We hadden weer een mooie bijeenkomst dinsdag 5 september in het zaaltje van speeltuinvereniging Inter Amicos in Rijswijk. Veel gesprekken bij de modeltafels, bij de bar en in de speeltuin. Je kon vanwege de temperatuur beter buiten zitten dan binnen. Desondanks viel er binnen veel te beleven: diverse modellen op de tafels, handel van Ted en Mart op het biljart, de bouwtafelbezetting van Tim, Leo en Chris bouwde rustig voort, en Dick Koppenol deelde modelbouwmateriaal van Frits uit. De telling van aanwezigen kwam uit ergens tussen de 30 en 35, waaronder een nieuw gezicht. Edu maakte hem wegwijs.
Dertig modellen op de tafels vanavond, te beginnen met het olieplatform North Cormorant in schaal 1/200. In de categorie voertuigen zagen we in schaal 1/24 een Ferrari 360 Modena, in schaal 1/32 een Lacrosse raket met mobiele lanceerinstallatie en in schaal 1/35 een Leopard 1, een Tiger III/E75 en een handkar. Schaal 1/48 was vertegenwoordigd met een Leopard 1A4 en een Abrams M1A2. En tenslotte in schaal 1/72 waren er een Panzer V Coelian, een Isuzu TX40 fuel truck en een Panzer II ausf. F. Bij de gevleugelde vrienden waren er een V2 raket in schaal 1/35, in schaal 1/48 een Focke Wulf Triebflugel, een Douglas A2D Skyshark, een Sikorsky MH-53E Sea Dragon en een Grumman E-2C Hawkeye en in schaal 1/72 een F.K.26, een Fokker D.XIII, een Supermarine Spitfire Mk IX, een Hawker Hurricane Mk II, een General Dynamics F-16 Fighting Falcon, een North American B-25H in uitvoering van Biafra, drie maal Folland Gnat, een Ryan NYP, een Fokker F.VIIB/3m en een Lockheed Air Express. In schaal 1/14.500 een Imperial Star Destroyer en tenslotte in schaal 1/2.700.000 was er een Death Star.
Regiocoördinator Edu ging in zijn praatje in op de afnemende gezondheid van Frits en Dick en op de resultaten van de verkoop van modellen en boeken van beiden tijdens 'De Start' voor het goede doel. Daarna deed hij zijn aangekondigde presentatie over het boorplatform 'North Cormorant'. Bijzonder, enerzijds omdat hij er zelf aan en op heeft gewerkt en anderzijds omdat hij het model van Revell in schaal 1/200 in gebouwde vorm had meegenomen. In een aantal sheets liet hij zien hoe een olieplatform in elkaar zit en hoe het werkt, daarbij gebruikte hij ook foto’s van de modelbouw en van het echte platform. Het was een interessant verhaal, doorspekt met anekdotes over het leven in de maritieme omgeving. Een mooie afsluiting van deze avond.
Patrick Verschut
Dan vervolgen we met het fotoverslag van de dertig modellen die vanavond op de tafels waren opgesteld. Zoals gebruikelijk laten we ze zien van rechts naar links.
Edu de Roos: “Het Cormorant olieveld ligt 160 kilometer ten noordoosten van Lerwick op de Shetland-eilanden. Het werd ontdekt in 1972. Het oliereservoir bevindt zich op een diepte van 2.900 meter, en de geschatte opbrengst was 90 miljoen vaten olie. De productie van het veld begon in december 1979 vanaf het Cormorant Alpha-platform. Het Cormorant North platform werd gezamenlijk door Shell en Esso geïnstalleerd in 1981 en de productie startte in februari 1982. Oorspronkelijk werd het geëxploiteerd door Shell en in licentie gegeven aan Shell/Esso. Op 7 juli 2008 werd het gekocht door Abu Dhabi National Energy Company en sindsdien geëxploiteerd door TAQA. Wel toevallig: op het moment dat ik het model bouwde, kreeg All Seas het contract voor de ontmanteling en verwijdering van de North Cormorant.
Op verzoek van Shell heeft Revell in samenwerking met Deense modelmaker Heljan in 1983 dit model op de markt gebracht. In 2004 is er een heruitgave verschenen. Mijn kit is nog de oude versie uit 1983 die ik ooit kocht Marktplaats. De kit bestaat uit 393 onderdelen en is ongeveer schaal 1:200. Het model is gegoten in vier kleuren: rood, geel, grijs en zwart. Over het algemeen zijn de onderdelen zeer nauwkeurig en gedetailleerd. De kit bevat massa's leuningen, booronderdelen en reddingsboten. Het originele platform bestaat uit 15 modules, zo ook het model. Alle modules zijn separaat gebouwd en vervolgens gestapeld op de jacket (zeg maar het basisframe dat met z’n poten op de zeebodem staat). Van het model zijn de modules aan de lange zijde open gelaten zodat je naar binnen kan kijken en zo de functie van de module kan achterhalen. Als extra zijn de kranen draaibaar en van lieren voorzien zodat de stand van de kraan aangepast kan worden. Zelf heb ik een EC155 helikopter van Helikopter Noordzee Vlaanderen toegevoegd, in hun gele kleur met rood logo. Het was best wel lastig een helikopter in schaal 1:200 te vinden, maar ja daarvoor hebben we internet. Het model was erg leuk om te bouwen, zeker als je zoals ik decennia in de off-shore werkzaam bent geweest en regelmatig per helikopter dit soort productieplatforms hebt bezocht.”
Jos van der Sluijs
1/48 Amusing Hobby Focke Wulf Triebflugel
1/48 Amusing Hobby Douglas A2D Skyshark
Ted Spinders: “Ik had een aantal Matchbox en Revell (ex Matchbox) kitjes in 1/72 op de plank liggen, waarvan de doos beschadigd. Dat stapelt slecht, dus een goed excuus om ze te bouwen. De Supermarine Spitfire is zo uit de doos gebouwd; er kan een Mk. IX of een Mk. XVI gebouwd worden, ik koos voor de laatste. Dit betekent het bovenste deel van de rug afsnijden (is voorbewerkt) en een lager rugdeel plaatsen, de bubble canopy en de clipped wing vleugeltippen gebruiken. De aanpassing aan de rug had wel wat plamuur en primer nodig om mooi strak te krijgen, maar verder was er geen probleem. De camo is gespoten met Tamiya verf met behulp van Ammo Camo Putty en afgewerkt met Vallejo vernissen. Helaas glimmen de decals van de belijning op de vleugels ondanks meerdere laagjes mat maar het resultaat is best leuk.
De Hawker Hurricane Mk. II was al enige tijd geleden gebouwd, maar strandde door een ontbrekende cockpitkap. In de doos reserve-onderdelen vond ik een extra Wildcat cockpit die er qua vorm goed op leek, maar niet helemaal paste. Door hem door te zagen en in open positie te plaatsen valt dit niet op. Tamiya verf, Vallejo vernissen en een setje Matchbox decals maakten dit model af.
De General Dynamics F-16 Fighting Falcon was als A (eenzitter) of B (tweezitter) te bouwen en aangezien ik al een A in de vitrine kast had staan, is gekozen voor de B. De bouw was geen probleem; wat plamuur en primer voor de overgang van romp en cockpitdeel en de piloten iets afgeslankt om in de vrij summiere cockpit te plaatsen. Als gebruikelijk is dit model met Tamiya gespoten (helaas had ik bij de vorige bouw niet de kleurnummers opgeschreven). De meegeleverde decals zijn vrij summier en de KLu versie is de A versie, dus het staartnummer en de twee verschillende squadron logo's die hier bij hoorden klopten niet. Na wat navragen kwam ik op de J-259 en 315 Squadron logo's, aangevuld met belijning van de ESCI set. De droptanks van de Matchbox kit leken mij niet goed, te vierkant en de centerline tank was veel te klein en smal. Gelukkig had ik deze nog over van een Revell F-16 die ik zonder tanks had gebouwd. “
Ken van Es: “Ik wilde een helikopter gaan bouwen en daarbij viel mijn oog op de Sikorsky MH-53E Sea Dragon van Academy in schaal 1/48. Dit is de marineversie van de CH-53E Super Stallion, voor onder andere mijnenvegen. Een pracht van een helikopter, enorm groot en zelfs de grootste helikopter van Amerikanen. Ik ben er begin dit jaar aan begonnen en nu is hij zo goed als af. Nog hier en daar nog wat onderdelen aanbrengen en nog verweren en dan is hij klaar. Hij is recht uit de doos gebouwd en wat mij opviel was de goede pasvorm. Het is geen model voor beginners. Ik hem gegrondverfd en gespoten met Vallejo, de decals waren erg dun en je moet oppassen voor het scheuren ervan.”
Brian Kirwan: “Ik heb de Italeri B-25H/J Gunship 1/72 van Jan de Wit gekregen, mijn dank hiervoor. Dit is een oude kit van de jaren zeventig, maar is qua detaillering niet slecht, alleen wel met opliggende paneellijnen, met een aantal uitvoeringsopties. Ik wilde een B-25J hebben na het lezen ‘The Biafran Army 1967-1970’ van de 'Africa at War' serie van Helion Company. Het boek heeft een foto van een B-25J zoals ingezet door rebellen uit Biafra tegen het Nigeriaanse leger tijdens hun afscheidingspogingen eind jaren zestig. Er is ook een kleurenschema van de B-25 en ik wilde dat toestel bouwen als kompaan voor de Biafraanse B-26 Invader die ik eerder heb gemaakt. Het ombouwen houdt in het verwijderen van alle geschutskoepels en de openingen afplakken met Evergreen. De foto van het echte toestel (N8013, ex-44-31491, a TB-25J) is van slechte kwaliteit en alleen de voorkant van de toestel is zichtbaar. Ik heb er voor gekozen de grote zijramen niet af te sluiten, maar heb die gewoon open te laten zonder glas of machinegeweer. Ik heb ook de vier mitrailleurs aan de voorkant van de romp verwijderd, omdat die niet te zien zijn in de foto’s. Uit de bronnen lijkt het erop dat deze toestellen heel kort zijn ingezet en met een minimum aan bewapening. Op de foto’s is wel duidelijk te zien dat er vier mitrailleurs in de neus zijn aangebracht; een afwijkende opzet t.o.v. bewapening op de neus van de kit. Dit is makkelijk te regelen met een boortje en beetje plamuur. Ik heb het tropisch kleurenschema gemaakt met een blauw-grijze onderkant (eigen brouwsel met Tamiya wit en donkergrijs), de bovenzijde Forest Green met daarop vlekken van licht geelgroen (wederom mijn eigen brouwsel) en beetje donkerbruin-zwart. Alle kleuren zijn met Tamiyaverf gemaakt. In tegenstelling tot het kleurenschema heb ik de Biafraanse vlag op de start aangebracht met een combinatie van verf en decals; geeft het toestel meer identiteit. Weer een vreemde eend in de bijt, en mijn verzameling van exotische Afrikaanse toestellen wordt steeds groter."
Thomas Hamann: “Mijn truck is de Isuzu TX-40 fuel truck uit de tweede wereldoorlog, een 1/72 kit van Hasegawa. Deze is grotendeels recht uit de doos gebouwd, op een schot tussen bestuurderscabine en motorruimte in na. Geschilderd met Tamiya acrylverf en vervuild met Tamiya vervuilingssetjes. De tank is een Flakpanzer V Coelian, ook 1/72, van Hasegawa met resin delen van Jaguar, recht uit de doos gebouwd en met Tamiyaverf afgewerkt. Omdat de normale koepel ook werd bijgeleverd, heb ik deze ook gebouwd zodat de koepels verwisseld kunnen worden.”
Rody Verkruissen
1/48 Kinetic Grumman E-2C Hawkeye
Marcel Chmura: “Ik had twee modellen meegenomen van het oerdegelijke Tamiya, namelijk de 1/35 gouwe ouwe Leopard 1A4 en de veel nieuwere kit van de M1A2 Abrams in schaal 1:48. Tja wat valt erover te vertellen; het is Tamiya en ze vallen lekker in elkaar. De Leo 1 is gewoon een lekkere kit voor het uitproberen van wat technieken die je later kan toepassen op de wat duurdere modellen, aangezien de kit voor € 10 van eigenaar is gewisseld. Je kan je er dus geen bult aan vallen en het bouwt gewoon lekker simpel weg. De recentere Abrams is een leuke kit, maar een beetje een slap aftreksel van de 1/35 Operation Iraqi Freedom M1 versie, maar hij is dan ook zo'n beetje de helft van de prijs van zijn grotere broer. Een foto-ets ondergrondje voor de het rek aan de koepel hadden bij deze kit niet misstaan, echter Tamiya blijft maar voor de eeuwige mesh gaan, terwijl andere merken daar gewoon meer leveren - dat voelt wat armoedig voor zo'n gerenommeerd merk. Wel werd de 'slide molded' kanonsloop en de hele nette 'link and lenght' tracks zeer gewaardeerd. Dus al met al toch gewoon een plezierige bouw, ondanks de puntjes van kritiek. “
Jaap de Vries: “Deze keer heb ik drie modellen van de Folland Gnat meegenomen die ik ongeveer tien jaar geleden heb gebouwd. Ze zijn destijds door Airfix uitgebracht, schaal 1/72. De toestellen zijn van de RAF Central Flying School in de kleuren van de Red Arrows. De geheel rode uitvoering is van rond 1965, de ‘bliksem’-versie is van rond 1970 en de 'Royal Air Force' is van rond 1979.”
Patrick Verschut: “Tussen de langdurige vliegtuigprojecten door had ik behoefte om eens vlotjes een kit te bouwen. Dat werd de Panzer II ausf. F in schaal 1/72 van Matchbox, een ouder model uit 1976, nadien ook nog door Revell uitgebracht. Het model, voorzien van een ondergrondje, bouwt makkelijk weg. Passing is goed. Weinig plamuur nodig. De tank is donkergrijs gespoten en voorzien van een paar washes voor effect van dieptewerking. De ondergrond heb ik, na eerst spuiten in zandkleur, voorzien van wat volièrezand dat vervolgens weer in lichtere zandkleur is gespoten. Wat groen uit de treinbouw completeert de suggestie van struikjes tegen het gebouw. Een leuk tussendoortje.”
Danny Kikkert: “Dit model van een Leopard I tank van Italeri in schaal 1/35 heb ik recent afgebouwd. Mijn vader Ger, dit voorjaar overleden, kon het helaas niet meer afmaken. Hij had het model in basisgroen gemaakt, de decals lagen klaar voor plaatsing. Ik heb er een diorama van een Oekraïense situatie van gemaakt om de waanzin van deze oorlog te laten zien. Mede aan de hand van YouTube filmpjes heb ik de Leo voorzien van reactieve bepantsering. Er zijn natuurlijk detailsets te koop, maar het is leuker dit zelf te maken. In dit geval heb ik dat gedaan met materiaal van een Walker Buldog uit de reservedoos, plastic strips en horrengaas. Voorts heb ik extra pantserplaten op de koepel aangebracht en reservewielen geplaatst. Het model is voorzien van Oekraïense camouflage. Ik hoop dat mijn vader blij is met wat ik er van heb gemaakt.
De V2 raket in schaal 1/35 is tentoongesteld met onderdelen van een echte V2, die ik zelf gevonden heb. Deze was op 27 oktober 1944 in het Rijswijkse Bos afgevuurd, maar stortte voortijdig neer, vlak bij het jongensinternaat van de Kruisvaarders van Sint Jan in Rijswijk. Er vielen veertien dodelijke slachtoffers."
Wim Hoogendoorn: “Ik had meegebracht een Ferrari 360 Modena 1/24 van Tamiya. Dit model heb ik recht uit de doos gebouwd en gespoten met Zero Paint. “
Martin Letterman: “De Ryan NYP 'Spirit of St. Louis' (Novo 1/72) is alom bekend van zijn vlucht over de Atlantische oceaan. Ik heb het voor een koopje op de beurs gescoord. Helaas waren de ramen weg, maar was eenvoudig op te lossen. De motor is helemaal opgepimpt met messing en buis, de brandstoftank nagebouwd uit plasticcard en de rubberboot nagemaakt met wat verf van Humbrol.
Mijn Fokker F.VIIB/3m 'Southern Cross' is van Novo (ex Frog) in schaal 1/72 en zat nog in een plastic zakje. Ook bij dit model waren onderdelen weg, maar plastic card is geduldig. Het toestel vliegtuig heeft verschillende records gebroken zoals: San Francisco – Brisbane en Australia – Engeland. Het is geverfd met Vallejo.
En dan tenslotte de Lockheed Air Express van Frank Hawks uit 1929, van Merlin Models in 1/72. Dit toestel heeft gevlogen van Los Angeles naar New York en heeft ook meerdere lange afstanden gevlogen, ondersteund door zijn sponsor Texaco. In ons mooie blad lees ik weleens geklaag over flash. Die klagers moeten nooit een kit van Merlin Models aanschaffen. Van deze fabrikant krijg je wat hompen plastic die totaal niet passen. Je bent gewoon van scratch aan het bouwen, op de romp na. Bijna alles is opnieuw gebouwd van plastic card. De decals zijn wel mooi. Het model is geverfd met Testors.”
Rob Hamann: “Ik had twee scratchbuilt 1/72 modellen meegenomen, de British Aerial Transport (BAT) F.K.26; een ontwerp van Koolhoven in zijn Engelse periode uit 1919 en de Fokker D.XIII uit 1923. De eerste was het eerste vliegtuig specifiek ontworpen als passagiersvliegtuig en was te zien op de ELTA (Eerste Luchtvaart Tentoonstelling Amsterdam). Ook werd met dat toestel de eerste min of meer geregelde dienst tussen Londen en Soesterberg uitgevoerd. De tweede was enige tijd houder van het wereldsnelheidsrecord en werd bekend door de 'Stinnes order', een omtrekkende beweging om jagers te leveren aan de Weimar Republiek om piloten te trainen. Dat vond dan plaats in Lipetsk in de Sovjet-Unie. Beide modellen zijn geheel uit styreen gebouwd met spaarzaam gebruik van wat messing (vleugelstijlen en brandstofleidingen), balsa hout (vulling van de F.K.26 vleugels) en witmetaal (propeller). De F.K.26 was mijn eerste scratchbuilt, een lekker rechthoekige romp en een rechte vleugel met constante koorde. Voor de bouw heb ik dankbaar gebruik gemaakt van het boek van Harry Woodman, 'Scale Model Aircraft in Plastic Card'. Dat nam een stukje van de watervrees weg. De tekeningen komen van het internet, het Flight Magazine archief en de stichting Koolhoven vliegtuigen. Voor de decals heb ik hulp gehad van Luuk Boerman. De bouw was eigenlijk recht toe recht aan, inclusief het aanbrengen van de spandraden van 0,05 mm zwart gelakt vissnoer.
Voor de Fokker D.XIII had ik een goede tekening gevonden in American Aircraft Modeller. Ook de D.XIII heeft een rechthoekige romp (lekker makkelijk), maar de vleugels zijn taps, dus een hoop schuurwerk. De cockpit heb ik voorzien van veel detail en echt opgebouwd met een buizen frame, bedekt met dunne plaat. Niks meer van te zien, natuurlijk. De vleugelstijlen en brandstofleidingen zijn gesoldeerd van messing stroomlijnprofiel en staf, de witte decals zijn geprint door Rob de Bie. Ik heb eerst geprobeerd een witmetalen Napier Lion motor van Aeroclub in te bouwen, maar die kon ik niet passend in de romp krijgen. Bovendien zou er niets meer van te zien zijn, dus uiteindelijk werden het gewoon stukjes styreen met uitlaatjes van aluminium buis. De propeller kwam uit mijn reservedoos. Uiteindelijk was het ook een vrij probleemloze bouw, mede dankzij de tweedekker samenbouwmal van Aeroclub. “
Tim van Luijk
1/2,7 miljoen Revell-Bandai Death Star
1/14.500 Revell Imperial Star Destroyer
1/32 Revell Lacrosse missile with mobile launcher
Jan Edelenbos
1/35 Fist of War Tiger III/E75
1/35 handkar
En we sluiten weer af met wat sfeerplaatjes van de bijeenkomst.
Tekst: leden. Eindredactie: Patrick Verschut. Foto's: Rody Verkruissen en Patrick Verschut