Model: Messerschmitt Bf 109G-2
Merk: Trumpeter
Schaal: 1/24
DOOS: 020406
PRIJS: Euro 81,95
SCHAAL: 1/24
SOORT: Spuitgiet
AANTAL ONDERDELEN: 249 plastic (waarvan 231 gebruikt worden...), 7 vinyl, 15 foto-ets, 9 metalen asjes, 1 fotofilm instrumentenpaneel en 1 decalvel. Het gietraam met de rompdelen is om onduidelijke redenen ook in doorzichtig plastic meegeleverd. Als de motorkappen nou doorzichtig zouden zijn... Dezelfde Chinese logica zie je bij de canopy. Dit gietraam zit er gewoon twee keer in!
PASSING: De passing is goed te noemen, je merkt wel dat het een groot model is. De romp bijvoorbeeld wordt daardoor wat slapjes, zelfs als je de motorkappen hebt dichtgelijmd. De vleugels daarentegen klikken weer perfect op elkaar. De romp op de vleugels is dan weer een heel andere zaak! Hier moet je heel rustig te werk gaan en desnoods een stukje sprue of hout gebruiken om de romphelften voldoende uit elkaar te houden. Probeer in ieder geval niet om deze onderdelen in een keer op elkaar te lijmen. Begin bij een kant, laat dit goed uitharden en dan pas de volgende kant. Let wat passing betreft ook goed op de dunne onderdelen zoals het richtingsroer en de horizontale staartvlakken. Om te voorkomen dat er onderdelen onvolledig gegoten zouden worden heeft men de aanhechtingen aan de gietramen tot op de lijmvlakken laten lopen. Uiteraard passen we altijd voordat we de lijm erop zetten maar je weet het: een gewaarschuwd mens.....
GELIJKENIS / SCHAALNAUWKEURIGHEID: Om eerlijk te zijn heb ik geen idee waarmee ik deze kit zou moeten vergelijken. Alle schaaltekeningen hebben wel fouten en de "Luftwaffe Experten" op het Internet komen soms ook nog wel eens tot conclusies waar ik mijn vraagtekens bij zet ondanks dat de serieuze onderzoekers wel degelijk veel meer van het onderwerp weten dan ik! Het model komt op mij heel natuurgetrouw als een Bf 109G-2 over (hoewel de twee luchtverfrissingsluikjes in de cockpit een kenmerk zijn van de Bf 109G-2(Trop.) ). Zonder gekheid: prima.
DETAILLERING: De detaillering is een beetje van alles wat. Wat ik heel goed vind is het feit dat Trumpeter een motor meelevert. Jammer dat deze veel te klein is! Als je de motorkappen openzet zie je een schattig blokje aan zijn steuntjes op het schutbord hangen. Bekijk je de originele Daimler-Benz motor dan zie je dat het een monster is dat elke vierkante centimeter van de motorruimte opvult! Dit is een misser die echt zichtbaar is. Daarnaast hangt de motor ook niet goed in zijn steunen. Wel qua passing maar er zit ergens een fout in de Trumpeter-onderdelen waardoor de MG-17 machinegeweren bovenop de motor in een verkeerde hoek staan. De oplossing is heel simpel: motorkappen dicht en alleen de onderste kap met de oliekoeler openzetten. Het blok wordt er niet groter van maar bij zo'n Bf 109 kijk je aan de onderzijde tegen de kleppendeksels aan. Het breedste deel van de motor dus. Als je dan ook nog een en ander aan koelvloeistofleidingen en olieleidingen aanbrengt dan valt de grootte van het blok niet meer op. De cockpit is mooi. De vloer heeft jammer genoeg wel veel uitdrukcirkels, het zijn er 17! Sommige zijn makkelijk te verwijderen en anderen heel lastig. Als je niets doet blijven er 16 zichtbaar want eentje verdwijnt er onder de stoel...... Het instrumentenpaneel is mooi met een aantal T-hendeltjes die los meegeleverd zijn. In deze schaal is het werken met filminstrumenten ook wel zo mooi. De rompbinnenzijde van de cockpit heeft jammer genoeg ook last van uitdrukpennetjes waarvan sommigen ook weer slecht te bereiken zijn. Misschien is het niet zo'n stom idee om een nieuwe vloer en wanden van plastic card te maken...? Verder zijn de basiselementen van de cockpit heel goed als losse delen meegeleverd. Maar bij deze grote schaal is het toch echt wel aan te bevelen om extra detaillering aan te brengen. Er mist het een en ander aan luchtleidingen, elektra, de kettingen van het trimwiel en de stoelriemen. Dat klinkt schokkender dan het is, deze dingen vind je in geen enkele kit. Rolroeren, hoogteroeren en richtingroer zijn los en met behulp van foto-ets scharniertjes en asjes beweegbaar te monteren. Voor sommigen blijft het theorie en anderen lukt het prima. Het brengt je model zonder meer tot leven. De wielkasten zien er mooi uit, vooral de versterkte binnenkant van de vleugelhuid. Het gedeelte waar de landingsgestelpoten invallen heeft in realiteit 4 ovale openingen. Wil je accuraat zijn dan moet je de ingegoten verzakkingen openboren en onder andere de vergrendelhaken van het landingsgestel zelf aanbrengen. Leuke gadgets zijn de inveerbare hoofdlandings gestelpoten. Als je dat spul volgens de bouwbeschrijving bouwt zal het alleen niet werken; je moet de torsiescharen aan de hoofdpoten vastlijmen.... Zelf scharniertjes pielen met wat koperdraad en een boortje dus. De dunne wielen zoals de Bf 109 E ook had zijn meegeleverd. Zelf vind ik de spaken in de velg te plat. Het wiel eens bekeken hebbend bij de Bf 109 E-3 die men daar heeft staan viel mij op dat hij "in het echie" veel meer diepte bezit. Nou geef ik toe dat dit wel heel erg piepen is omdat de velgen zwart horen en het bij een beetje vakkundige verfstijl absoluut niet meer opvalt. Maar het viel me wel op.... Het staartwiel is prachtig! Losse vork met schokbreker en wiel (Are you listening, Mr. Hasegawa?) De koelflappen moet je zelf maken van plastic card. Je kan de kit onderdelen wel gebruiken maar je zit weer met die rottige rondjes. Deze onderdelen waren in werkelijkheid ook plaatmetaal met dunne verstevigers. Je zal zien dat het een heel stuk scheelt in de "fijnheid" van het gebouwde model. Of je lijmt ze dicht... Bij Trumpeter's P-40B kit waren nogal wat reacties te lezen over het aantal rivets of klinknagels die men op de kit had aangebracht. Rosie the Riveter strikes again. Omdat we onze PIM zo Nederlands mogelijk willen houden wordt het Koby de Klinknagelkoningin van wie we mogen concluderen dat ze zich ingehouden heeft. Er zitten verzonken klinknagels op maar naar mijn mening is het geen overschot. Nog even de laatste mug ziften: aan beide zijden van de canopy waar de handvatjes (horen te) zitten om een ruitje open te schuiven zijn twee plekjes mat geetst door Trumpeter. Ik heb het jammer genoeg nog niet weggekregen want het zit op een erg zichtbare plaats. Wat ik tenslotte nog wel vermakelijk vond: Trumpeter heeft ook de onderdelen voor de trommelmagazijnen van de 20mm vleugelkanonnen meegeleverd. Je plakt ze in de vleugel en ziet ze nooooooit meer!
BOUWBESCHRIJVING: Een prima bouwbeschrijving. Het is een boekje bestaand uit 16 bladzijden met heldere "exploded views". Ook is er een goed onderdelenoverzicht. De decalinstructies zijn door Aeromaster verzorgd door middel van kleurenprofielen met ook nog wat nadere kleurinfo over de geleverde onderwerpen.
DECALS / BESCHILDERING: Twee opties, beide azen aan het Oostfront: Gelbe Eins gevlogen door Hermann Graf en Schwarze Dreizehn waarvan men claimt dat deze is gevlogen door Gunther Rall. Beide opties hebben een schema van RLM 74/75/76 met gele Oostfront indentificatievlakken (Scrabble!). Ik heb geen foto kunnen lokaliseren van een Bf 109G-2 van Graf met Gele 1. Wel een Gele 11. De Gele 1 die ik dan wel gezien heb was Graf's Bf 109F-4. De beslissing is dus aan U, lieve lezer. Wat betreft de Zwarte 13, daar heeft Gunther Rall inderdaad mee geposeerd voor de foto. Men vermoedt nu echter dat dit gewoon een Staffel meachine was en niet Rall's persoonlijke kist. Hij stond blijkbaar mooi in de buurt om met Gunther Rall vereeuwigd te worden! Nu het slechte nieuws: de decals zijn ongelooflijk hard en breekbaar. Hoewel prachtig gedrukt (mit Ijnige Deutzsche Sjchreibfoiten) is de decalfilm echt niet goed. Probeer zoveel mogelijk zelf te spuiten zoals kruisen cijfers e.d. en wees erop voorbereid dat de gebruikte decals in verschillende delen aangebracht moeten gaan worden want ze breken gewoon. Eeuwig zonde, zeker omdat er in 1/24 voor de G-2 geen aftermarket decals zijn.
REFERENTIES:
Aero Detail No. 5: Messerschmitt Bf 109G, Dai Nippon Kaiga Co.
Bf 109 in Action, Part 2, Squadron/Signal Publications.
Lock On: Bf 109G-2, Verlinden Publications.
Internet: http://www.bf109.com/
CONCLUSIE: Een echt heel mooie kit die ook indrukwekkend groot opbouwt. De opties om een stuk motortechniek te laten zien en de opties om de stuurvlakken te verstellen geven dit model de potentie om met een minimum aan "scratchbuilden" een showstopper neer te zetten. Daar staat dan wel de te kleine motor, de overvloed aan ronde "punchmarks" en de tegenvallende decals tegenover. Jammer dat deze mooie grote schaal blijkbaar voor de aftermarketfabrikanten niet interessant genoeg is om meer artikelen op de markt te brengen. Voor degene die deze kit de tijd en aandacht geeft die hij verdient en nodig heeft een aanrader!
Reviewer: Erik Bosch
(Met dank aan Erwin Stam voor zijn assistentie)
Verschenen in IPMS / PIM 3-2005