1 april is misschien niet de beste avond om een regio-bijeenkomst te houden. De boodschap van onze regio-coördinator dat het geen grap zou zijn, had toch maar beperkt resultaat. Met 26 bezoekers zaten we wat onder het gemiddelde. Op de gezelligheid, interessante modellen en de presentatie had het in ieder geval geen invloed. Zoals gebruikelijk kwamen we bijeen in het zaaltje van speeltuinvereniging Inter Amicos in Rijswijk. Er was weer handel op het biljart van Ted, Jan en Maarten. Leo zorgde dat de bouwtafel in gebruik was. En ook de bar werd weer druk bezocht. Rob de Bie gaf in het kader van ‘Hints en tips-live’ een presentatie over grondverf, de 82e sessie al weer. Wel doen? Niet doen? Waarom? En hoe dan? Welke verfsoorten te gebruiken? Allemaal van dit soort zaken passeerden de revue, altijd interessant.
Op de modellentafels zagen we 22 modellen, waar we beginnen met een ED-209 robot in schaal 1/8 en twee fantasiemodellen in 1/72: de Leprechaun en de Gundam RX-78 GP-01Fb. Het rijdend materieel bestond uit een M16 Multiple Gun Carriage en de Wynn’s Winder dragster in schaal 1/16, een 1/20 Lancia Stratos HF Prototipo, een Miller Warrior funny car in 1/24. In schaal 1/25 waren er een Monkeesmobile en jet powered truck, voorts in 1/35 een Pz.Kpfw V Panther, een M3A1 Scout Car en een StuG III. En ten slotte in 1/76 een Churchill Crocodile.
Vier schepen stonden er op de tafels: een 1/50 Vikingschip, een Romeins schip in 1/72, een Class 119 destroyer in 1/144 en de Nautilus onderzeeër in 1/350. Ten slotte de vliegtuigen: in 1/48 een Northrop-Canadair NF-5A, een Northrop F-5E en een Fairchild A-10C. We sluiten af met een F-101 Voodoo en een Hawker Hunter T7, beide in schaal 1/72.
Tegen tienen sloten we weer een mooie bijeenkomst af.
Patrick Verschut
Voor het fotoverslag kijken we weer van rechts naar links over de modellentafels.
Chris van Ravesteijn: "De 1/16 Multiple Gun Carriage Halftrack M3 is een al wat oudere kit van Trumpeter. Zonder figuren en accessoires vind ik zulk soort AFV’s erg kaal. Hier zijn dus 6 figuren ingebouwd, met de nodige accessoires als voedsel/drank enz. De bemanning is nogal vrolijk, want net is de Duitse overgave bekend geworden. De rupsbanden van deze kit zijn nogal een probleem, niet zozeer het monteren, maar net als in het echt heeft Trumpeter ook voor deze uitgave de rubberen tracks geïmiteerd. Het gevolg is dat om het aandrijfwiel en het spanwiel de tracks een rare boog hebben, kortom niet aangespannen. Dat stoort enorm, dus met behulp van 1 mm stalen staafjes en 0,3 mm zilverdraad de boven- en onderkant van de tracks recht gespannen. Het moeilijkste met die spandraad is ook de bochten dan aanspannen (zonder de boel af te breken), zodat het lijkt of de tracks mooi aangespannen zijn. Kostte wel 3 uur per kant.
De Nautilus onderzeeër van Jules Vernes '20.000 mijl onder de zee' is van Comet Models en al vrij oud. Het materiaal is heel oud, van resin, de vensters zijn van een doorzichtig materiaal dat, in de 10-12 jaar dat het bij mij ligt, helemaal verkruimeld was. Het was een leuke puzzel om ze weer in één stuk te friemelen. Ik heb ze gewoon doorschijnend geel geschilderd. De schaal ligt tussen de 1/285 en 1/350. Er zijn blijkbaar veschillende types uitgebracht waarbij de schaal kon afwijken. Passing is waardeloos, dus veel schuren, schrapen, vijlen, opvullen, etc. Maar toch, als die eenmaal helemaal geschilderd is een heel leuk modelletje."
Patrick Verschut: “Ik zocht een beetje een exoot, die kwam in de vorm van de Churchill ‘Crocodile’ vlammenwerper tank, van Airfix in 1/76. Het is en blijft helaas een oud model, van begin jaren zestig. Weinig details en een onhandige constructie van de wielen (bij de Matchbox versie is dat slimmer aangepakt). De rupsbanden zijn te kort, die heb ik met een nietje vastgeprikt in het model. Voor de rest is het een simpel model, dat ik recht uit de doos bouwde.”
Leo Ripken: “De F-101 Voodoo werd ontwikkeld als escortejager voor de B-36, maar eenmaal gebouwd was de strategie veranderd. Toen zijn er versies voor een onderscheppingsjager, een tactische bommenwerper en een fotoverkenner van gemaakt, ongeveer 800 stuks in totaal. Canada heeft er ook een aantal in dienst gehad, en Taiwan heeft vier fotoverkenners gebruikt. Ik heb er tijdens mijn diensttijd, in de zomer van 1964, ooit eentje in de verte gezien. Er was toen een oefening voor fotoverkenners, met o.a. G-91's, RF-84F's en Canberra's. Het Hasegawa model (1/72) was prettig om te bouwen, ik heb er met plezier aan gewerkt. De passing was prima en er waren geen verrassingen tijdens de bouw. Ik heb het model eerst mat zwart gespoten, daarna zilver uit een spuitbus van de ijzerhandel, en ten slotte opgepoetst met tandpasta. Op de een of andere manier waren de onderdelen voor het landingsgestel zoek, dus dat heb ik zelf gemaakt uit onderdelendoos. De decals zijn uit de doos, aangevuld met 'star and bars' van Matchbox. Ik ben er heel tevreden over.”
Ted Spinders: “Deze Hawker Hunter T Mk 7 van Matchbox (1/72) is recht uit de doos gebouwd voor een wedstrijdje bij de locale club (Hobby Headquarters) in Rijswijk. De kit heeft een keuze uit een één- en tweezitter en ik ben voor de slanke éénzitter gegaan. Het heeft een eenvoudig geheel rood kleurenschema en de wielen heb ik ingetrokken gelaten, omdat hij op een standaard zou komen. Nadat de Engelse decals erop zijn gegaan, kreeg ik helaas (te laat) een mooie set decals van een Belgisch demoteam in handen. De Hunter is gespoten met Tamiya verf en hij heeft een paar panellines met MIG panel wash. Eigenlijk had ik het model meegenomen om de ‘Supastands' te tonen die ik in Flanders heb gekocht. Het is van een nieuw Nederlands bedrijfje dat mooie stands voor vliegtuigen maakt. Ze passen er zo in zonder gaten boren, lijmen of zo. Deze is eigenlijk voor een Starfighter, maar de Hunter past ook."
Edu de Roos: “Dit is de Revell Class 119 destroyer (1/144), de eerste torpedobootjager van de Duitse marine na de Tweede Wereldoorlog. Deze schepen kwamen in 1958 in dienst en de laatste werd in 1982 buiten dienst gesteld. Omdat er geen tijd was voor het plannen, bouwen en testen van eigen schepen, kreeg Duitsland van 1958 tot 1960 zes torpedobootjagers van de Fletcher-klasse van de Verenigde Staten als onderdeel van de Mutual Defense Assistant Act. Ze kregen geen namen toen ze in dienst werden genomen, alleen nummers. Je kan er twee versies mee maken: de D179 , 3. Zerstörergeschwader, Flensburg, 1964 of de D170, 1. Zerstörergeschwader, Kiel, 1965. Er zit veel materiaal bij de kit: foto-ets, metalen kanonnen, een gedetailleerd hoofddek etc. Zeker met de meegeleverde foto-ets en de extra aangeschafte metalen reling voor het hoofddek is het een levendig model geworden. De verf is zoals gebruikelijk emailcolor van Humbrol en Revell, met de hand aangebracht in de tamponneertechniek."
Jaap de Vries
1/48 ESCI Northrop-Canadair NF-5A KLu demoteam 'Double Dutch'
1/48 Miliverse Northrop F-5E demoteam Patrouille de Suisse
Rody Verkruissen
1/48 Italeri Fairchild A-10C 122nd Fighter Wing 'Blacksnakes', Indiana National Guard
Rob Geelhoed: “De Monkeesmobile is een model van AMT uit 1967 in schaal 1/25. Het is dus een kit van 54 jaar oud, ooit gekocht op een beurs. En dat ie oud was, merkte je aan alles. Wat een slechte kit! Ik heb er heel veel werk aan gehad om 'm toonbaar te maken. Ook nogal wat scatch build toegevoegd. Tamiya spuitlak heb ik gebruikt voor de body, AK en Vallejo voor al het andere verfwerk. Dit model wilde ik maken uit jeugdsentiment én omdat het uit de sixties stamt.”
Jörgen van ’t Wel: “Lancia introduceerde in 1971 op de autoshow van Turijn een revolutionair model: de Stratos HF. De auto was speciaal ontwikkeld voor rallyrijden met zijn lage, brede koets en op de hoeken geplaatste wielen. Er lag een zescilinder Ferrari Dino motor achterin. Marcello Gandini van ontwerphuis Bertone - hij van de Lamborghini Miura en Countach- bedacht de radicale wigvorm die afrekende met de golvende naoorlogse lijnen en vele andere modellen zou inspireren. Mijn model van Fujimi (1/20) is geënt op het prototype van de autoshow. Ik heb de achterspoiler eraf gezaagd voor een zo glad mogelijk silhouet. Een andere opvallende aanpassing zijn de afwijkende achterlichten, die op het productiemodel kleiner zijn en meer lijken op de klassieke ronde Ferrari-variant. De witte stickers heb ik zelf ontworpen, het is een verwijzing naar de rallyversie met Alitalia-sponsoring. De grootste uitdaging van dit model was het schilderwerk. De carrosserie is van rood plastic. Na de eerste spuitbeurten (ik wilde hem eigenlijk gifgroen maken) kwam de rode kleurstof dwars door de verflagen heen. Zag er niet uit. Na een afbijtsessie Zero Paints Sealer geprobeerd, werd ook niks. Opnieuw alles eraf met hulp van Rob de Bie’s ultrasoonreiniger en isopropyl alcohol. Toen las ik de gouden tip: eerst gronden met zwart, dat dekt het rood helemaal af. Daarna via grijs en wit naar de uiteindelijke kleur, Coral Blue van Tamiya. Helaas heeft dit wel geleid tot verlies van detaillering. Geen perfect model, wel origineel. “
Martin Letterman: “Mijn 1/16 Don Prudhomme Wynn’s Winder dragster van Revell is een ouwetje uit 1972. Het model heeft heel veel details en die heb ik aangevuld met messing onderdelen en met telefoondraad. Het verfwerk is gedaan met Tamiya spuitbussen.
De Miller Warrior funny car (1/24, Monogram) was een levensgevaarlijke racewagen, omdat de motor voorin zat en nogal eens in brand vloog. De kap heb ik aangepast naar de motor en alle leidingen en bekabeling heb ik gemaakt met messing, koper en vislijn. Verfwerk wederom met spuitbussen van Tamiya.
Ten slotte de Shockwave jet powered truck. Dit bijzondere monster deed vaak mee aan shows bij grote Amerikaanse wedstrijden. Ze konden 375 mijl per uur halen. Uiteraard waren ze daarmee de snelste vrachtwagens ter wereld. De motor had maar liefst 36.000 pk. Het model (1/25, AMT) is geverfd met Tamiya, Testor en Humbrol.”
Jan Edelenbos: “Deze Pz.Kpfw V Panther komt zo uit de fabriek met deze camouflage, want de Duitsers waren blij met alle beetjes camouflageverf in de laatste jaren van de oorlog. Het bleef dus bij wat camo op de romp en voor de rest gewoon de grondverf op de koepel en de bovenzijde van de romp. Het model is van Italeri in 1/35.”
Brian Kirwan: “In de zomer van 1960 kondigde België onverwachts terugtrekking aan uit haar Afrikaanse kolonie Kongo. Er volgde een afscheiding van o.a. de koper-rijke provincie Katanga en drie jaar van ellende en oorlog. De VN was hierin een partij. De Katanga Gendarmerie was de paramilitaire politiemacht in de provincie die de kant koos van het provinciehoofd. Zij vochten in de provincie tegen een VN troepenmacht van o.a. Zweden, India, Ierland, Ethiopië en Iran. Ik wilde hier wat van maken voor mijn SIG 'Vergeten Conflicten', en na beelden op Youtube is mijn keuze op de M3A1 White Scout Car gevallen. Dit voertuig werd gebruikt tijdens gevechten in 1960 in de provinciale hoofdstad van Elizabethville (Luano). De HobbyBoss kit (1/35) is vrij moderne kit, dateert van 2010 met scherpe details en goede vorm. Er zijn uit zeven gietramen, decals en klein foto-ets setje. De opties zijn voor Amerikaanse legereenheden in Europa tijdens WOII. De kit was nogal wat complex met een gedetailleerd chassis en motor. Verder is die natuurlijk volledig open aan de bovenkant met volledig interieur. Ik heb het model volgens de instructies gebouwd met uitzondering van de rails rond de romp voor het monteren van een machinegeweer. Het kleurenschema is een beetje gokwerk, maar de patronen zijn goed terug te zien op foto’s en video’s. Vanwege het internationale karakter van de crisis zijn er boeken over en is er beeldmateriaal. Ik heb een tint mid-groen als basis voor het voertuig genomen heb vandaar uit de andere kleuren bepaald. De decals komen van Star decals, de serie modern African Wars ‘Mercs and commandos in Katanga en Congo’. Het diorama is gemaakt met o.a. XPS-foam voor de drainagegreppel en de muur. De standaard is een doos van Action, ondersteboven gezet. De weg is met AK asphalt gemaakt. De scene is gemodelleerd naar een situatie van een gevecht in Elizabethville. De figuren zijn uit de reservedoos en aangepast naar foto’s en info over uniformen en wapens van de gendarmerie. Die gasten waren zwaar bewapend. En dat is het dan; een redelijk uniek onderwerp en leuk project. “
Heb je ooit je eigen kit mogen spuitgieten? Ik wel. Eind februari was ik in Tsjechië op vakantie en vooraf had ik het idee om bij de Eduardfabriek langs te gaan. Het was een uurtje rijden van ons vakantiehuisje, dus dit was een mooie kans. Ik ben binnengelopen en na een telefoontje naar boven, ben ik opgevangen door een senior manager Martin. Hij heeft hij mij een uur rondgeleid en alle kanten van de Eduard productiefaciliteiten laten zien. De CNC-machines waren druk bezig met het maken van een nieuwe MiG-21F-13 mal in 1/72. Er volgde uitleg volgt over het zogenaamde 'copper moulding' proces om de zeer fijne details op het mal aan te brengen. De hele verzameling van hun mallen staat n de kelder van een winkelcentrum uit de Sovjettijd in Obrnice. Het gebouw is versierd met 1 op 1 vliegtuigonderdelen en grote reclameposters en vitrines vol met Eduard producten. Martin bracht mij naar de productlijn waar de dames bezig waren met het gieten van Spitfire 1/72 gietramen en na de uitleg van de soort polymeer en het gietproces mocht ik mijn eigen gietramen maken! Ik was verbaasd hoe snel en eenvoudig het ging. Eduard maakt alles in-house met eigen mensen; van onderzoekers, ontwerpers tot productiepersoneel werken er ruim 120 mensen in meerdere ploegen om Eduard-producten op de markt te brengen. Alles wordt gedaan met mensen uit de buurt. Ontwerpers worden uitgenodigd om lid te worden van het team en zijn vaak ook weer modelbouwers. Zij volgen dan een intern begeleid inwerkprogramma. Ik mocht bij iedereen langs en vond sfeer erg leuk en de mensen vriendelijk. Wat techniek betreft, is het indrukwekkend om te zien dat een voormalig Oostblokland nu één van de meest toonaangevende bedrijven van onze hobby is. Van de enorme Xerox digitale decalprinter die zijn eigen kamer nodig heeft om de 200 A4 velletje per minuut uit te spugen, de 3D cockpitinstrumenten-decalprinter, de gekleurde foto ets printers tot de muur van 3D printers en de ouderwetse resin mallen hebben de mensen van Eduard in afgelopen 25 jaar laten zien wat voor groei en vooruitgang onze verre oosterburen hebben geboekt. Inspirerend! Met dank aan Eduard voor de gastvrijheid en mijn bijzondere Spitfire gietraam. “
Ruud van Zoomeren: “Dit model van de StuG III werd in Finland Sturmi genoemd. Finland ontving in 1943, na herhaalde verzoeken, dertig StuG’s. Deze werden ondergebracht in een apart bataljon in de Panssaari-divisie. In de verdediging tegen de USSR in 1944 hebben ze 88 tanks vernietigd, tegenover het verlies van vier Sturmi's. Eind juli 1944 kregen ze er nog 29 bij. Deze zijn alleen gebruikt tegen de Duitsers zelf. Ze zijn in dienst gebleven tot 1961. Er zijn in Finland nog vijf rijklare Sturmi's. Ik heb deze kit van Tamiya (1/35) recht uit de doos gebouwd en dat ging prima. Verder niets toegevoegd. Detail genoeg! De verf die ik heb gebruikt is van Revell, Tamiya en diverse andere merken.”
Wim Hoogendoorn: “Dit model is de ED-209 robot uit de film Robocop uit de jaren tachtig. Ik heb het 3D geprint vanuit de files van Gamebody. Er zijn 65 onderdelen en is ongeveer 35cm hoog. De schaal is 1/8.”
Jos v.d. Sluijs
1/50 Revell Vikingschip
1/72 Academy Romeins schip
Thomas Hamann: “Mijn ene model is de Leprechaun, een 1/72 model van Bandai uit de anime-serie Aura Battler Dunbine. Dit was de laatste kit uit deze serie die in mijn bezit was, en direct ook de beste: geen problemen met de passing. De afwerking heb ik gedaan met Tamiya verfjes. Het andere model is een 1/550 kit van B-Club, de resin kit afdeling van Bandai die van eind jaren tachtig tot pakweg 2010 heeft bestaan. Het model stelt de Gundam RX-78 GP-01Fb voor die in gevecht is met de massieve Mobile Armor MA-06 Val-Walo. Beiden zijn afkomstig uit de anime OVA (direct naar videotape releases speciaal voor fans) Gundam 0083 Stardust Memory. Wat ik heb gebouwd stelt niet een specifieke scene daaruit voor, omdat het gevecht uit de serie wat teleurstellend is. De slechterik doet heel snel ‘boem’ na in een eerdere episode te zijn opgebouwd als de grote bedreiging. De kit was best OK, op wat passingsproblemen na bij de Val-Walo, waardoor ik wat resin heb moeten wegsnijden om hem in elkaar te kunnen zetten. Handgeschilderd met Tamiya acrylverfjes zonder primer (dus direct op de resin), waarbij ik vooral de Val-Walo extra heb vervuild om te voorkomen dat deze er uit zag als een groot rood vlak.”
Zo dan ...... nog wat sfeerplaatjes van de bijeenkomst.
Tekst: leden. Eindredactie: Patrick Verschut. Foto's: Rody Verkruissen, Patrick Verschut
gepubliceerd 2 mei 2025 door de regio Zuid-Holland