04684
Adviesprijs €12,95
Na de Fokker Dr.I in 1/48 komt Revell met nog een heruitgave van een Eduard-kit in dezelfde schaal: de beroemde Albatros. In het afgelopen decennium heeft het Tsjechische merk Eduard zich zo ongeveer opgewerkt tot marktleider als het gaat om de luchtvaart uit de Eerste Wereldoorlog, met name in deze schaal. Niet vreemd, want de bouwdozen van dit merk zijn van uitzonderlijk goede kwaliteit. Eduard is in Nederland relatief onbekend, met name doordat voor zover ik weet de Aviation Megastore de enige dealer is. Daarom vind ik het een prima ontwikkeling dat een breder publiek de mogelijkheid krijgt om deze schitterende bouwdozen aan te schaffen via het overal verkrijgbare Revell. De ruime verkrijgbaarheid van allerlei setjes en losse decals voor de Albatros in 1/48 maakt deze kit extra aantrekkelijk. Overigens is deze Albatros ook bijzonder geschikt voor bouwers die nog nooit eerder spandraden hebben aangebracht omdat de tuigage bij de Albatros relatief eenvoudig is. 
De Albatros D.V die met deze doos te bouwen valt was een doorontwikkeling van de D.III. De D.V arriveerde aan het front in september 1917. Iets meer dan een half jaar later waren er 900 gebouwd en bestond de helft van de Duitse luchtmacht uit Albatros D.V en D.Va (waarvan ruim 1600 werden gebouwd). Overigens waren de Duitse piloten er maar matig over te spreken. De problemen met de onderste vleugel die de D.III kenmerkten leken alleen maar verergerd en bovendien bezweek nu ook de bovenvleugel regelmatig. De prestaties waren evenmin veel verbeterd zodat Manfred von Richthofen klaagde dat “dit toestel [is] zo achterhaald en inferieur in vergelijking met Britse vliegtuigen dat we hier niets mee kunnen”. Volgens Engelse piloten die een buitgemaakte D.V uitprobeerden was het toestel log en traag. De D.Va had verzwaarde liggers en ribben in de vleugel en een versterkte romp, plus een paar paardekrachten extra om het toegenomen gewicht te compenseren, maar de structurele problemen bleven. Omdat er tot de komst van de Fokker D.VII in april 1918 weinig alternatieven waren is de Albatros toch een icoon van de Eerste Wereldoorlog geworden. Mede daarom, maar vooral omdat de toestellen vaak erg bijzondere kleurstellingen en fraaie emblemen voerden is de Albatros erg populair bij modelbouwers.
De schaalnauwkeurigheid van deze kit is, in vergelijking met de tekeningen in Windsock Datafile Special "Albatros Fighters" zeer goed. Dat geldt ook voor de passing, met dien verstande dat een paar onderdelen wat aandacht behoeven. Dat heeft Revell in zijn bouwbeschrijving netjes aangegeven. In die zin is de verder zeer duidelijke handleiding zelfs een verbetering ten opzichte van de Eduard-uitgave. 
. 
Gelijkenis en detaillering zijn ook goed, behalve de lengte van het landingsgestel. Leg je de poot van het landingsgestel naast de tekening uit de Windsock Datafile, dan zie je dat de lengte precies klopt! Echter, het is een tweedimensionaal zijaanzicht en er is geen rekening mee gehouden dat de poot in een hoek van binnen naar buiten loopt. Het is verstandig de poten van het landingsgestel te verlengen met ongeveer 1,5 mm strutmateriaal, anders komt je Albatros te laag op zijn poten.
De kit biedt de keuze uit twee versies, een toestel van van Otto Kissenberth of van Ernst Udet. Van beide versies heb ik foto's nagezocht. Om te beginnen die van Otto Kissenberth: op zijn toestel bevond zich een grote edelweiss aan beide zijden van de romp. De edelweiss en de verder aangegeven kleurstelling lijken door Revell zeer goed te zijn weergegeven, voor zover te achterhalen. In de Windsock Datafile Albatros Fighters zien we overigens (de brildragende!) Otto in zijn cockpit zitten. Interessant detail is dat naast de rechterkant van de cockpitopenening patronen in een houder zitten voor het signaalpistool dat "Jastaführers" standaard bij zich hadden om signalen af te geven aan hun Jastagenoten. Deze vinden we niet in de kit terug, maar ze zijn makkelijk zelf te maken. Eventueel zijn ze ook te koop als aftermarket-setje van Hippo Models. Verder had zijn toestel ook een achteruitkijkspiegel, bevestigd in het midden van de bovenvleugel. Van Ernst Udet's versie heb ik twee foto's gevonden en Revell's weergave hiervan lijkt volledig te kloppen.
Een aantal jaren geleden heb ik deze bouwdoos gebouwd, maar dan in de versie van Eduard. Belangrijkste wijziging was de genoemde verlenging van het landingsgestel. De bouw verliep verder probleemloos, helemaal indien Revell's extra aanwijzingen worden gevolgd. Let er bij een model als dit op dat de vleugelstijlen goed op schaal zijn en derhalve behoorlijk dun. Wees dus voorzichtig met de bevestiging ervan. Bij een tweedekker verdient de planning van het bouwen in relatie tot het verf- en spuitwerk extra aandacht. Met name als de bovenvleugel gemonteerd moet gaan worden is het goed te bedenken bij welke delen je op dat moment nog goed kunt komen en die dan van verf te voorzien. Revell geeft ook een weergave van de plekken waar de spandraden moeten worden bevestigd. Gelukkig geeft Revell tegenwoordig geen garen meer mee om als spandraad te gebruiken (zat in de SE5a-doos), want dat materiaal is hiervoor totaal ongeschikt. In het verleden gebruikte ik altijd 0,3 mm vislijn, maar tegenwoordig elastische materialen zoals "Knitting in Elastic" of "EZline", beide als zoekterm te gebruiken op internet en de bestelmogelijkheden zie je al snel.
Referenties.: Windsock Datafile "Albatros Fighters" en Osprey's "Albatros Aces of World War 1 part 2.
Reviewer: Nico Teunissen
zomer 2011