Het zaaltje van speeltuinvereniging Inter Amicos in Rijswijk was vanavond, 9 januari 2024, in ieder geval weer gevuld met 30+ bezoekers. Ted, Jan en Chris hadden de biljarttafel weer gevuld met handel en Leo, Chris en Tim zorgden voor bezetting van de bouwtafel. Voor de rest was het gewoon lekker druk met gesprekjes bij de modellentafels. Naast een gezellige avond hadden we een interessante presentatie van Luuk Boerman over ‘Dutch presentation Spitfires'. Net als in Engeland werd er in Nederlandsch-Indië (let op de spelling, en toen nog niet bezet door de Japanners) geld ingezameld voor de oorlogsinspanning. Met de verzamelde middelen werd bijgedragen aan de aankoop van Spitfires die veelal namen kregen van plaatsen in Indië waar het geld was ingezameld.
Op de modellentafels zagen we een gevarieerde verzameling modellen. In schaal 1/24 was er een vrouwelijk piratenfiguur. Verder een Sternguard Veteran Space Marine diorama, een Bergepanther bergingsdiorama in schaal 1/144 en in 1/24 een diorama met als titel ‘Wat komt HY brengen’. En voorts een diorama in schaal 1/35 over de Slag om de Schelde met een Willys Jeep, LTV-4 en een Bren Carrier. Bij het rijdend materieel zagen we een dieselloc met twee 10t Stanton Slag Ladles in schaal HO, een Mazdaspeed AZ-1 in 1/24; in 1/35 waren er een ZW100-6 wiellaadschop en een Hitachi ZAXIS 135 US graafmachine. De rij wordt gesloten door een 1/76 Sherman Crab. In de categorie schepen was er alleen een slavenschip in schaal 1/150. En ten slotte de vliegtuigen; te beginnen met een F-4 Phantom eggplane, in schaal 1/12 een V2 raketmotor en in schaal 1/48 een BAC Lightning F1, een Focke Wulf FW 190D-9, een Hiller OH-23 Raven, een Mirage F1AZ en drie Spitfires. In de kleinste schaal 1/72 waren er een Scottish Aviation Bulldog, een Cessna Bird Dog een Douglas A4D-1 Skyhawk, een Fokker F-27, een Vought F4U Corsair, een Curtiss SB2C Helldiver, drie maal Fokker F.VIIa, een Nakajima G8N Rita en een Fokker S.14.
Tegen tienen braken we de boel langzaam weer op en konden we weer terugkijken op een mooie bijeenkomst.
Patrick Verschut
In het fotoverslag zijn 32 modellen opgenomen, die we -zoals gebruikelijk- van rechts naar links laten zien. Fotograaf Rody had technische problemen, waardoor sommige foto's wat minder zijn dan gewoonlijk.
Jos van der Sluijs
1/72 Revell Fokker F-27
Dick Koppenol: “Het model dat ik had meegenomen is de Tamiya 1/48 Focke Wulf FW 190D-9. Het is recht uit de doos gebouwd en het is een prettig model om te bouwen, weinig opvulwerk en met wat aandacht staat er een mooi model in de vitrine. De verf is van Revell en is een mix van wat groene kleuren geworden om de late versies van RLM-kleuren te benaderen. Typisch voor die tijd is het creatief omspringen van de Jagdgeschwaders om zelf de kleuren aan te passen als de omstandigheden dat noodzakelijk maakten. Zijkanten en onderzijde zijn in RLM 76, de propeller in RLM 70. De decals zijn uit de reservedoos en de rood/geel/rode band is penseelwerk. Deze kist is van III/JG54. Dit Jagdgeschwader is met dit type gaan vliegen vanaf september 1944 vanaf de basis Achmer, als bescherming van het opstijgen en landen van de Messerschmitt 262A-1, die operationeel werd. Later werden meer Jagdgeschwaders uitgerust met de Fw 190D-9 waaronder het latere JV44.”
Rody Verkruissen
1/48 lf Models Hiller OH-23 Raven
Rob de Bie: “Ik heb de eggplanes van Hasegawa altijd geinig gevonden, maar het lukt Hasegawa niet altijd goed om een willekeurig vliegtuig in een ei-vorm te prakken. De F-4 Phantom vond ik wel goed gedaan, en zodoende ben ik die gaan bouwen. Bij nader inzien vond ik sommige vormen te overdreven, zoals de langgerekte inlaten en de enorme motoruitlaten. Beide heb ik dan ook naar eigen smaak verkleind. Ook heb de piloot vermenigvuldigd om een 'backseater' te maken, want een F-4 heeft een tweekoppige bemanning. Om het grappige van het eggplane-idee te compenseren, heb ik stoerste F-4 markings gezocht en gevonden, van een Marines squadron met een doodskop op de staart. De decals zijn grotendeels zelf gemaakt. Het resultaat was precies wat ik voor ogen had met dit modelletje. De Egg-4 ligt hier met een plastic ei op een fictieve winkeldisplay, met een geschrokken kip, zoals getoond op de regiotafel tijdens de ESM.”
Brian Kirwan: “Ik heb de combinatie van 1/48 Italeri Mirage F1CT/CR + Scaleworx Resin Models F1AZ conversie gebruikt om deze South African Air Force F1AZ van de zgn. Border War periode te maken. Deze AZ-variant was speciaal voor Zuid-Afrika ontwikkeld voor het uitvoeren van grondaanvallen en was moderner dan de toen in gebruik zijnde Buccaner en Canberra. De Italeri kit is een heruitgave van de oude, maar mooi ESCI kit. Het heeft fraai ingegraveerde paneellijnen en de onderdelen passen heel goed in elkaar. De detaillering is bescheiden, maar redelijk correct. De Scaleworx Resin conversie heeft een nieuwe neus, cockpit, schietstoel, uitlaat en veel extra kleine details die ontbreken bij de ESCI kit. De conversieset was voor een geüpgrade F1AZ, dus niet alle onderdelen zijn van toepassing voor een toestel uit het Border War tijdperk. De resin conversieneus past prima. Het kleurenschema is het klassieke Border War kleurenschema van Deep Buff, Olive Drab en Light Admirality Grey. Ik heb hiervoor een combinatie van Humbrol en Hataka verf gebruikt en de decals zijn van MAV in combinatie met Eduard decals van Mirage III. Het model is geplaatst op een bamboe doos met grondplaat en een etiket voor de 'Vergeten Conflicten' tafel bij ESM in november.“
Martin Letterman: “De Airfix Douglas TA-4J Skyhawk is in schaal 1/72. Het is een aanvalsjager voor het Amerikaanse leger die vanaf vanaf 1956 is ingezet bij de Amerikaanse marine en actief was tot 1979. Het had verschillende bijnamen als Scooter, Bantam Bomber, Tinker Toy en Heineman's Hot Rod. Het model is geverfd met Humbrol. De Cessna O-1 Bird Dog is ook van Airfix in /72. Het is een verkenningsvliegtuigje dat is ingezet in Korea en Vietnam en heeft gevlogen tot 1974. Het is geverfd met Humbrol en ik heb Bare Metal op de vleugel toegepast. Dan de Scottish Aviation Bulldog; dit is een lesvliegtuig gebouwd voor de RAF en is gebouwd van 1969 tot 1982 en was de vervanger van Chipmunk. Ook deze is van Airfix in 1/72, en wederom geverfd met Humbrol. Mijn laatste model is de Sherman Crab, een mijnenveger van de 79ste Armoured divisie. Het model is van Revell in 1/76. Het idee voor deze mijnenveger kwam van kapitein Abraham du Toit uit Zuid-Afrika en het principe is ook daar getest. Du Toit werd vervolgens bevorderd en naar Engeland gehaald waarna hij het idee heeft overgedragen aan ingenieur kapitein Norman Berrie, die het ontwerp verder heeft ontwikkeld. De Crab is ingezet o.a. in Tobruk en bij D-Day. “
Ted Spinders: “Over mijn 1/72 Matchbox Vought F4U Corsair en Curtiss SB2C Helldiver is eigenlijk weinig te vertellen. Ik heb ze gekocht op 'De Start' afgelopen jaar en omdat de doosjes beschadigd waren stonden ze vooraan in de bouwlijn. De bouw was recht toe recht aan en zo uit de doos, alleen de propellers heb ik er af gelaten en de bemanning aan de sprue gelaten om die los te schilderen. De modellen zijn gespoten met een Tamiya-mix van blauw en blauwgrijs (grijs en wit voor de onderzijde van de Hellcat). Na Vallejo glansvernis kwamen de decals en panel line wash van MIG. Met Tamiya smoke zijn er uitlaatresten aan de flanken gespoten, gevolgd door matte vernis van Vallejo. De figuurtjes kregen een khaki overall en huidskleur met Citadel wash, gele vesten en bruine laarzen en handschoenen. Helaas was ik niet zo slim om mijn blauwe mix te bewaren voor het cockpitglas, dus opnieuw mixen en met de hand en fijne penseel geschilderd, daarna gefixeerd met PVA. Het resultaat is best aardig, al zeg ik het zelf voor modellen van de jaren tachtig.”
Jaap de Vries
1/48 Airfix BAC Lightning F1
Rob Hamann: Ik had mijn verzameling van drie Fokker F.VIIa’s in 1/72 meegenomen. Als eerste een F.VIIa geproduceerd vanuit de Novoexport F.VIIb/3m Southern Cross. Daarbij is de romp aangepast (andere raamindeling, passagierstrap en ander richtingsroer), de vleugel (33 mm van de middensectie er uit gehaald), de motor en de prop (Aeroclub Jupiter motor en uitlaat en vierbladige prop), onderstel (de motoren onder de vleugel weg en nieuwe poten uit styreen) en de decals (zelf getekend en geprint op de inktjet). Roeren niet losgemaakt en geen stuurkabels en zo. Het tweede model was een Poolse vacuform F.VIIa met een Lorraine-Dietrich twaalfcilinder motor. Er zaten nogal wat kleine onderdelen bij, die lastig uit het styreen te krijgen waren; een aantal heb ik vervangen door scratch geproduceerde van styreen staf, strip en plaat. Cabinewanden en een cockpitinterieur heb ik toegevoegd. Verder zijn alle uithouders voor de roeren en de stuurkabels aangebracht; de laatste uit vissnoer met kabelhouders uit dik papier. Navigatielichten, cabinetrap, generator en toiletafvoer zijn ook toegevoegd. Cockpitramen zijn gemaakt van Humbrol Clearfix. De prop is een vierbladige Aeroclub prop, waarvan twee bladen verwijderd zijn. De zwarte registraties zijn zelf getekend en geprint op transparant decal papier. De Fokker handtekening is geel geprint, omdat wit niet kan op de inktjet. Tenslotte de eerste driemotorige Fokker F.VIIa, zoals die gevlogen heeft in de Ford Reliability Tour. Dat is een gewijzigde Valom kit van de Fokker F.VIIb/3m. Dus weer een stuk uit de vleugel, Lynx motoren van Owl Models er op en een gewijzigde ophanging, volledig cockpit en cabine-interieur van onderdelen uit de kit, styreen en uit de reservedoos en alle roeren losgemaakt. Decals en verfmaskers zelf getekend volgens foto’s en geprint door Mika Jernfors van Arctic Decals, dus fraai metallic goud en wit. De zwarte decals op wit veld heb ik zelf geprint. De veugel is eerst ‘tan’ geverfd en daarna heb ik de houtnerven gemaakt met schaars aangebrachte raw sienna olieverf. Alle externe stuurkabels zijn gemaakt van zwart gelakt 0,05 mm vissnoer. Het aardige van deze verzameling is dat het goed in beeld brengt dat er door de jaren heen zeker vooruitgang in mijn modelbouwen zit. Het is niet perfect, maar goed genoeg, vind ik.”
Patrick Verschut: “Voor de Nakajima G8N Rita heb je maar één optie: die van Hasegawa (1/72). Het is een ouwe en basale kit van medio jaren zestig, en dat zie je: weinig details (zeker in de cockpit), dik glas, vette klinknagels, opliggende paneellijnen, geen wielbak voor het neuswiel en een primitief bommenruim. Maar het model bouwt wel makkelijk weg. Wel moet je flink wat gewicht (30-50 gr) in de neus verwerken om staartzitten te voorkomen. Enig plamuur is nodig voor de aansluiting romp en vleugels. Er zit wel wat werk in het maskeren van het vele glaswerk in (neus)koepels en cockpit. De cockpit heb ik een beetje ingericht en -net als de rest van het interieur- geverfd met een metallic groen zelf gebrouwd mengsel. Van deze enige viermotorige Japanse bommenwerper zijn slechts vier prototypes gebouwd (vandaar ook de oranje uitmonstering), die niet operationeel zijn ingezet. Over de oranje Japanse kleur zijn op internet hele bomen opgezet. Ik heb een ogenschijnlijk acceptabel receptuur aangepast door 1 deel Humbrol 82 (orange lining) te mengen door 10 delen Humbrol 154 (geel). Pre-shadowing heb ik aangebracht met donkerbruin.”
Jan de Wit: “Mijn Fokker S.14 is een oud 1/72 resin model uit de jaren negentig van CMK models. Ik heb gelukkig wel een mooi decalset voor deze Fokker trainer. De kit past goed, maar is niet perfect en er moet nog een hoop aan gedaan worden qua detaillering. Sommige onderdelen zijn vrij grof voor de schaal en zijn aangepast door schuurwerk en dergelijke. Er staat ook een bouwverslag op het Tapatalk forum van de IPMS.”
Luuk Boerman
1/48 Eduard Dutch Presentation Spitfires
Edu de Roos: ”Had ik de vorige keer een vliegtuig en tankje meegenomen, dit keer een schip en een figuurtje. Het schip is de Capricorne een zogenaamde 'slaver brig', een schip voor slaventransport. Heller heeft dit model in de zestiger jaren op de markt gebracht in schaal 1/150. Een oud model dus, met een eenvoudige beschrijving, maar de romp en masten zijn vrij simpel in elkaar te zetten. De zeilen waren door de jaren heen wel vaker uit de verpakking geweest en dat was ze niet ten goede gekomen. Nog geprobeerd met stoom er n beetje model in te krijgen, maar dat ging niet helemaal goed. Erg dun materiaal en erg breekbaar. Ik heb de zeilen van een lijk voorzien - dat is touw aan de rand van het zeil. Daardoor bleef er model in en zijn ze steviger. Bij elkaar twaalf zeilen. Voor het staand wand zit er een gereedschap in de doos, erg omslachtig daarom heb ik de weeftouwen van het wand op het model aangebracht. Ik zal jullie niet verder vervelen met alle soorten tuigage zoals stagen, boelijns, brassen, halsen, schoten, vallen en nog meer. Bij elkaar best wel een aantal avonden knopen, en dat op die schaal. Een somber ogend schip in donkerbruin en zwart onder de waterlijn. Misschien kwam dat door hun functie; slaven halen aan de Afrikaanse westkust en snel oversteken naar de oost-Amerikaanse koloniën, want slavernij was officieel al afgeschaft. Vandaar ook dat ze 'slavenhalers' genoemd werden. Het figuurtje; dit keer weer een vrouwelijke piraat in schaal 1/24 dus zo’n 75mm groot. Het materiaal is resin, de kleuren enamel Humbrol en Revell.”
Walle Oppedijk van Veen: “Tijdens de Slag om de Schelde werd op 3 oktober 1944 de dijk bij Westkapelle gebombardeerd, met als gevolg het ‘Gat van Westkapelle’. Door dit gat stroomde de zee Walcheren binnen. In de vroege ochtend van 1 november landden de geallieerde troepen, waaronder veel Canadese infanteristen en Britse commando’s, op het strand van Westkapelle. Een studiereis inzake de Slag om de Schelde, afgelopen april, heeft me geïnspireerd tot het maken van dit diorama in schaal 1/35. En daar ben ik vanaf september mee bezig geweest. Naast de voertuigen en manschappen die allemaal recht uit de doos gebouwd zijn, is gekozen voor Westkapelle als landingslocatie. Westkapelle gaf me de mogelijkheid tot grote variatie; een kapotgeschoten dijk, een gehavend en geblakerd landingsstrand, en een open verbinding van zee naar land; het zogenoemde Gat van Westkapelle. Een opvallend amfibievoertuig in de strijd op Walcheren was de Water Buffalo, een Landing Vehicle Tracked-LVT4 (van AFV Club); een landingsvaartuig geschikt voor het over water afzetten en vervoeren van ca. 30 manschappen, een jeep of een Bren Carrier. Uitermate geschikt voor modderige en zompige terrein, als dat van het ondergelopen Walcheren. Daarnaast ook de Bren Carrier (Tamiya), een klein gepantserd infanterie transportvoertuig, eveneens uitgesproken geschikt voor het verplaatsen van manschappen in de zwaarst blubberige terreinomstandigheden. De Britse Commando’s (met rode baret) gebruikten o.a. de iconische Willys Jeep (Tamiya) als hun favoriete vervoersmiddel. In veel van de afbeeldingen van de ‘Slag om de Schelde’ zijn deze voertuigen terug te vinden. De precieze markering (decals) op de voertuigen is niet altijd even duidelijk of slechts moeizaam te achterhalen. Die voor de Water Buffalo zijn gebaseerd op foto’s gemaakt op 1 november bij Westkapelle, van de eenheid 79th Armored Division, Assault Squadron Royal Engineers. De markeringen voor de Carrier en Jeep zijn meer algemeen voor de strijd om Walcheren, en voor de Britse Commonwealth troepen ingezet in Noordwest Europa in 1944. Het diorama is natuurlijk maar een impressie van hoe het er ongeveer heeft uitgezien bij Westkapelle. Aan de hand foto’s (zwart-wit) en kaartjes leek het alsof de gebombardeerde dijkrestanten en duinen in elkaar overgingen, met een brede doorgang voor de zee. Het strand was bepaald geen vakantiestrand en moet er kort na of aan het eind van een aanval uitgezien hebben als een geblakerde en roestige zandbak vol met gaten en zooi. Dat was voor mij de basis voor de plaatsing van de voertuigen en manschappen. Met dank aan Ted Spinders (Hobby Headquartes Rijswijk) voor zijn advies en hulp bij het maken van het diorama."
Chris van Ravesteijn: “Dit 1/144 schaal diorama van de Bergepanther heb ik liefdevol opgenomen in mijn 'Wezenverzameling’. Ik heb in de loop van een aantal jaren meerdere 1/144 diorama’s overgenomen van Modelbouw Magazine, zoals de twee duikboot diorama’s die jullie al kennen. Pieter Beneken Kolmer bouwt veel diorama’s voor dit magazine en ik krijg regelmatig de gelegenheid enkele hiervan over te nemen. Ze weten dat ze in een vitrine staan en dat ik ze regelmatig meeneem om op beurzen te showen. De voertuigen die Pieter gebruikt in zijn diorama’s komen uit de UK van Arrowhead en zijn heel goed gedetailleerd in witmetaal. De kwaliteit van deze 1/144 modelletjes is echt verbluffend. Helaas is de fabricage van deze modelletjes gestopt dus dat is zeer jammer en zal er naar een vervanger gezocht moeten worden.”
Jan de Jager: “De Sternguard Veteran Space Marine van Warcraft (onbekende schaal) is weer een teaser van mijn schoonzoon. Ik heb hem deze keer in een kleine vignette gezet. Met wat cement is een heuvel gecreëerd, met een stukje PVC-pijp als rioolbuis. En de achterkant van de F-18 die ik voor mijn schietstoel-diorama had verzaagd, gebruikt als decor. De vuren zijn met knipperleds en een continue led opgebouwd. En in de basis zit een rode led die via een optische vezel een lasertargeter in het wapen voorstelt. Alles is met Vallejo Model Color geschilderd.”
Thomans Hamann: “De zilveren auto is een Mazdaspeed AZ-1 op 1/24 van Aoshima, geschilderd met Tamiya verf. De kit was in het algemeen makkelijk te bouwen, op één punt na: de voor- en achterlichten. Deze bestaan uit een verchroomd deel en een lens, waarbij je de lens aanbrengt op het verchroomde deel. Het probleem is dat de verchroomde delen bijna niet vast te maken zijn aan de body van de auto, omdat de tabs die daarvoor bedoeld zijn, te klein zijn. Aan de achterzijde heb ik dat opgelost door aan de binnenzijde van de body met plastic extra versteviging aan te brengen, maar aan de voorzijde was de enige oplossing de lampen ongeveer op hun plek te zetten en dan ze stapsgewijs vast te zetten met druppels dikke lijm (30 minuten per lamp). De rode auto is een Nissan Pulsar NX EXA Convertible op 1/24 van Suzuki (= Otaki). De kit is grotendeels recht uit de doos gebouwd, met alleen wat aanpassingen aan het chassis om de gaten voor motorisering te vullen, rugjes voor de stoelen, en gescratchte pedalen. Voor het kleurenschema heb ik foto's van de echte opgezocht, dus de felrode binnenbekleding is correct. De echte auto is een zeer gelimiteerd model, dat enkel bij selecte dealers is verkocht. De 40 jaar oude decals waren nog goed bruikbaar, alleen misten de decals voor op de stoelen een deel van de tekst. Deze heb ik met behulp van een 0,2 mm watervaste marker aangevuld.”
Wim Hoogendoorn : “Ik had twee modellen in schaal 1/35 meegenomen. De ene is een Hitachi ZW100-6 wiellaadschop en de andere een Hitachi ZAXIS 135 US graafmachine. Ze zijn zo uit de doos gebouwd, gespoten met Zero Paint en afgelakt met zijdeglans 2K lak."
Roelof Timmerman: “Accura Space Models heeft een V2 model 1944 raketmotor in schaal 1/12 uitgebracht, een model dat voor 99% uit geprinte resin onderdelen bestaat. Tweede Kerstdag 2023 ben ik er mee begonnen en toen ik hem meenam afgelopen dinsdag, was ie op een paar kleine onderdeeltjes na gereed. Een goed te bouwen model met een paar onderdelen die vervormd waren en aangepast moesten worden. Sommige kleine onderdelen waren zo klein of dun dat ze bij het minste of geringste braken, maar ja, je bent toch aan het lijmen….”
Annamarie Jongbloed: ”Vanavond heb ik mijn diorama ‘Wat komt HY brengen’ meegenomen. In Putte, België, is het met goud bekroond. Zoals jullie weten heb ik iets met Citroën en de HY bus. Bij een bezoek aan het Eendenmuseum van Edwin Groen in Andijk, stond een gelijksoortig exemplaar van deze bus/bestelwagen omgebouwd tot veewagen. Het leek mij een leuk idee om de Heller HY bus in schaal 1/24 om te bouwen. Het schuurtje is van eigen makelij, inclusief het dak. De dieseltank is vervaardigd uit een H0 tankwagen. Ook de tractor is een Heller model en is aangevuld met bijpassende details. De boom komt hier uit de omgeving en is een verhoute spruitenstronk. Het geheel is verouderd met verschillende roestkleuren en aangevuld met twee figuren.”
Kees Onderwater: “Deze keer heb ik geen plastic, maar drie kleine in H0 uitgevoerde wit metalen treinmodellen meegenomen. Het zijn een dieselloc met twee 10t Stanton Slag Ladles van RT Models uit Engeland. De witmetalen modellen zijn vervaardigd uit messing onderdelen. De koppelingen tussen de modellen heb ik origineel gehouden en zijn de meest gebruikte Three Link Couplings. De locomotief zal t.z.t. worden gedigitaliseerd door Ted en voorzien van verlichting. De slakkenwagens zijn na gebouwd te zijn, goed ontvet en in een Zero Paint primer gespoten. En daarna zijn ze in verschillende roestkleuren afgewerkt. Het idee is om dit treinstel te gaan verwerken in een modeltreindiorama met als onderwerp de Stanton staalindustrie. Maar gezien de andere projecten die ook om aandacht vragen, zal dat nog wel even duren.”
En tenslotte nog wat sfeerplaatjes van Inter Amicos.
Tekst: leden. Eindredactie: Patrick Verschut. Foto's: Rody Verkruissen en Patrick Verschut