Regioavond Zuid-Holland mei 2022
Was er niets op tv of was het de mogelijke gezelligheid? Ik vermoed het laatste want dinsdag 3 mei telde ik 28 mensen in het zaaltje van speeltuinvereniging Inter Amicos in Rijswijk. Vanaf 19u was de zaal open liepen de leden (sommigen voorzien van meerdere modellen) binnen. De tafels waren weer behoorlijk gevuld, soms met een heel flink model. Ted had uiteraard weer wat handel mee genomen en ook Jan probeerde nog van wat kits af te komen. Vanavond geen bouwactiviteiten. De bouwtafel werd een hangplek voor onze jongere ouderen (of jongere ouderen, zo je wilt). De bar kreeg dezelfde status. De meeste aanwezigen waren van de hardere kern. Wel weer een enkel nieuw gezicht, dat van harte welkom is geheten (en gelijk ook een mooi model in aanbouw had meegenomen). De gesprekjes gingen niet alleen over de modellen en de hobbels die daarbij moesten worden overwonnen, maar ook over de afgelopen ledenvergadering of over de nieuwe Junkers 52 (niet op schaal) in aanbouw met turboprop motoren. Om maar eens wat te noemen. De bouwtafel bleef leeg vanavond.
De modellentafels waren behoorlijk gevuld met 33 modellen; van kleintjes tot grote jongens. Wat viel er te zien? Annamarie had 2 figuren in 1/16 in aanbouw. Daarnaast waren er twee diorama’s in 1/35; een afgebouwde kadescene en een scratch gebouwde bosscene in wording. Slechts éen vaartuig, de SSN Nautilus in 1/242, konden we bewonderen. Het rijdend materieel bestond uit een 1/6 Honda CX500 en ook eentje in 1/12. Dan vervolgen we met een Nascar Mountain Dew Regal Buick en een Mercedes in 1/24. In 1/25 was er een Penske PC-17 Miller High Life Special. In de kleinere schaal 1/72 zagen we een Austin 8, een Citroën Traction Avant, 4 tanks van de Japan Ground Self- Defense Force, een T-28, T34/76 en tenslotte een Hotchkiss H35 tank.
Het vliegend materieel werd vertegenwoordigd met in 1/32 een Junkers 52 vacform in aanbouw. In 1/48 waren er een Sea Sprite, Spitfire mk V, Messerschmitt Bf 109, twee F-84’s Thunderstreak, een F2H Banshee, P-39 Airacobra en een F-86 Sabre. In schaal 1/72 zagen we een AV-8 Harrier, A3 Skywarrior, F.K 43 Fokhoven, van Berkel WA, F6F Hellcat, A-20 Havoc en tenslotte een Re. 2000 Falco.
Vanavond geen presentaties in het kader van “Hints en tips live”, maar er wordt wel weer over nagedacht hoe we dat weer kunnen opstarten.
Patrick Verschut
Opmerking: De IPMS website laat de foto's verkleind zien. Als je de pagina vergroot tot 130% zie je de foto's in volle resolutie. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld de toetscombinatie Ctrl en +
Dan het fotoverslag.
We hadden deze avond 33 modellen op de tafels staan; met name het vliegend werk en wat rijdend, varend en lopend materieel. Zoals gebruikelijk laten we ze zien van recht naar links.
Jörgen van ’t Wel: “De Matchbox 1/48 Kaman SH-2F Sea Sprite is werk in uitvoering: ik maak het me bij dit model niet makkelijk. Ambitie is een diorama te bouwen waarin de Sea Sprite -bijna klaar voor actie- op het helidek staat van de USS Wainwright, een destroyer die in de jaren ’80 is ingezet bij Praying Mantis, een operatie van de VS in het Midden-Oosten. Ik ga niet die hele boot nabouwen, alleen dat helidek dus met de hangardeur. Ik kreeg dit idee toen ik referentiefoto’s zocht. Het leek me leuk om een historische situatie na te bootsen en een specifieke uitvoering te maken. Deze Sea Sprite was in het kader van het LAMPS-programma uitgerust met allerlei radartuig en storingsinstallaties om ver vooruit te verkennen en dreigingen van duikboten te detecteren en te bestrijden. Hij is later omgebouwd tot Super Sea Sprite en verkocht aan het Egyptische leger. Wonderlijk wat je allemaal aan info kunt vinden op internet.
Als kind bouwde ik al eens een Sea Sprite maar die heb ik in mijn studententijd weggegooid. Je kent het wel: je gaat steeds beter bouwen en bent niet meer tevreden met oude modellen. Het is voor mij wel een van de mooiste helikopters qua vorm, dus toen ik hem een tijdje geleden tegenkwam heb ik hem opnieuw gekocht. Speurwerk op Marktplaats en andere sites leverde veel detailleringssets op voor het interieur en de buitenkant: stoelen, piloten, radars, onderstel, brandstoftanks, dekbemanning. Aan accessoires heb ik ondertussen drie keer zoveel uitgegeven als aan het model zelf!
Het model op zich is heel eenvoudig uitgevoerd, meer een speelgoedhelikopter, dus die toevoegingen maken het realistischer. Zo heb ik met een radeerwieltje klinknagels nagebootst. De passing is goed, ik heb geen problemen ondervonden om alles op zijn plek te krijgen. De decals uit de doos zijn lelijk: niet scherp afgedrukt en flets van kleur. Ik vond een decalprintbedrijf en heb alle plaatjes zelf ontworpen. Als je echt goed gaat kijken naar referentiefoto’s, zitten er niet normaal veel markeringen op de romp!
Dit is een project waar ik nog wel een tijd zoet mee ben. Soms kom ik een moeilijk onderdeel tegen, zoals de superdunne stutten van de stabilisatoren op de staart die rood-geel gestreept moeten worden. Dan leg ik hem weer een tijdje weg, maak tussendoor een ander modelletje en begin met nieuwe zin. Ooit zal hij stralen op dat helidek.
Op mijn tienerkamer hing een poster van de Honda Turbo. Ik vond (en vind) de vorm van de volle kuip heel mooi, de demonstratieve uitlaten en het kleurenschema. De 1/12-versie van Tamiya van de Honda CX500-versie stamt ook uit die tijd. Gewoon uit de doos gebouwd en met de kwast geverfd met Humbrol 41 ivoorwit. Verder heb ik geen herinneringen aan het bouwproces.
De 1/6 versie kwam ik tegen in een warenhuis in Assen, toen je nog overal bouwmodellen kon scoren. Hij was 149 gulden in de aanbieding, zal ergens in de jaren ’90 geweest zijn. Hij heeft heel lang op de plank gelegen want ik zat tegen die enorme schaal aan te hikken. Paar jaar geleden toch maar eens aan begonnen, en dat viel eigenlijk reuze mee! Alles is zo groot dat je gemakkelijk aparte onderdelen kunt schilderen. Detaillering en passing zijn prima, zoals ik van Tamiya gewend ben. Het enige moeilijke deel was de constructie van de turbo-installatie en de ophanging van de kuip, met veel in elkaar gedraaide stukken. Beetje jammer dat dat technische deel uiteindelijk geheel onzichtbaar is.
Voor dit model heb ik me wat meer verdiept in de kleuren. Alle kuipdelen zijn gespoten met Tamiya Racing White en daaroverheen Pearl White, voor de parelmoerachtige uitstraling. Ik heb de grijsbeige stukken van de decals uitgeknipt en gebruikt om spuitmaskers mee te maken. Ik vond namelijk afbeeldingen waarop die vlakken metaalgrijs zijn (Tamiya Gun Metal) en dat ziet er beter uit. De woorden TURBO op de uitlaat heb ik met Bare Metal Foil Chrome geaccentueerd. Als afmaker heb ik een helm van een Action Man parachutist gespoten in Pearl White over White en halfglans zwart voor de vizierafdekking. Vroeger zag je namelijk nog wel eens motorrijders met een vliegeniershelm uit de legerdump rondrijden. Ik wilde ooit even helikopterpiloot worden, en dit is een klein aandenken daaraan.
De CX500 Turbo was de eerste motorfiets met een turbo. Hij kwam in 1981 op de markt en werd in 1986 opgevolgd door de CX650 Turbo. Er zijn er maar 87 van verkocht in Nederland. Kan iets te maken hebben met de hoge aanschafprijs, en met het rijgedrag: de turbo ‘kwam erin’ rond de 5000 toeren en dat ging niet zachtzinnig. Ook bij afremmen op de motor loeide de turbo na, wat tot onvoorspelbare situaties moet hebben geleid in bochten. Ik hou het bij deze modellen.”
Frits Krieg: “Ik heb gebouwd een Supermarine Spitfire Mk 5b Trop van Hasegawa in 1/48, recht uit de doos. Het model heeft een goede pasvorm zoals je van Hasegawa gewend bent. Dit toestel behoorde tot het 145 Squadron van de RAF.
Het andere toestel is een Messerschmitt Bf109 G10/R2 Photo Reconn in 1/48 van Fujimi. Ook deze is recht uit de doos gebouwd. Om het cameragedeelte te kunnen installeren moest er een gedeelte worden uitgesneden om dit mogelijk te maken. Op het oog zie je er niet veel van. Je moet het model omdraaien om het kunnen zien. De decals waren uitstekend evenals de pasvorm. Jammer dat de gehele bouwtekening in het Japans was, een taal die ik niet machtig ben. Internet biedt dan vaak uitkomst. Dit vliegtuig behoorde tot 2/Nahaufkläringsgruppe 14 in 1945. “
Leo Ripken: “De Matchbox 1/72 Hawker Siddely AV-8 Harrier heb ik in een paar dagen gebouwd. Daar was weinig spannends aan. Zoals gebruikelijk bouw ik mijn modellen bijna allemaal ongeverfd. Het lastigst waren eigenlijk alleen de straaluitlaten die moeten kunnen bewegen. Ik heb hem gemaak in een versie van de US Marines.”
Jaap de Vries: “Vanavond heb ik meegenomen naar de regiobijeenkomst twee modellen van een Republic F-84F Thundersteak van het Italiaanse demoteam 'Diavoli Rossi' van 1957 en 1958. Beiden zijn in schaal 1/48, de eerste met meer rood op neus is van Kinetic, de ander is van Italeri. De Kinetic kit vind ik de betere van de twee. De decals zijn van Tauro. Deze waren voor de Italeri wel te gebruiken, maar bijna niet voor de Kinetic-uitvoering. Het patroon op vleugels en stabilo's was niet zoals op foto’s. Dus deze heb ik zelf moeten verven.”
Jos v.d. Sluijs: “Het is bekend dat Hasegawa kwalitatief goed passende modellen maakt die redelijk eenvoudig te bouwen zijn. De 1/72 Douglas A-3 Skywarrior is daar een voorbeeld van. Wel moet je goed opletten tijdens de bouw, de tekeningen zijn niet echt duidelijk. Vooral bij de wielkasten moet je eerst kijken, lezen, passen en meten en pas dan plakken. De onderkant heb ik mat wit gespoten met Vallejo, de bovenkant is alleen mat gespoten, het plastic was namelijk al in de goede grijze kleur. De Skywarrior was gebouwd op verzoek van de US Navy en was van 1956 tot 1991 in dienst. Er zijn er 560 van gebouwd.”
Luuk Boerman
Trumpeter 1/48 McDonnel F2H Banshee
Eduard 1/48 Bell P-39 Airacobra
Rob Hamann: “Ik had twee 1/72 modelletjes van auto’s meegenomen, beide kitjes van ACE uit de Oekraïne, een Austin 8 en een Citroën Traction Avant. Oorspronkelijk waren het militaire stafauto’s, maar ik heb ze gebouwd als civiele versie. Bij mij zullen ze dienen als decor voor mijn Nederlandse vliegtuigmodellen, daarom heb ik ze ook voorzien van zelf geprinte Nederlandse nummerborden, zoals die eind dertiger en begin veertiger jaren gebruikt werden. Ter illustratie had ik mijn scratch bouw F.K.43 Fokhoven er bij gezet uit 1946. Die heb ik indertijd gebouwd op basis van de NVM tekening en dat model was op zijn beurt weer de bron voor de masters van mijn eerste resin kit voor de oorspronkelijke Koolhoven F.K.43. De Fokhoven heb ik gemaakt in de uitvoering van Frits Diepen Vliegtuigen. De decals zijn getekend met CorelDraw en geprint op mijn inktjet printer, behalve de zwart-wit geblokte band. Die kwam uit de USA en is ALPS geprint.
Het tweede vliegtuigmodel dat ik had meegenomen was de Van Berkel WA uit 1919, ook schaal 1/72. De WA was gebaseerd op de Hansa-Brandenburg W.12. Van dat toestel bestaan twee kits van Czech Master Resin, de III en de V. Kennelijk was de in licentie gebouwde WA niet een exacte kopie van een van deze twee, dus het model is een combinatie van de V met de vleugel van de III daarbij nog heel wat scratch bouw op andere kleine puntjes. Daarbij heb ik dankbaar gebruik gemaakt van de foto’s van mijn ex-collega Willem Vredeling en van de foto’s op de website van de Neptune Association, die een WA replica aan het bouwen was. De dolly is geheel scratch bouw.“
Rody Verkruissen: “Ik heb er vandaag 3 meegenomen. Allereerst de Kinetic 1/48 Republic F-84 Thunderstreak. Die heb ik recht uit de doos gebouwd en gespoten met Vallejo.
De voertuigen zijn een AMT 1/25 Penske PC-17 Miller High Life Special en een Monogram 1/24 Nascar Mountain Dew Regal Buick. Die zijn ook allebei recht uit de doos gebouwd. De Penske, een kit uit 1989, is gespoten met Vallejo. De gomlaag van de decals was heel erg vergeeld. Die heb ik toen verwijderd door ze schoon te vegen met een wattenstaaf. De Nascar is gespoten met Tamiya.”
Thomas Hamann: “Drie kitjes heb ik meegenomen. De Fujimi 1/72 JGSDF (= Japan Ground Self- Defense Force) Type 10 tank (prototype nr. 3) is een van de eerste kits uit een nieuwe series kits van JGSDF-voertuigen van Fujimi, en dat was enigszins merkbaar door diverse passingsproblemen waarbij onderdelen vaak net niet pasten (voornamelijk een probleem bij de rupsbanden). Er is gebruik gemaakt van een deel van de foto-ets set van Fujimi voor de productie versie van de Type 10 tank. Het model is afgewerkt met Tamiya verf.
Bij de Fujimi 1/72 JGSDF Light Armoured Vehicle zaten er twee LAVs gezamenlijk in een doos. Deze zijn recht uit de doos gebouwd en geschilderd met Tamiya verf. De kits bouwden over het algemeen goed, en hebben veel detail, zowel intern als extern. Dit detail zorgde er wel voor dat sommige onderdelen zeer klein en teer waren, wat vooral bij de achteruitkijkspiegels tot gebroken onderdelen leidde.
Dan de Aoshima 1/72 JGSDF MCV prototype. Dit is een kit van het prototype van de JGSDF Maneuver Combat Vehicle en is direct uit de doos gebouwd en afgewerkt met Tamiya verf. De kit bouwde zeer makkelijk en heeft een mechanisme om het rollen van de body bij het sturen te simuleren.”
Mart Bolleboom: “Mijn bijdrage is een Airfix 1/72 Grumman F6F Hellcat. Die heb ik gewoon recht uit de doos gebouwd met de vleugels in de opgevouwen stand. Enamel verf van Humbrol is met de kwast aangebracht. Het is mijn eerste model nu ik er weer de tijd voor heb. Marine toestellen hebben mijn voorkeur, vooral de kisten tot en met 1965.”
Ted Spinders: “Mijn 1/72 Matchbox Douglas A-20 Havoc is nagenoeg zo uit de (vintage) doos gebouwd, alleen een dashboard kwam uit de reserve doos. Het model heb ik gespoten en post shaded met Tamiya, ammo panel line wash en Vallejo vernis. De mitrailleurs in de neus zijn pas op het laatste moment gemonteerd. Dat had ik ook met de antennes moeten doen…..”
Ruud van Zoomeren: “Ik heb vandaag een vliegtuig en drie tanks meegenomen. Allereerst de Supermodel 1/72 Reggiane Re.2000 Falco in de versie van de Hongaarse luchtmacht van 1940. Op dat moment werd de pijlvormige herkenning nog gevoerd. De Reggiane werd geleverd door Italië en heeft dienst gedaan tot 1944. Het toestel stond niet bekend om zijn betrouwbaarheid. De vliegeigenschappen waren evenwel prima. Hongarije heeft ze ook in licentie gebouwd bij de MAVAG fabriek.
De Trumpeter 1/72 T28 tank is in de uitvoering van Finland in het driekleurenschema van 1944. De decals zijn van Aleran. Finland had de T28’s buitgemaakt in 1940 en 1941 op de USSR in Karelië en op de landengte. Er hebben er zeven dienst gedaan in de Pantserdivisie. Dan de 1/72 Dragon T34/76 tank model 1942, ook daarbij zijn de decals van Aleran. Deze tank is in 1942 buitgemaakt op het Svirfront tussen het Ladoga en Onegameer in de USSR. Dit is de meest gebruikte en gefotografeerde T34 van Finland. Hij heeft ook een rol vervuld in de film 'Tali-Ihantala' in 2014. Dezelfde tank heeft ook in de veldslag van 1944 dienst gedaan!
En mijn laatste model is de First-to-Fight 1/72 Hotchkiss H35 cavalerietank. Deze tank is in de Poolse uitvoering van 1939. Hij is goed gedetailleerd en niet duur. Erg leuk als tussendoortje. De Poolse Hotchkiss tanks zijn uitgeweken naar Roemenië en hebben daar dienst gedaan tot 1945. Daarna hebben ze nog gediend bij de politie tot in de jaren '50. “
Chris van Ravenvesteijn
Aurora 1/242 SSN Nautilus
Edu de Roos: “De F-86F Sabre jet was een van de eerste in serie gebouwde straaljagers en werd ingezet door de VS in de Koreaanse oorlog en vond in de MIG-15 een geduchte tegenstander. De Italeri (nr 2503) uitgave in schaal 1:32 is in verschillende uitvoeringen te bouwen. Er zitten decals bij voor drie Amerikaanse, een Belgische, een Engelse en een Italiaanse uitvoering. Naast de decals van het 39ste Fighter-Interceptor Squadron, actief in Korea in 1953, zit er ook een decalvel voor de 'Skyblazers' bij. Het was wel even moeilijk een keuze te maken, maar uiteindelijk heb ik voor de 'Skyblazers' gekozen. Dat was een Amerikaans aerobatic team gelegerd in Duitsland en actief bij vliegshows en vliegdemonstraties in Europa.
Het model kent veel details, zo kunnen zowel het wapencompartiment als de luchtremmen op de romp open gebouwd worden, zodat alle onderdelen binnen getoond worden. Ook zit er een complete motor bij, en een karretje om het achterste gedeelte van de romp te dragen. De cockpit is dan weer een beetje simpel gehouden. Ik heb hem recht uit de doos gebouwd, wel de motor erin en alle luiken en romp vast gelijmd. Dacht dat je nog wel iets zou zien van de motor in- en uitlaat, maar had de motor beter niet in kunnen bouwen, want moest nu wel erg veel lood in de neus stoppen om het op het voorwiel te houden. Wel heb ik nog een piloot van PP Production no. 321114 ingebouwd, die vult gelijk de cockpit een beetje op. Het hele vliegtuig met de hand in de tamponeertechniek geschilderd met Revell email nr. 99. Dat moest wel in drie lagen om het geheel dekkend te krijgen. Gaaf (cool tegenwoordig) model leuk om te bouwen.
De Junkers Ju 52/3m 'Tante Ju' is vooral berucht (wat mij betreft) door de grote aantallen waarin ze zijn ingezet bij de aanval op Den Haag. Waar de Luftwaffe overigens een groot aantal toestellen heeft verloren, wat later nog invloed heeft gehad op de Battle of Britain. Dit troepentransportvliegtuig kan buiten de bemanning nog zestien parachutisten of gewone soldaten vervoeren. De laatste moeten dan gewoon uitstappen, bij voorkeur, op een vliegveld. Dit laatste ging met name bij de aanval op Den Haag mis, zodat veel Ju 52s moesten uitwijken naar het strand en weilanden rond de vliegvelden Valkenburg, Ockenburg en Ypenburg. Hier konden ze uiteindelijk niet meer weg komen, ook op de vliegvelden bleven veel kapotgeschoten toestellen staan.“
Het model is een vacuform met diverse white metal onderdelen. Een vermoedelijk Duitse uitgave van een onbekend merk in schaal 1/32. Als het straks klaar is, heeft het toch een spanwijdte van 93 cm en een lengte van circa 60 cm. Ik heb het model jaren geleden overgenomen van Chris, die het weer had van iemand die er aan was begonnen, maar het waarschijnlijk niet meer zag zitten. De ene helft van de romp was al gebouwd en dat was wel fijn omdat ik nu wat meer inzicht in de bouwmethode kreeg. Vacuform is toch wel even anders bouwen. Nu heb ik dat wel eerder gebouwd maar op deze schaal ligt dat toch even iets anders. Ik ben begonnen met de cockpit en ook daar weer een paar piloten in geplaatst uit de reserveonderdelendoos. Veel gegoogeld, want de beschrijving bij dit model is erg summier. Een compleet interieur en ramen is geplaatst, vandaar dat de romp al een eerste laag verf heeft gekregen voordat de ramen erin gingen. Dit model is een uitdaging, volgende keer verder."
Kees Onderwater: “Ditmaal heb ik een bijna geheel gescratcht-build bosgezicht meegenomen. Alleen de telegraafpaal, het olievat, bewegwijzeringsbord en het mariabeeldje op de sokkel waren gekocht. De bomen zijn vervaardigd van balsahouten stokjes met asparagus groen van de bloemist. Het elektriciteitshuisje is uit eveneens balsa en foam en het Mariakapelletje is ook uit balsahout. Verder is er statisch gras en takjes uit de natuur gebruikt, dus geef je ogen goed de kost als je zelf nog eens in een bosrijke omgeving loopt. Je weet nooit wat je mee naar huis kunt nemen voor je eigen diorama’s. Verder zijn er wat potjes Heavy Mud gebruikt die ik vermengd heb met zand. Op het geheel komt een Demag D7 met een Nebelwerfer te staan, omringd door wat manschappen. Wat nu nog groen is, hoop ik met wat sneeuw te kunnen bedekken, want het eind resultaat moet een winterse aanblik geven.”
Jan Edelenbos 1/35 diorama Dock
Annamarie Jongbloed: “Ik had mij opgegeven voor een workshop figuren schilderen in de Spel en Meer winkel in Zoetermeer. Om nu eens met wat anders aan te komen dan een Warhammer of soldatenfiguur, trof ze deze twee in een duel verkerende cowboys aan. De figuren zijn in schaal 1/16 en van Italiaanse makelij en uit vinyl vervaardigd. Na eerst de figuren wat te hebben bewerkt en daarna goed te hebben ontvet heb ik er een goede primer van Zero-paints overheen gezet. De kleuren zoals getoond zijn van Vallejo, Mig en Citadel. De twee gaan een mooi plekje innemen in een Wild West diorama met een saloon of gevangenis op de achtergrond, maar daar ben ik nog niet helemaal uit.”
Wim Hoogendoorn Fujimi 1/24 Mercedes
En ter afronding nog wat sfeerbeelden uit het zaaltje van Inter Amicos.
Tekst: leden / Eindredactie: Patrick Verschut / Foto's: Rody Verkruissen, Patrick Verschut