SIG Warships 1/350 op 30-31 maart 2019 op Euro Model Expo in Lingen (Duitsland)

Auteur: Walter Sonderman

Het is toch altijd een vroeg gebeuren, zo’n modelbouw-evenement in het buitenland. Half vijf op op een vrije zaterdag na een drukke werkweek en dan zondag nog een keer een uurtje minder slapen vanwege het ingaan van de zomertijd. Je moet het er maar voor over hebben…..
Voor de derde keer op rij waren wij aanwezig op de Euro Model Expo, oftewel de EME in het Duitse Lingen. De EME in maart bestond al een tijdje, maar Berthold Tacke besloot drie jaar geleden het evenement samen te voegen met de ééndaagse International Small Scale Convention (ISCC) van eind september, waar wij ook een aantal keren zijn geweest. Inmiddels is de EME een stevige concurrent geworden van de Flanders Contest, die een week eerder had plaatsgevonden. Ik ga er zelf al sinds 2016 niet meer naartoe, maar van diverse aanwezigen op beide evenementen vernam ik, dat de Flanders te maken had met teruglopende bezoekers-aantallen en dat diverse standhouders hadden besloten alleen op de EME te verschijnen.
Jos pikte me om half zes thuis op, waar ik de avond ervoor al mijn inbreng had ingepakt. Na een voorspoedige tocht waren we iets over acht uur aanwezig en konden daardoor redelijk in de buurt van de ingang van de Emsland-Hallen parkeren.

Met het opbouwen hebben we al veel ervaring, en dat kostte dus maar drie kwartier. Voor 4,40 meter kunnen we, gebruik makend van ons in elkaar schuivende blokkensysteem, alles efficiënt én veilig vervoeren. Alle modellen gaan in hun eigen vitrine met kist of in een reiskist, alles past in een niet heel grote middenklasser! We kregen van de standbemanning naast ons er een compliment voor. Waarschijnlijk hebben ze dat volgend jaar gekopieërd, net zoals onze vrienden van de German Gamblers dat al hebben gedaan!
We stonden weer op vrijwel dezelfde locatie zaten als vorig jaar, en ook nu werd de eerste hand gedrukt met Bruno Ghuijs, die wederom als “portier” door Berthold was ingehuurd en zelf met de Twenot een stand bemande.

20190330 091612

 

20190330 091612
Met z’n tweeën konden Jos en ik de aangevraagde 4,40 meter gemakkelijk opvullen. Jos had zijn Saratoga-carrier en de slagschepen Missouri, Richelieu, Yamato en de net begonnen Dreadnought mee. Ik had inmiddels al overbekend werk mee zoals mijn Intrepid-carrier (die onlangs wat pagina’s in de MIP vulde). Daarnaast had ik twee in aanbouw zijnde zware kruisers mee: de Hr.Ms de Ruyter en de USS Boston.

20190330 091636

 

20190330 091636

 

20190330 091636

 

20190330 091636

 

De Intrepid copy Die de Ruyter is een resin-kit van Naval Models (https://www.navalmodels.com/winkel/350-15-kruiser-de-ruyter/). Het is nog even wachten op de foto-ets set voor de railing, en dan kan dit mooie schip, dat zo anders is dan de produkten van de mainstream-fabrikanten, eindelijk afgemaakt worden. De onderromp zit namelijk al een tijdje in de verf! De USS Boston, een Amerikaanse kruiser van de Baltimore-klasse, is een werkelijk schitterende resin kit van Orange Hobby. De kit toont het schip in zijn na-oorlogse gedaante met geleide wapens, en dat wijkt af van de al jaren beloofde Baltimore-kit van Trumpeter.

De Boston op de voorgrond de De Ruyter daarachter 

Verder hadden we wat destroyers, waaronder ons gezamenlijke Gearing-klasse project mee.

De Gearing klasse destroyer Frank Knox

Ik had zelf niet één, maar zelfs twee exemplaren van de resin-kit van de USS Halibut mee, een vroege atoomonderzeeër van de Amerikaanse marine. Die vreemd ogende boten, waarvan één met de Regulus-raket uitgerust, leverden veel vragen op van bezoekers, die atoomonderzeeërs associeerden met de gestroomlijnde en wat saaie hedendaagse exemplaren.

Twee Halibut onderzeeboten

 

Twee Halibut onderzeeboten

 

Twee Halibut onderzeeboten
We waren ruim voordat de kassa’s voor het “reguliere” publiek open gingen gereed, dus konden we daarna van een brunchje met verse broodjes en koffie genieten.
Nadat we ons “gesettled” hadden, was het goed om te zien dat Berthold de scheepsbouwers weer allemaal bij elkaar had gezet. De begroetingen waren daarom allerhartelijkst, als oude vrienden. De jongens van IG-Waterline stonden achter ons, onze overbuurman was Ralf Schuster van NNT-modell. De "VMF-06 German Gamblers" stonden naast ons. Met Dirk Mennigke, Frank Ilse, Frank Spahr en Chistian Bruer van die laatste hebben we het altijd goed kunnen vinden. Frank Ilse en ik waren al gelijk in gesprek over de radars aan boord van Amerikaanse vliegkampschepen van rond de jaren 60… Zo heeft de hobby een sociale kant. Hij nodigde ons wederom uit om in 2020 half september naar Hamburg te komen, naar de International Shipmodeling Days in het International Maritime Museum Hamburg, waar we vorig jaar ook te gast waren en waarvan ik in MIP2018-5 én op onze IPMS-pagina (https://www.ipms.nl/sigs/sig-warships-1900-1999-in-scale-1350/150-sig-warships-1900-1999-artikelen/3102-sig-warships-1-350-14-15-september-2018-bij-de-internationale-schiffsmodellbautage-in-hamburg) verslag heb gedaan.

In de hallen naast die van ons had behalve Torben Keitel en Sven Schönyan van SSN-modellbau ook Naval Models een plaats gevonden. Michiel en Seraya waren ongetwijfeld enthousiast geworden door mijn verhalen, maar hadden vorig jaar ook een kort bezoek gebracht aan de EME.
Uiteraard hadden we regelmatig contact met hen, maar de IPMS was als geheel goed vertegenwoordigd. Meindert de Vreeze, Henk Hirs, Gert Vlaanderen, Jan de Haan, Sjaak van der Meij, Michel v/d Heuvel en Tony Visker vereerden ons met een bezoek.

Wederom had ik het hotel “Looken-Inn” voor een nachtje geregeld, op 10 minuten lopen. We konden dus de auto bij de hallen laten staan. Kort na de lunch piepte ik even weg om zowel in te checken als te betalen (en om even een wandelingetje te kunnen doen): zo was ik de grote drukte van al die modelbouwers voor, want daar zat het hotel vol mee. Ik regelde ook maar gelijk voor het diner een prima restaurant, Steakhaus Vaquero. Vorig jaar zaten alle restaurants al vol met diezelfde modelbouwers. Na een goede nachtrust konden we zoals gebruikelijk in Duitse hotels van het prima ontbijt genieten en togen we tegen tien uur weer naar de Emslandhallen.

De zondag was zoals gebruikelijk wat meer een familiedag met iets minder volk dan de dag ervoor, maar we hadden wederom aanloop zat tot aan de prijsuitreikingen van de wedstrijd. Tevens zetten de scheepsmodelbouwers zich weer eens gezamenlijk op de kiek.

Scheepsbouwers op de kiek


Jos had tijd om bij NNT voor een zéér zacht prijsje de slagkruiser Kirishima van Aoshima aan te schaffen. “Maar, die Kirishima was toch een zusterschip van de Kongo, en die had je toch al?”. “Ja, maar hier zit foto-ets bij, en dat voor die prijs!”. OK, gelijk maar even in de doos gekeken: geen foto-ets. Dan maar op de zijkant van de doos gekeken. Daar stond inderdaad foto-ets, maar er stond in fraaie Japanse letters bij dat dit een als extra verkrijgbare optie was…dus maar weer een bezoekje aan Ralf: die had een foto-ets set…dus nu zit Jos met twee tamelijk identieke Kongo-klasse slagkruisers van Aoshima..achja, beter mee verlegen dan om verlegen, hé.

Zo rond 4 uur ’s middags begon iedereen met het opruimen van de stand. Na afscheid te hebben genomen van wat bekenden togen we vóór vijf uur alweer huiswaarts.
Zoals gebruikelijk, een gezellig en goed georganiseerd evenement dat we nog wel een paar keer zullen gaan bezoeken. Bijgaand een aantal impressies van het evenement, de wedstrijd en onze stand. Op de foto's hieronder een overzicht van de hal, het wedstrijdgedeelte en de hal na de ontruiming...tot volgend jaar maar weer!

20190331 110511

 

20190331 110511

 

20190331 164657

 

dit artikel werd gepubliceerd 2 september 2019 door de SIG Warships 1/350