Afgelopen 16 maart was de tweede zaterdagbijeenkomst van het jaar, na ons uitstapje naar Hoofddorp van 27 januari weer bij LHS. Bij de opening om 10.00 uur waren de eersten al aanwezig. Boven in de Luchtvaart Coffee Shop werden alvast meegenomen modellen geshowd en besproken; degenen die popelden te shoppen gingen uiteraard beneden in de paden hun gang.
Om 11.30 uur verzamelden we allen in de koffiehoek waar bleek dat er een fantastische opkomst van maar liefst achttien leden was: Louis Charmant, Johan Eijkenaar, Gerard Goeijenbier, Jan Groeneveld, Piet Grootenboer, Rob Hamann, Thomas Hamann, Henk Hirs, Frank Hougee, Arjen Noordam, Bridj Ramautarsing, Arjan Reink, Bert Selier, André Verduijn, Karel Vos, Meindert de Vreeze, Nick van der Windt en Arthur Wijnen. Davy Croll was onderweg, maar heeft wegens persoonlijke omstandigheden besloten weer huiswaarts te gaan.
Presentatieronde
Het grote aantal aanwezige leden vertegenwoordigde dit keer ook een flink aantal meegebrachte modellen.
Meegenomen modellen in aanbouw:
- Fokker F.VII/3m Southern Cross (1/72, Arjan Reink)
- Boeing 737-200 Ansett Australia (1/144, Arjan Reink)
- BAe 146-100 Australian Air Express (1/144, Arjan Reink)
- Lockheed L-1049 KLM (1/144, Karel Vos)
- Boeing 787-8 TUI (1/144, Nick van der Windt)
- Lockheed L-749 en L-1049, beide KLM (1/72, Frank Hougee)
- Douglas C-47A KLM (1/72, Louis Charmant)
Meegebrachte gebouwde modellen:
- Pander S.4 Postjager (1/72, Rob Hamann)
- Airbus A330-300 KLM (1/144, Jan Groeneveld)
- Boeing 747-8X KLM (1/144, Gerard Goeijenbier)
- Boeing 737-200 Royal Brunei (1/144, Piet Grootenboer)
- Airbus A380-800 China Southern Airlines (1/144, André Verduijn)
- Handley Page Dart Herald Channel Express (1/144, Piet Grootenboer)
- Piper PA-18 private owner, Alaska (1/32, Henk Hirs)
Besproken bouwdoos:
- NAMC YS-11 Japan Coast Guard (1/72, Thomas Hamann)
Rob Hamann besprak zijn Pander Postjager in 1/72. Het model is een klassieke, inmiddels zeldzame vacuformkit van Execuform. Een prima basis, maar de onderdelen ervan zijn rudimentair zonder details. Rob besloot zelf scherper vormgegeven onderstellen en beplating om de motoren te maken. Hij printte zelf de (laser)decals voor onder meer de registratie PH-OST. Aangezien de letters nogal doorschijnend uitvielen, meldde Rob een volgende keer zijn decals professioneel te laten printen, waarbij ook dekkend wit kan worden afgedrukt. Ter afronding vertelde Rob over plannen een resinkit van de Pander Postjager in 1/72 op de markt te brengen, maar gezien de hoge kosten heeft zich jammer genoeg nog geen producent gemeld.
Jan Groeneveld vervolgde met zijn bouwervaringen met de “oude” Revell 1/144 Airbus A330-kit met GE-motoren. Bij zijn exemplaar waren de vleugeldelen kromgetrokken; gelukkig kon Jan uit André’s voorraad nieuwe onderdelen overnemen. Ter verbetering van de motoren schafte Jan een scherp gedetailleerd setje resin CF6-80-motoren van LACI (LAC144136) aan. Helaas bleek daarvan de aansluiting van de pylons op de vleugels onverwacht slecht. Achteraf was gebruik van de plastic Revell-motoren misschien geen gek idee geweest. Jan geeft voor de verfklus de voorkeur aan acryl. Hij beschilderde handmatig het KLM-blauw (Tamiya X-14 + X-2) en KLM-lichtgrijs (X-2 + 2% X-1), hetgeen een strak resultaat gaf. Voor de vleugels vond Jan in acrylverf als kleurreferentie Canadian Voodoo Grey (FS16515). Testors Acrylic (2039) en XtraColour enamel (X150), maar lastig te vinden. Jan stelde zich met grondverf van Mr. Hobby tevreden: een egale, lichtgrijze tint. De inspar panels werden met Vallejo Neutral Grey geschilderd, dit benadert het corogard goed. Het aanbrengen van de KLM-decals (Draw Decal) gaf geen moeilijkheden. Na wat worstelingen de wielbogies netjes in elkaar te krijgen stond er een fraaie KLM A330-300 op tafel.
Nadat Gerard Goeijenbier een aantal jaar geleden de wereld met een Boeing 747-X in klassieke Pan Am-kleuren verraste, was het nu de beurt aan een tweede exemplaar in het vintage KLM interimschema, waarvoor hij de Zvezda-kit en twee decalsets van 26 Decals gebruikte. Het uitzagen, opschuiven en opvullen van het over de gehele romplengte doorgetrokken bovendek vergde het meeste werk: het “gat” tussen cockpit en staart moest met spanten en plasticard worden verstevigd en gevuld waarna een monnikenwerk volgde: het met Revell Plasto vormen en gladmaken van deze oppervlakken. Rustig aan, laag voor laag met lange tussentijdse droogtijden en veel schuurwerk. Gerard heeft niet opgegeven, met een bijzonder geslaagd resultaat. Deze what if…? zal op toekomstige shows nog vaak de aandacht trekken.
Piet Grootenboer breidde zijn indrukwekkende arsenaal oude vertrouwde Airfix 737-200-modellen uit met een exemplaar in smaakvolle Royal Brunei-kleuren (26 Decals 144-1177) en vervolgde met zijn Eastern Express Handley Page Dart Herald in Channel Express-schema (EE144125_4). Deze kit vraagt qua afwerking wat extra aandacht, maar bleek over het algemeen goed van kwaliteit.
André Verduijn ging gewoontegetrouw weer groot met een Revell Airbus A380 in kleuren van China Southern (TB Decals TBD225).
Henk Hirs presenteerde een klein vliegtuigmodel in grote schaal: 1/32 Piper PA-18 (private owner, Alaska). De Revell-bouwdoos was tot enkele jaren leverbaar in versies met (terrein)wielen en drijvers. Het model bouwde plezierig met uitstekende pasvorm. Het eindresultaat mag er dan ook zijn.
Karel Vos showde zijn 1/144 Revell L-1049 Superconnie. Het model is verfijnder en gedetailleerder dan dat van Minicraft, onder andere met doorzichtige cabineramen. Karel besloot deze echter dicht te maken omdat ze niet in lijn met het aan te brengen KLM-schema (1958-1962) van F-DCAL zijn. Het wit en aluminium op de romp en vleugels was, zoals we van Karel gewend zijn, al strak gespoten. Hij noemde de Xtreme Metalizer van AK Paints als bijzonderheid: het is rechtstreeks uit het flesje heel gemakkelijk te airbrushen, ook op vlakken zonder voorbereiding met primer.
Arjan Reink is op de Australische toer met drie modellen in aanbouw: een Airfix Boeing 737-200 (Ansett Australia), Revell BAe 146 (Australian Air Express) en FROG Fokker F.VII Southern Cross (1/72). Het laatste model is een vintage bouwdoos waar Arjan zich van een aantal onderdelen afvroeg of de vorm wel correct is. Een aantal leden suggereerde via diverse websites foto’s van het origineel te raadplegen dat in een hangar op Airport Drive, Brisbane, Australië staat.
Nick van der Windt presenteerde zijn Revell B787-8-project, deels in TUI-kleuren gespoten waarmee een precisieklusje al klaar was: de handmatig afgeplakte sinusvorm van het schema. Nick noemde het een model van zijn “shelf of doom”, een plank met shelfsitters: ooit aan begonnen, opzij gelegd en wegens omstandigheden voor de vergetelheid genomineerd. Misschien kennen we dit verschijnsel allemaal wel? Maar Nick pakte het weer op en besloot romp en vleugel apart onder handen te nemen, de pasvorm is goed genoeg voor later samenvoegen. Een veelbelovend project.
De presentatie van modellen in aanbouw besloot met drie projecten voor ons SIG-lid Davy Croll voor wie zijn gezondheid het niet meer toelaat zelf te bouwen. Frank Hougee heeft voor hem twee 1/72 Heller-Connies in aanbouw, een L-749 (KLM eind jaren vijftig) en L-1049 (KLM afleveringsschema). Davy wil zijn Connies graag met de standaard neus. De vorm daarvan is bij de L-749-kit niet zo best en Heller maakte de romphelften van de Superconnie standaard juist met verlengde radarneus. Dat wordt dus verbouwen. Gelukkig had Davy ooit veel aftermarket onderdelen aangeschaft waaronder twee resin neuskegels (merk onbekend) waarmee beide modellen konden worden voorzien. Tevens was er een set van vier resin turbocompoundmotoren (Flightpath) voor de L-1049 bij ter vervanging van de matige en incorrecte Heller plastic onderdelen. Photo-etch delen voor onder meer de wielbakken geven het model een nog wat meer realistisch aanzien. De opliggende paneellijnen zijn jammer. Frank graveerde de rechte belijning op de vleugels opnieuw in, de romp wordt gladgemaakt. Ondanks de nodige aanpassingen zijn beide Heller “golden oldies” prima bouwbare kits. Louis Charmant was voor Davy al flink gevorderd met een 1/72 Italeri DC-3/C-47 in KLM fifties-schema met wit dak. De Italeri-onderdelen kunnen wat scherpere detaillering gebruiken, Louis sneed het richtingsroer los; bij later terugzetten in het kielvlak geeft dit een realistischer aanzien. Dat gold ook voor het wat dieper maken van de lijnen rond rol- en hoogteroeren. Romponderzijde, vleugels en motoren waren alvast gespoten met drie lagen Tamiya TS-11 Gloss Aluminium en daaroverheen drie lagen Mr. Hobby Gloss Clear acryl. Voor de gewenste, vrij unieke uitvoering van dit model met verlengde cheatline bestaan geen decals. Met het ontwerp van het KLM DC-4 sheet van F-DCAL als voorbeeld beloofde Meindert de Vreeze een decalvel voor deze specifieke uitvoering te maken.
Tot slot vestigde Thomas Hamann de aandacht op een interessante, vintage Bandai 1/72 NAMC YS-11-kit (38508, eerste uitgave 1978) die hij inclusief porto en invoer voor een heel schappelijke prijs op een Japanse marktplaatssite kocht. De bouwdoos van Thomas is de (laatste) heruitgave uit 1994 met decals voor Japan Coast Guard (1948-) en JSDAF (1961-). Het model is goed, in scherpgevormde plastic delen. Het heeft een cabine- en cockpitinterieur, afzonderlijke, beweegbare rolroeren en richtingsroer, plus een trekker met towbar. Thomas wil het model in de kleuren van de Japanse kustwacht gaan bouwen.
Ter afsluiting
Arjan, Louis, André, Nick, Arthur, Karel, Meindert en Frank gingen na afloop nog spotten langs de Polderbaan waarop het met tussenpozen druk was met startende toestellen. De meesten van ons bestelden bij de patatkraam op de parkeerplaats enkele versnaperingen. De wind stond gunstig voor het vliegverkeer, maar was erg fris en voerde vooral dieselrook uit de generator van frietboer mee. Opsnuiven van een gezonde dosis kerosinedampen was er helaas niet bij.
Voor de data van SIG Airliners bijeenkomsten verwijzen wij naar de agenda op de IPMS-website én achterin MIP-magazine.