| Model | Semovente M43 da 105/25 "Bassotto" |
| Merk | Italeri |
| Schaal | 1/35 |
| Doosnummer | 6751 |
| Aantal onderdelen | 433 (waarvan er 108 niet worden gebruikt) |
| Prijs | circa € 35,- |
Inleiding
De Semovente 105/25 M43 105/25 was een door Ansaldo ontworpen Italiaans gemechaniseerd geschut dat tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt. In 1942 gaf het Italiaanse leger de opdracht om een zelfrijdend geschut met een zwaar kanon te ontwikkelen. In antwoord daarop kwam Ansaldo met een ontwerp waarin een 105/25 kanon op het al beschikbare onderstel van de Semovente M42 werd geplaatst. Het prototype kon eind februari 1943 al aan het leger worden gepresenteerd. Na goedkeuring van het ontwerp werd het in gebruik genomen als de M43 da 105/25 “Bassotto” ("Teckel"). De eerste eenheden die met de Bassotto werden uitgerust waren de afdelingen DCI en DCII van het 235e Semoventi Artillerie Regiment van de 135ª Pantserdivisie "Ariete II". Elk van die twee afdelingen ontving er twaalf van. Ze werden in de dagen na de Italiaanse capitulatie van 8/9 september 1943 zeer verdienstelijk ingezet bij de gevechten tijdens de verdediging van Rome.
De Duitsers, die de Bassotto beschouwden als een goed wapen, namen de kanonnen in beslag, doopten ze om in “StuG M43 mit 105/25 853 (i)”, lieten er nog 91 extra van bouwen. Als “StuG” werd de Bassotto in Duitse dienst tijdens de veldtocht in Italië ingezet tegen de Engelse en Amerikaanse strijdkrachten.
Eerste indruk
Voor deze 1/35 “Bassotto” (teckel) heeft Italeri in 2025 nieuwe mallen ontwikkeld. De vrij stevige doos bevat acht in donkergroen uitgevoerde gietramen, een velletje decals, een instructieboekje met een verfschema in kleur, een metalen loopje en een sheet foto-ets. Het model heeft een interieur, al is het motorcompartiment daarbij overgeslagen. De gietramen zijn per vier in twee plastic zakken verpakt, het loopje en de foto-ets in een apart plastic zakje. De rupsbanden zijn van het type “link and length”.
De onderdelen zijn netjes gegoten en hoeven bijna niet schoongemaakt te worden. Het interieur ziet er boeiend en volledig uit, door de grote luiken op de kazemat open te houden biedt dat straks een mooie inkijk denk ik.
Met de decals kunnen vier versies worden gebouwd. Twee daarvan in Italiaanse en twee in Duitse dienst. Het schilderwerk ziet er voor wat betreft de camouflage in alle vier de gevallen gecompliceerd uit.
In mijn ogen biedt deze bouwdoos zo op het oog veel waarde voor weinig geld. De “Bassotto” zelf vind ik een interessant gekozen onderwerp, weer een iets anders dan de zoveelste Tiger of Sherman.
Reviewer: John Broekman
