Verslag SIG Warships 1/350 7 februari 2015

Rob van Basten, Peter Rozendal, Joop Ruijzendaal, Maarten Schönfeld, Michiel Woort, Seraya Prudon, Chris v. Ravesteijn, Frido Kip, Evert-Jan Foeth, Huub van Dijk, Johan Vester, Jos Visser en Walter Sonderman.

image 2015 04 05a

Nee, dit is niet de opstelling van ADO Den Haag en de reserves, maar alle aanwezigen bij de SIG Warships 1/350. Jos en ik maakten trouwens van de gelegenheid gebruik om HDM in Moordrecht met een bezoek te vereren, waar ondergetekende een nieuwe airbrush én een nieuwe compressor scoorde.
13 man, dat is een mooi aantal. Het was wel in Den Haag, bij Rob, die ons gastvrij ontving in zijn gezellige huis. Rob was de dagen ervoor wel een beetje ziek geweest, dus hij had zich wel een beetje zorgen gemaakt over het doorgaan, maar voelde zich goed genoeg om ons te ontvangen. Gelukkig had hij hulp bij het maken van de broodjes, het snijden van de worst en de kaas. Dat ging erin als, eh, broodjes, worst en kaas.

Maar goed, waar kwamen we ook alweer voor? O, ja, de SIG Warships 1/350. Met 13 man was er genoeg te zien en te bewonderen, een kleine greep.

Een inmiddels al oude bekende, de compleet uit scratch (ik blijf het zeggen) gebouwde “Hood”van Evert-Jan. Zowaar is hij begonnen met het spuiten van de grijze dekverf. Grappig was om de oude Airfix-“Hood” 1/600 van Rob er naast te zetten. Er is toch wel erg veel veranderd in die 50 jaar, want zo oud is die Airfix-kit al, die door alle zichzelf respecterende scheepsbouwers is gebouwd. Ik heb er zelfs twee gebouwd, waarvan de eerste vurig ten onder ging in het bad in mijn ouderlijk huis. Ik vond het prachtig, al rookte en smeulde (en vooral stonk) dat plastic toch wel erg. Ik geloof dat mijn ouders op het punt stonden me daarna naar een opvoedgesticht te sturen.

image 2015 04 05gimage 2015 04 05e
Maarten had wat kleine, ook gescratchte sleepboten mee, maar heel bijzonder was zijn “Karel Doorman”-carrier op schaal 1/350. Héé, die bestaat toch niet? Nou, nee, maar wel in 1/400 van Heller. Maarten heeft gebruik gemaakt van delen van de Heller romp (in de lengte én in de hoogte verzaagd), maar met behulp van een frame uit evergreen plaat op de juiste afmetingen en evergreen plaat ertussen e.e.a. tot 1/350 vergroot. Zodoende kreeg hij de juiste rondingen in de romp.
Jos had twee in aanbouw zijnde schepen mee, de Duitse kruiser “Nürnberg” en wat waarschijnlijk de USS “Southerland” gaat worden, een ‘Gearing”-klasse destroyer. Ik bouw samen met Jos de “Frank Knox” als gezamenlijk project.
Frido was begonnen met de bijzonder fraaie FineMolds-kit van de Japanse destroyer “Ayanami”. Een “Fubuki”-klasse special type destroyer Mod. 2., gekocht via Hobbylink Japan (omdat FineMolds in Europa eigenlijk niet verkrijgbaar is). image 2015 04 05iimage 2015 04 05h
Walter had ook een Japanse destroyer mee, een moderne “Ise”. Wel iets heel anders dan het oude “Ise”-slagschip, dat Rob er prompt naast zette. En was het wel een destroyer? Het leek verdacht veel op een vliegdekschip. De moderne “Ise” is namelijk een helikopter-destroyer van de Hyūga-klasse (in Japans een gata-goei-kan). Japan mag namelijk sinds het einde van de 2de WO geen offensieve vloot hebben, en daar horen dus ook geen vliegdekschepen bij, dus noemt men dit schip (dat toch echt in alles lijkt op een carrier) een helikopter-destroyer. Een andere aanwijzing dat het een destroyer betreft is de aanwezigheid van torpedobuizen en verticale lanceerinrichtingen voor raketten, wapentuig dat men over het algemeen niet op carriers vindt...Hoe dan ook, een schip dat zich moeilijk laat plaatsen in een bestaande categorie. image 2015 04 05cimage 2015 04 05d
Michiel en Seraya hadden twee onderzeeërs mee, respectievelijk de Engelse “Trenchant” (uit de Airfix-kit van de “Trafalgar”) met het experimentele camouflage-schema, en de Nederlandse “Walrus” resin kit van Naval Models.
Verder waren er veel boeken, Chris had naast zijn gebruikelijke handelswaar;-) wat Alanger-bouwdozen mee, waaronder de “Typhoon”. Een monster van een onderzeeër van 175 meter en een waterverplaatsing van 24.500 ton. Er werd er veel gepraat, veel gelachen en werden en veel broodjes, worst en kaas én Japanse nootjes gegeten, weggespoeld met frisdrank, waar ik gemakshalve de alcoholvrije biertjes ook maar toe reken. image 2015 04 05f
Zo rond zessen togen we eenieder weer huiswaarts. Geen sinecure, zo bleek, want iedereen wil rond die tijd de stad uit om met het gezin achter de stamppot te zitten, en de omleidingen maakten het ook al niet makkelijker. Maar een beetje drukte kon de relaxte middag niet verstoren.

Walter Sonderman