Regioavond januari 2023
Geen presentatie vanavond op onze regiobijeenkomst van 3 januari 2023 in het zaaltje van speeltuinvereniging Inter Amicos in Rijswijk. Wel veel gelukkig-nieuwjaar-handjes schudden. Vierendertig bezoekers telde ik vanavond, inclusief twee nieuwe gezichten. Ook regio-oprichter en -coördinator (1979-1983) Dick Koppenol was weer van de partij, en hij was weer aan het bouwen geslagen. Chris had de tafels voorzien van koeken en versnaperingen. En Ted, Jan en Maarten hadden het biljart vol gezet met handel. Aan de bouwtafel was wat minder actie vanavond. Aan de bar des te meer. De -onder invloed van energieprijzen- flink stijgende zaalhuur heeft de afgelopen periode tot discussie geleid. Rob had leden opgeroepen om kitjes aan de regio te doneren, met de opbrengst waarvan bijgedragen kon worden aan dekking van de zaalhuur. Aan die oproep werd ruimhartig gehoor gegeven. Er wisselden dan ook aardig wat kitjes van hand.
De modellentafels waren zoals gebruikelijk lekker gevuld, met piepkleine tot heel grote modellen, 33 stuks in totaal. Geen schepen vanavond, maar wel een (museum-) diorama. De wielvoertuigen, daarvan zagen we -in schaal groot naar klein- achtereenvolgens een StuG III Ausf. G met officier, in aanbouw, beiden in schaal 1/16. In schaal 1/24 waren er een Nissan Gloria 330, ook in aanbouw, een Chevrolet Camara NASCAR 'Nextgen 2022' en een Lotus 38 Indianapolis. In schaal 1/35 zagen we een TVBL Milan, een AMX-30, een Canadese Leopard 2A6, een King Tiger en drie treinen: een Panzerlok 57, een Panzerjägerwagen en een Panzerträgerwagen. En ten slotte in schaal 1/56 een Space Marines Outrider en in schaal 1/72 een Challenger I. Het zwaartepunt lag, zoals gebruikelijk, weer bij de vliegtuigen. In schaalgrootte van groot naar klein zagen we in 1/24 een Lunar Orbiter maansatelliet; in schaal 1/32 was er nu de afgebouwde Junkers Ju 52/3m (wat een joekel!); vervolgens in schaal 1/48 stonden opgesteld een Messerschmitt’s 109F-2 en 109B, een Chance Vought F-8E Crusader, een North American B-25 Mitchell in KNIL-uitvoering en een Republic F-84F Thunderstreak. Dan in schaal 1/72 een Kawanishi 'Shiden' George type I, een Messerschmitt Bf 109G-10, een Bloch 174, een Kh-55M kruisraket, een Storm Shadow, een De Havilland Sea Vixen FAW-2, een Belgische Stampe-Vertongen RSV-26/180, een Kawanishi H8K 'Emily', een Santos-Dumont Demoiselle 1909, een Etrich Taube IV 1911 en tenslotte een Fokker Spin III 1912. We sluiten af met een drietraps 'ferry rocket' in schaal 1/288.
In zijn periodieke praatje gaf regiocoördinator Chris aan mede in het licht van zijn gezondheid het stokje van het coördinatorschap te willen overdragen. De volgende bijeenkomst zal er een verkiezing voor de opvolger komen. De aanwezigen bedankten Chris met een lang en warm applaus voor zijn inzet in de 16 jaar dat hij de regio-kar heeft getrokken.
Patrick Verschut
Dan het fotoverslag. We hadden vanavond 33 modellen op de tafels staan. Zoals gebruikelijk laten we ze zien van recht naar links.
Edu de Roos: “De Junkers Ju 52/3m 'Tante Ju' is vooral berucht (wat mij betreft) door de grote aantallen waarin ze zijn ingezet bij de aanval op Den Haag. De Duitsers verloren hierbij de helft van hun aanvallende luchtvloot van 1.100 toestellen plus de helft van de aanvallende manschappen van ongeveer 5.000 man van de Duitse 22e Infanteriedivisie. Dit troepentransportvliegtuig kan buiten de bemanning nog zestien Fallschirmjäger of infanteriesoldaten vervoeren. Die laatste moeten dan gewoon uitstappen, bij voorkeur op een vliegveld. Dit laatste ging met name bij de aanval op Den Haag mis, zodat veel Ju 52s moesten uitwijken naar het strand en weilanden rond de vliegvelden Valkenburg, Ockenburg en Ypenburg, waar ze niet meer weg konden komen. Ook op de vliegvelden bleven veel kapot geschoten Ju 52s staan. Het model is een vacumform met diverse witmetalen onderdelen, van Hobbymodellbau F. Schmidt in schaal 1/32. Het is vermoedelijk ergens in de zestiger jaren uitgegeven. Het heeft een spanwijdte van 93 cm en een lengte van circa 60 cm. Vacform bouwen is toch wel even anders. Veel gegoogeld, want de beschrijving bij dit model is erg summier. Ook qua kleurencombinatie kon ik veel kanten op. Uiteindelijk heb ik gekozen voor RLM71 (donkergroen) en RLM65 (lichtblauw). Dit vond ik toch een beetje saai, dus heb ik gekozen voor de uitvoering met gele motorgondels, vleugeltippen en richtingsroer. Geel is wel een van de lastigste kleuren om te verven die er is, zeker drie lagen over elkaar en met het licht op de modellentafel kon je zien dat het nog niet overal goed gedekt was. Gelukkig had ik hier en daar nog wat decals liggen, waarmee de boel ook weer een beetje opgefleurd kon worden. Al met al een leuk project om te doen.“
Dick Koppenol: “Na een lange bouwstop ben ik weer aan het bouwen geslagen. Vanavond twee modellen meegenomen. Allereerst de Tamiya 1/72 Kawanishi Shiden 'George' type I. Die heb ik recht uit de doos gebouwd en zonder plamuur te gebruiken, en dat voor een model uit 1979. Dit vliegtuig geeft goed weer hoe of Japan dacht over evolutie van vliegtuigen, van water naar land. Het is ontstaan uit de Kawanishi Rex, een watervliegtuig met centrale drijver en hulpdrijvers onder de vleugeltips. De verf is van Tamiya, de decals zijn uit de doos. Het thema Japan is hier in Europa wat mij betreft een beetje onderbelicht. terwijl er hele interessante types gemaakt zijn. De bouwtijd was een maand. De andere kist was de Revell 1/48 Messerschmitt Bf 109G-10, ook uit 1978, en is zo uit de doos gebouwd. Ook hier is bijna geen plamuur gebruikt. Ik heb zelf stoelriemen gemaakt, draad om de cockpitkap tegen te houden en antennedraad geplaatst. De verf is van Revell, decals uit de doos die erg goed zijn. De 'Wirbelsnautze' heb ik zelf geschilderd op de spinner. De G-10 was eigenlijk een noodgreep als noodzakelijke opvang, totdat er snellere types beschikbaar kwamen, maar het bleek uiteindelijk een van de snelste te zijn! Ook van dit model was de bouwtijd een maand.”
Frits Krieg: “Zoals vaker, heb ik twee Messerschmitts 109 meegenomen. De eerste is een Bf 109F-2 in schaal 1/48 van Hasegawa. Voor dat model heb ik gekozen voor de uitvoering van Hans 'Assie' Hahn, Oberleutnant bij III/JG52 in 1941 in Caen, Frankrijk. Zoals gebruikelijk bij Hasegawa paste alles perfect en zijn de decals ok. Alles gevefd met Vallejo. Ik heb dit toestel gebouwd voor een display (maar daarover later meer). Het andere model is een Bf 109B in 1/48 van het merk Hobbycraft. Ook deze is geverfd met Vallejo. De pasvorm was goed en de decals ook. Dit toestel vloog voor het Legion Condor in Spanje in 1938.”
Patrick Verschut: “Ik heb maar weer eens een Frans kitje van de stapel gepakt: de Heller 1/72 Bloch 174. Het type heeft vanaf maart 1940 voor de Franse luchtmacht gevlogen als verkenner. Het is een typisch Heller kit: dikke klinknagels, een erg dikke canopy en een motor annex montageplaat uit 1 stuk. Een typisch product van de jaren zestig. Het model is redelijk recht uit de doos gebouwd. Ik heb alleen de motoren opengezaagd en voorzien van een extra rij cilinders, een dashbord in geplaatst en de cockpit een beetje aangekleed (daar zie je helaas nix meer van achter het dikke plastic). De kit is gespoten met Humbrol aan de bovenzijde en Xtracolor aan de onderzijde. Die laatste kleur was nog even een uitdaging, iets tussen blauw en grijs in. Het is dus RLM blauw geworden met een scheutje grijs er door. “
Rob de Bie: “De Russische Kh-55M kruisraket (deze is van Amodel in schaal 1/72) is tegenwoordig regelmatig op TV te zien, als er weer eentje over Oekraïne vliegt op weg naar een doelwit. Maar gelukkig worden ze ook regelmatig neergehaald door de luchtverdediging. Oudere Amodel kits zijn vaak draken om te bouwen, maar dit nieuwere model was een prima kitje met geweldige decals. Ik had wat problemen met de vleugeltjes, die links en rechts op verschillende hoogte horen te zitten, omdat ze ingeklapt boven elkaar in de romp liggen. De gleuven in de romphelften zaten verkeerd, waardoor de vleugels flink scheef stonden in het vooraanzicht. Het model is gespoten met Revell 371, dat is net-geen-wit en perfect. Ik heb het ding op een voetje van Games Workshop gemonteerd, met een label met de fabrikant en typeaanduiding, in het cyrillisch.
Het tweede model is de Frans-Engelse Storm Shadow, van Revell in schaal 1/72, had ik al eerder gebouwd. In de Revell Eurofighter zitten er twee als wapenlast, maar ik wilde een 'vliegend' model. Dus nieuwe vleugeltjes gemaakt, de inlaat open gemaakt, en de ophangogen nagemaakt. Verder een prima modelletje. Ik hoop nog wat meer kruisraketten te bouwen. Da's misschien een raar thema, maar ik vind het technische gezien interessante ontwerpen, unieke onbemande vliegtuigjes. Zo zijn bijvoorbeeld de vleugeltjes zonder uitzondering heel klein, omdat ze niet hoeven te starten en landen met een lage snelheid, zoals een normaal vliegtuig.”
Jan de Jager: ”De 1/56 Games Workshop Space Marines Outrider was een Sinterklaascadeautje, met de opmerking “Ben benieuwd wat je erbij verzint”. En die handschoen heb ik maar opgepakt, wat leidde tot deze ‘snow patrol space marine’ met wintercamo. De ski’s, de antenne met wimpel, de sneeuwketting achter en de ski bij het voorwiel, de radarschotel en de display, de remhandles en gaskabel zijn toegevoegd. Een klein beetje ‘battle damage’ completeert het feest.
De 1/48 Chance Vought F-8E Crusader is een heel oude ESCI-Revell doos. Daar mankeerde een heleboel aan en deze kist is dus het resultaat van een hoop modificaties, correcties en veel geduld. De grootste klussen waren: de linkervleugel was krom en is door scratchbouw vervangen. De wielbakken leken nergens op en zijn opnieuw opgebouwd. Hetzelfde geldt voor de uitlaat met naverbrander, de inlaatduct, de koelingsscoops op de uitlaat. De (veelal foutieve) opliggende panellines zijn weggeschuurd en nieuw ingekrast. De koelingsduct onder de vleugel was veel te hoog en hoekig. De gunports zijn opengeboord. De flaps en ailerons zijn uitgezaagd, de vleugel is in verhoogde stand gezet en de ruimte onder de vleugel moest er dus bij komen. De remklep is licht opengezakt gebouwd. De hook-and-bridle-inrichting is toegevoegd. De cockpit is gescratcht met toevoeging van wat foto-ets. De schietstoel idem. De canopy is gemodificeerd en de ruimte achter de bulkhead ingericht. De IR-sensor op de neus is toegevoegd. De boarding steps zijn toegevoegd. En tot slot bleken de decals heel bros en stijf door de ouderdom. De silvering was verschrikkelijk. Het is met een hoop insnijden en een sterke decal vloeistof (Tamiya Mark Fit super strong) uiteindelijk gelukt om dat helemaal weg te krijgen. Bij het transport naar Rijswijk was de stuurboord staartvlak helaas losgekomen, dus die hangt er wat sneu bij. Inmiddels is dat hersteld en staat hij weer netjes in de vitrine.”
Jaap de Vries: “Deze keer heb ik meegenomen een De Havilland Sea Vixen FAW-2 van het Royal Navy display team ‘Simon’s Sircus‘ uit 1968. De naam komt van Squadron Leader Simon. Dit model heb ik lang geleden gebouwd, ben daarom niet zeker wie dit model uitgegeven heeft.” (red. het is een Cyber Hobby kit in schaal 1/72).
Rob Hamann:“Ik had een 1/72 model van de Stampe-Vertongen RSV-26/180 meegebracht. Daarin staat de R voor de ontwerper (Alfred Renard), de SV is duidelijk denk ik, de 26 staat voor het vleugeloppervlak in m2 en de 180 voor een 180 pk WWI dump Hispano-Suiza motor. Het resin model is een buitenbeentje in mijn verzameling, want geen ontwerp van een Nederlandse fabrikant, de kit zelf ook. Op de doos staat VAMI Models, op de A4 met bouwinstructies Omega Models. Verder is het model een kruising tussen de twee RSV series die geproduceerd zijn. De motorconfiguratie is van de eerste serie, de configuratie van de staartvlakken en het onderstel is die van de tweede serie. Dat kon ik natuurlijk niet over mijn kant laten gaan, dus zijn de staartvlakken aangepast, evenals de plaats van de overkapping voor de nachtvlucht training (piloot voor, leerling achter) en de overkapping zelf, gemaakt van 0,25 mm styreen plaat. De vorm van de vleugels was ook niet correct en moest aangepast worden. Het onderstel heb ik opnieuw gebouwd met V-stijlen van messing stroomlijn profiel en een as van styreen. Tenslotte moest ook de uitlaat er aan geloven, bij de eerste serie zijn dat acht individuele uitlaatjes, die ik van aluminium buis gemaakt heb. Op de spaarzame foto’s was ook de registratie zichtbaar en twee landingslichten onder de vleugel. De registratie heb ik laten printen door Mika Jernfors (samen met wat decals voor een collega modelbouwer), de landingslichten gescratcht van styreen. Ik heb dit keer geen gebruik gemaakt van de Aeroclub tweedekker samenbouwmal, maar de bovenvleugel direct op de vleugelstijlen geplaatst. Dat ging ook tamelijk makkelijk, want de vleugels zijn niet versprongen, maar staan recht boven elkaar. Wel ben ik toen vergeten het windscherm voor de piloot te plaatsen, dat krijg je er later met geen mogelijkheid meer in. Alle roeren heb ik losgemaakt en in uitgeslagen toestand vastgelijmd. Spandraden en stuurkabels zijn zoals gewoonlijk van zwart gelakt vissnoer van 60 micrometer dik gemaakt. Het verfwerk is eenvoudig: khaki met aluminium motorkap, de staartroeren geverfd in zwart-geel-rood, want de originele decals waren voor de gewijzigde vorm niet bruikbaar. Dus nu staat er een aardige, maar eenzame Belg tussen al de Nederlandse kisten in mijn vitrine.”
Luuk Boerman
1/48 Accurate Miniatures North American B-25 Mitchell
1/48 Hobbyboss Republic F-84F Thunderstreak
Thomas Hamann: “Mijn model in aanbouw betreft een Japanse Grand Champion tuning versie van een Nissan Gloria 330. De kit is van Aoshima in schaal 1/24 en ik heb een bijpassend motorblok uit een Fujimi accessoireset toegevoegd, plus een aantal scratchbouw details. Ter inspiratie heb ik o.a. een hoop filmpjes van https://www.bosozokustyle.com geraadpleegd.”
Rody Verkruissen
1/24 Salvino JR Models Chevrolet Camara NASCAR nextgen 2022 recht uit de doos gebouwd
1/24 Wills Finecast Lotus 38 Indianapolis
Reinhold Boogaard
1/72 scratch Museumdiorama
Jos van der Sluijs
1/72 Hasegawa Kawanishi H8K 'Emily'
Roelof Timmerman: “De eerste kit is de 3 Stage Ferry Rocket in de schaal 1/288. Het is een heruitgave door Glencoe uit 1993 van een oude Strombecker kit uit 1956. Het gaat hier vooral om de historische context, waarbij Wernher von Braun, met hulp van Walt Disney, aan het Amerikaanse volk uitlegt hoe je met een 3-traps raket in de ruimte kunt komen èn hoe je weer terugkomt met een ruimtevliegtuig, zeg maar een space shuttle. In het tv-programma maakte von Braun gebruik van een demonstratiemodel en deze kit is daar weer een model van. De kit had verschillende plamuur- en schuursessies nodig om er iets van te maken. De mast naast de raket was dusdanig krom dat ik hem op meerdere plaatsen heb ingezaagd en opnieuw gelijmd heb tegen een recht profiel. Voor de afwerking heb ik de nadruk gelegd op de 3 trappen en interstages en natuurlijk het shuttletje.
De tweede kit is een resin model van een Lunar Orbiter door Real Space Models in de schaal 1/24. Vijf van deze ruimtevaartuigen werden gelanceerd in 1966 en 1967 en hadden tot doel het in kaart brengen van de oppervlakte van de maan, om te helpen bij het vinden van geschikte plaatsen voor de maanlandingen. De Lunar Orbiters waren een groot succes. 99% van het maanoppervlak werd gefotografeerd met een resolutie tot 1 meter en toen de belangrijkste doelstellingen bereikt waren werden er ook nog de eerste foto's van een aard-opkomst (boven het maanoppervlak) en van de gehele aardbol gemaakt. Alles in zwart-wit, dat dan weer wel. Het model was goed te bouwen, nadat ik voor een aantal kromme, gebroken en missende onderdelen de goede had ontvangen, wat overigens soepel ging. Het heeft niet veel hele kleine onderdelen. Lijmen met CA en epoxy ging goed en de afwerking heb ik gedaan met Vallejo Model Air.”
Guus van Winkelhoff
1/72 Trumpeter Challenger I
1/35 Tiger Model VBL Milan
1/35 Meng AMX-30
Levi van Winkelhoff
1/35 Hobby Boss Leopard 2A6 Can.
Martin Letterman: “Mijn eerste model is een Santos-Dumont Demoiselle uit 1909 van Historic Wings in schaal 1/72. Het is een bijzonder vliegtuig, hij is te zien in de film Those Magnificent Men in their Flying Machines, over een race van Londen naar Parijs. Ik heb ‘m lang geleden gekocht, het was best prijzig model, maar wat een details. Ik heb echt spijt dat ik niet de hele serie had gekocht. Het model bestaat uit veel uit geëtste onderdelen en papieren vleugels. Het is niet makkelijk om te bouwen, maar het resultaat is wel mooi. De kist is geverfd met penseel en Humbrol. De bedrading is 0,04 mm vislijn.
Het tweede model is een Etrich Taube IV uit 1911 van Lüdemann Modellbau, eveneens in 1/72. Hier heeft de ontwerper echt naar de vogel zitten kijken om te gaan vliegen. Leuk is om te weten dat Anthony Fokker passagier is geweest in dit vliegtuig. Jaren geleden heb ik dit model op een beurs gekocht voor 32 DM. Het is een volledig resin model, maar veel onderdelen zaten al gebroken in de doos. Ik heb dus veel zelf opnieuw gemaakt, nu van messing. Het onderstel en de vleugelsteunen zijn volledig nieuw en gesoldeerd. De wielen zijn nieuw gemaakt. De bedrading is hier 0,06 mm vislijn. En het model is geverfd met Vallejo en Humbrol.
De Fokker Spin III 1912 van V.L.E models, schaal 1/72, is het derde model. Het is een heel bekend vliegtuig dat regelmatig rondjes 'om de kerk' heeft gevlogen van wat nu Schiphol is. Het is een vacuform model met messing staafjes, gietwerk en foto-ets wielen. Het verfwerk is weer van Humbrol met bedrading van 0,04 mm vislijn. Dit soort vliegtuigen heeft mijn interesse, ik zou graag nog wat dergelijke modelletjes willen vinden. Ben nu begonnen aan een Bleriot 1:72. Ook een uitdaging.”
Jan Edelenbos
1/35 King Tiger
Kees Onderwater: “Omdat alles nog niet was verlijmd, stond deze StuG III Ausf. G, de vroege versie in schaal 1/16 van Das Werk er wat sjofel bij, maar desondanks wilde ik hem toch graag laten zien. Het model plakt prettig weg, ondanks de soms wat onhandige plekken van resten van de gietmallen. Het model is rijk gedetailleerd, al is het jammer dat na het plaatsen van de bovenste koepelplaat daar weinig meer van de binnenzijde is te zien. Aan het model wordt zelf nog wel wat verbouwd: de reservewielen zijn aan de koepel bevestigd, aan de andere zijde van de koepel wordt een ophangsysteem gemaakt voor een extra track ter bescherming. Op de achterzijde komt een bagagerek en waarschijnlijk een ophangsysteem voor de beschermingsplaten aan beide zijden van de StuG. Het model zal inclusief het figuur, dat door Annamarie is geschilderd, een mooi plekje krijgen op een diorama in winterse sferen in Rusland.“
Annamarie Jongbloed: “Ik heb een tankcommandant in schaal 1/16 van Verlinden, de Stug Offizier, meegenomen. Na de gebruikelijk aangebrachte primer, wordt het figuur met Vallejo verf behandeld. Na droging komen de schaduwen en de highlights aan de beurt. Ook het gelaat is met dunne glaceerlagen van Vallejo tot stand gekomen. De houten display wordt ter zijne tijd vervangen. Het figuur krijgt een plekje op een groter diorama van Kees bij een StuG III.”
Tim van Luyk
1/35 Trumpeter Panzerlok 57
1/35 Trumpeter Panzerjägerwagen
1/35 Trumpeter Panzerträgerwagen
En tenslotte weer wat sfeerplaatjes uit Inter Amicos.
Tekst: leden / Eindredactie: Patrick Verschut / Foto's: Rody Verkruissen en Patrick Verschut