Onze vaste verslaggever Dick Boogaard was afwezig, zodoende moeten we het zonder inleiding stellen deze keer. We melden alleen dat er deze keer 29 personen aanwezig waren.
Opmerking: de IPMS website laat de foto's verkleind zien. Als je de pagina vergroot tot 130% zie je de foto's in volle resolutie. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld de toetscombinatie Ctrl en +
Leo Ripken bijt deze keer het spits af van het fotoverslag met drie ongeschilderde Matchbox 1/72 modellen. De FW 190 is een kitje met twee kleuren plastic, in dit geval groen en lichtgrijs. Het model is ook in heel andere kleuren uitgegeven, zoals lichtblauw met bruin, en Leo bouwt graag alle variaties. De North American B-25H was in lichtbruin, gifgroen en zwart plastic. Leo had gekozen voor de versie met in totaal veertien .50 mitrailleurs en een dichte neus. De glazen neus zit ook in de doos. De SAAB AJ-37 Viggen had een mooie combinatie van plastickleuren, maar was wel wat lastiger dan gemiddeld om te bouwen: het model had voor een Matchbox-model veel kleine details.
Willem Lesterhuis had zijn Fonderie Miniatures 1/48 HP Hampden met HP10 'Tilly' (kort voor 'Utility') vrachtwagentje op de tafel gezet. Met het vliegtuig is hij meer dan een jaar bezig geweest, omdat het een lastige kit was. Het model had geen uitlijnpennetjes, waardoor samenvoegen van vooral de romp een uitdaging was. Verder zaten er veel bewerkelijke witmetalen delen in de cockpit en het landingsgestel. Ten slotte was het neusdeel verkeerd weergegeven met onhandige raampjes.
Patrick Verschut liet zijn Heller 1/72 Bücker 133 Jungmeister zien. Een piepklein trainingstoestel van de Luftwaffe, in deze schaal slechts 8 bij 9 centimeter. Het is de kleinste kit die hij tot nu toe bouwde, recht uit de doos. Een hele klus waren de spandraden: 23 stuks maar liefst in dit model.
Rob de Bie had een Amodel 1/72 Kh-55M gebouwd, een Russische kruisraket. De vormgeving lijkt op die van de Amerikaanse Tomahawk, maar de M-versie heeft 'zadeltanks' gekregen voor een groter bereik. Deze kruisraketten zijn sinds 1983 in dienst, en worden momenteel door de Russische luchtmacht ingezet in de oorlog in Syrië. De romp van het modelletje is net zo lang als Patricks Jungmeister, maar de spanwijdte was slechts 4 centimeter.
Frits Krieg handhaaft zijn hoge bouwtempo. Hij had weer drie kits meegenomen in zijn favoriete schaal van 1/48: twee Messerschmitts 109 en een Focke-Wulf 190. Bovenaan de Hobbycraft Bf 109E-4 die hij met de decals van de kit zelf had gebouwd. Vervolgens de Fujimi 1/48 FW 190D-9, de 'Langnasen-Dora'. Als derde de Airfix Bf 109F van aas Hans Phillip, hiervoor had hij decals in Engeland besteld. Alle modellen heeft hij recht uit de doos gebouwd. Sinds kort airbrusht hij zijn modellen, met Vallejo acryl, en hij is heel tevreden over het resultaat. Frits had zijn Duitse modellen bewaard voor de tijd dat hij met een airbrush zou werken, vanwege de vlekken die veel Duitse camouflages hebben, want dat was met de kwast niet mooi te doen. Hij heeft nog zeventig 1/48 Bf 109s liggen, dus we kunnen onze borst natmaken!
Rob Hamann werkt gestaag door aan zijn Deadulus 1/72 Fokker F.VIII vacform. De vleugel was gemonteerd op de romp, de motorgondels waren gegoten in resin en bijna klaar voor montage, en de decals waren aangebracht op romp en vleugels. Rob was bezig de voorruiten vorm te geven.
Luuk Boerman had drie modellen meegenomen die hij recht uit de doos had gebouwd en had voorzien van (uiteraard) zijn eigen decals. Bovenaan de Hasegawa 1/48 P-51D in Indonesische uitvoering, dit was een toestel dat voorheen bij het KNIL vloog. Vervolgens een Revell 1/48 Spitfire Mk IIa, een soort van Nederlandse Spitfire, die bij de RAF vloog. In Nederlands-Indië werd tot de Japanse inval door het Spitfirefonds (een voorloper van het Prins Bernhardfonds) geld ingezameld om Spitfires aan te schaffen. Deze kisten kregen namen van Indonesische eilanden en plaatsen. Deze P8361/RF-R had de naam 'Krakatau', een vulkanisch eiland tussen Java en Sumatra. Meer dan honderd Spitfires zijn op deze wijze gefinancierd voor de RAF. Als laatste een Volkelse F-104G Starfighter (Hasegawa 1/48) in een zeer tijdelijke beschildering. Rond 1982 begonnen de eerste KLu Starfighters de grens van 3000 vlieguren te overschrijden, en de D-8337 was er eentje van. Helaas liep het niet goed af met dit toestel: op 12 april 1983 crashte het toestel op de range van Otterburn, de piloot kwam om het leven. Het wrak heeft daar tot 2011 gelegen, en is toen pas geborgen.
Ruud van Zoomeren had de Hobbycraft 1/48 Seversky AP-7 racer gebouwd. Pilote Jackie Cochran won er de Bendix Trophy mee in 1938, met een gemiddelde snelheid van 327 mph (526 km/h). De Bendix Trophy was de belangrijkste race van de National Air Races die meestal in Cleveland (Ohio) gehouden werden en meerdere dagen besloegen. De AP-7 was de laatste variant van de P-35, A.P. de Seversky verliet hierna de fabriek, die kort daarna werd omgedoopt tot Republic Aviation Corporation.
Nick van der Windt had drie verkeersvliegtuigen in diverse stadia meegenomen. Bovenaan de Revell 1/144 Airbus A319, helemaal klaar, de tweede die hij zo gebouwd heeft. Vervolgens de Zvezda 1/144 Boeing 737-800, een IPMS recensiekit in aanbouw, recht uit de doos vanzelfsprekend. Als derde nogmaals de Zvezda 737, maar met Transavia decals van F-DCAL. Deze wordt met de wielen ingetrokken gebouwd, vliegend als het ware. De twee Zvezda's waren met iets verschillende recepten van primer en Tamiya wit geschilderd.
Frans Verkruissen had de Revell 1/72 Hawker Hurricane gebouwd met ML-KNIL markeringen van Dutch Decal. In februari 1942 arriveerden 39 Hurricanes in kratten op Java, hiervan zijn er 12 naar het ML-KNIL gegaan. Het verklaart ook de overgeschilderde RAF-roundels op de vleugels. Er bestaan helaas geen foto's van deze Hurricanes, die minder dan een maand dienst deden.
Hans van Gelder toonde zijn mallen in aanbouw voor een Koolhoven FK.58 in de schaal 1/32. Het model is gebaseerd op een tekening uit 'De Modelbouwer' van de NVM. Deze tekening is volgens Hans redelijk nauwkeurig, behalve dat de vleugels circa 3 mm te laag op de romp getekend zijn. De spanten en ribben zijn iets kleiner (ongeveer 0,7 mm) uitgesneden nadat ze op dun plasticplaat geplakt waren, om te compenseren voor de dikte van het plastic dat er overheen gevacuumvormd zal worden. Vervolgens zijn de spanten en ribben op het zij/bovenaanzicht van de romp en vleugels gelijmd. De tussenruimten zijn opgevuld met balsa, dat in profiel geschuurd is, aangevuld met plamuur. Na het aflakken kan er gevacuumvormd worden. Hans is bezig om een vacuumvormapparaat te bouwen voor dit project.
Rody Verkruissen liet zijn Revell 1/32 Spitfire Mk IX zien, die hij recht uit de doos gebouwd had met een draadantenne als enige toevoeging. Het origineel vliegt bij het Biggin Hill Heritage Hangar, een bedrijf dat zes Spitfires weer luchtwaardig heeft gemaakt, en een collectie van dertien Spitfires heeft. De decals kwamen uit een Dutch Decal set, waarmee hij een 322 squadron Spitfire kon bouwen.
Annamarie Jongbloed had deze keer een Matchbox 1/12 Suzuki RGA500 meegenomen, die ze als tussendoortje had gebouwd. De kit had ze half gebouwd overgenomen van Leo Ripken, vervolgens gedemonteerd en opnieuw opgebouwd in de stijl van Leo - ongeschilderd dus, om de drie plastickleuren te laten zien.
Ruud van Zoomeren had een oudje van Revell uit 1978 gebouwd: de 1/48 Ford T-Ford Roadster uit 1925.
Wim Klerk presenteerde zijn half afgebouwde Revell 1/24 eerste generatie Golf cabrio die hij als huwelijkscadeau voor zijn zoon bouwt. Er stond druk op de afbouw, want over een week was het feest al. Hij bouwt het model in de versie zoals zijn zoon de wagen ook had. Deze Amerikaanse versie geeft nog wel wat scratchwerk, want er moet een derde remlicht komen, de bumpers moeten veranderd worden en er moeten nog zijreflectors worden aangebracht.
Reinhold Boogaard bracht vijf scratch gebouwde benzinepompen uit de jaren dertig / veertig in de schaal 1/32 mee. De informatie ervoor had hij merendeels op het internet gevonden. De decals maakte hij door prints van foto's met blank plakplastic over het model aan te brengen, hetgeen er zeer realistisch uit zag. Voor de benzineslangen gebruikte hij electradraad dat zich makkelijk in de gewenste vorm liet buigen. De vulpistolen had hij getekend op de computer en op een onderwijsinstelling met een lasersnijder uit een plaat plastic laten uitsnijden.
Ted Spinders bracht twee modellen mee: een MiniArt 1/35 Bantam Jeep en een Dragon 1/35 Sherman Firefly. De Jeep heeft hij recht uit de doos gebouwd, geairbrusht en geweatherd. Met de Sherman had hij ooit meegedaan met de ESM-wedstrijd maar geen prijs gewonnen. Uit ingewonnen informatie bleek dat de jury gecharmeerd was van de tank, maar niet van de bemanning. Die bemanning heeft hij er uitgesloopt en het resulterende 'gat' opgevuld met een interieur. Dat laatste was wel weer een klus op zich omdat alles via het koepelluik geïnstalleerd moest worden. 'Zemsta' is Pools voor 'wraak'.
Jan Edelenbos liet zijn recent gebouwde diorama van Stalingrad zien, met man tot man gevechten tussen Sovjets en Duitsers. De diorama-onderdelen heeft hij in een uitverkoop in Zoetermeer gekocht, waarschijnlijk is het een set van Verlinden. Met wat poeders en verfwerk is het geheel afgerond.
Rob van Basten liet opnieuw zijn Pacific Crossroads 1/350 HrMs De Ruyter in aanbouw zien. Rob meldde dat een heleboel geploeter maar een klein beetje resultaat had opgeleverd sinds de vorige keer. Het voornaamste was de schoorsteen met z'n merkwaardige rookkap - Rob kan zich niet herinneren ooit zo'n type kap bij een ander schip te hebben gezien. De masten had hij gemaakt van Albion micro-tubing van 0,3, 0,5 en 0,7 mm, wat hem erg goed bevallen was. Verder had hij een begin gemaakt van de tuigage, de antennes, en de boten op het botendek.
De sfeerbeelden laten de gebruikelijke gezelligheid zien.
De Haarlemmermeerders waren zoals gewoonlijk druk aan het bouwen.
Er werd ook Pander Postjager research gepleegd door Rob de Bie en Hans van Gelder, onder toeziend oog van clubgenoten. Hans is een 1/32 model scratch aan het bouwen, zoals we in juli nog konden zien. Rob is bezig een 1/72 tekening te maken die als basis zal dienen voor een resin model van Classic Planes.
Tekst: Rob de Bie & Patrick Verschut / Foto's: Rody Verkruissen & Patrick Verschut